Ilja Erenburg - biografia, życie i twórczość
Ilia Grigorjeewwicz Erenburg (w niektórych językach Ehrenburg) kontrowersje budził już poprzez samą datę urodzenia. Wiadomo bowiem, gdzie się urodził (w Kijowie), ale nie wiadomo dokładnie, kiedy. Pewne jest jedynie, że była to druga połowa (między 15 a 27) stycznia 1891 r.
Przyszedł na świat w kupieckiej zasymilowanej rodzinie żydowskiej. W czasach gimnazjalnych zawarł przyjaźń z Bucharinem i już jako czternastolatek zasilił szeregi partii bolszewickiej. Trzy lata później został na krótko aresztowany. Po uwolnieniu wyjechał do Francji. Tam wydał pierwsze tomiki poetyckie. Gdy wybuchła rewolucja październikowa, był początkowo do niej wrogo nastawiony, jednak w 1923 r. przyjął funkcję korespondenta radzieckiej gazety „Izwiestija” na Zachodzie. Cieszył się tam sporym autorytetem, więc wykorzystywał to do wspierania propagandy państwowej i tuszowania zbrodni reżimu. W 1942 r. był dwukrotnie laureatem Nagrody Stalina. W 1944 r. z kolei był jednym z członków komisji rządowej, tzw. komisji Burdenki, która oznajmiła, że zbrodni katyńskiej dokonali Niemcy. Z tym samym rokiem wiążą się największe kontrowersje odnośnie jego osoby. Niemcy twierdzą bowiem, że wtedy wzywał do masakr cywilów w Prusach Wschodnich. Nie wiadomo jednak, czy te zarzuty są prawdziwe.
Choć Erenburg był pupilkiem reżimu, jedną z jego najgłośniejszych powieści była książka krytykująca stalinizm! Chodzi o wydaną w 1956 r. „Odwilż”, która stała się nazwą okresu w historii Związku Radzieckiego oraz PRL.
Zmarł 31 sierpnia 1967 r. w Moskwie.
Kalina Beluch
Źródło: http://pl/wikipedia.org/wiki/Ilja_Erenburg
