Kazimierz Wilamowski

Kazimierz Wilamowski - biografia, życie i twórczość

Aktor i reżyser Kazimierz Wilamowski, właśc. Kazimierz Antoni Knobelsdorf przyszedł na świat 23 marca 1896 r. w Nowym Dworze na Polesiu (wtedy było to terytorium Imperium Rosyjskiego). W latach 1916–1918 służył w armii carskiej, a od 1918 w Wojsku Polskim. W maju 1920 został awansowany na podporucznika. W 1921 kształcił się w Warszawskiej Szkole Dramatycznej, a w 1923 ukończył Oddział Dramatyczny przy warszawskim Konserwatorium Muzycznym. W sezonie 1923/24 występował pod prawdziwym nazwiskiem Knobelsdorf w zespole Teatru Reduta. W sezonie 1924/25 występował na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, w sezonie 1925/26 na scenach Reduty w Wilnie, a w sezonie 1926/27 w Teatrach Miejskich we Lwowie. W 1927 przeniósł się do Teatru Nowego w Poznaniu, a w sezonie 1928/29 ponownie występował w wileńskiej Reducie. W sezonie 1930/31 – po raz pierwszy pod pseudonimem Wilamowski – występował na deskach Teatru Miejskiego w Lublinie. W maju 1931 – ponownie pod nazwiskiem Knobelsdorf – grał w warszawskim Teatrze Ateneum, a w lecie tego roku, już jako Wilamowski, na scenie stołecznego Teatru Kometa. Pseudonimu Wilamowski używał już do końca życia. W latach 1931–1935 występował w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy. W 1934 r. pełnił tam również rolę reżysera. W sezonie 1935/36 był aktorem warszawskiego zespołu Instytutu Reduty. Do wybuchu II wojny światowej występował na scenach warszawskich teatrów: Polskiego i Małego. Podczas okupacji grał w teatrach jawnych w Warszawie: „Złoty Ul”, „Nowości” i „Komedia”. W 1945 był aktorem Teatru Miejskiego w Łodzi oraz wykładowcą Studia Dramatycznego przy tej placówce. Po wojnie występował w Miejskich Teatrach Dramatycznych w Warszawie (sezon 1946/47) i łódzkim Teatrze Wojska Polskiego (1947–1949) oraz na scenach teatrów warszawskich: Współczesnego (1949–1951), Powszechnego (1951–1956) i Ludowego (1956–1958). W latach 1958–1975 należał do zespołu Teatru Polskiego w Warszawie. Występował też w Teatrze Telewizji. W 1975 przeszedł na emeryturę, ale w 1976 występował jeszcze gościnnie. Zmarł 27 grudnia 1978 w Warszawie. Kalina Beluch