Kostis Palamas

Kostis Palamas - biografia, życie i twórczość

Poeta, prozaik, dramaturg i krytyk grecki Kostis Palamas przyszedł na świat 13 stycznia 1859 r. w Patras. Uważany za jednego z największych poetów Grecji nowożytnej, wywarł duży wpływ na kształtowanie się języka nowogreckiego. Znany jako autor słów Hymnu olimpijskiego (1896). Urodził się w Patras na Peloponezie, ale jego rodzice pochodzili z Mesolongi. Przodkowie ze strony ojca byli wybitnymi intelektualistami. Gdy miał 6 lat, stracił oboje rodziców, a opieką nad przyszłym poetą i jego rodzeństwem podzielili się bliscy krewni: siostra matki zajęła się jego młodszym bratem, Kostis wraz ze starszym bratem trafił pod opiekę wuja Dimistriosa Palamasa, który mieszkał w Mesolongi. Tam też przebywał przyszły poeta od roku 1867 do 1875, w atmosferze raczej nieprzyjemnej i depresyjnej. Pierwszy wiersz napisał, gdy miał 9 lat i był to, jak to sam później określił "wiersz dla śmiechu" Po ukończeniu gimnazjum zamieszkał w Atenach (1875), gdzie zamierzał studiować prawo. Jednak prędko porzucił studia i zdecydował się zająć literaturą. Publikował w gazetach i czasopismach różne wiersze, w 1876 startował w konkursie poetyckim, lecz bez powodzenia. Pierwszym samodzielnym wydaniem Palamasa był poemat "Mesolongi" z 1878 r. Od 1898 r. wraz z przyjaciółmi ze studiów Nikosem Kampasem i Jeorjosem Drosinisem współpracował z gazetami polityczno-satyrycznymi "Rabagas" i "Mi chanese" Ci trzej przyjaciele swoimi utworami przedstawiali nowy program poetycki, co oczywiście wzbudzało sprzeciw starszych poetów, nazywano ich protekcjonalnie "dzieciakami" lub poetami "Nowej Szkoły". W 1886 został opublikowany jego pierwszy zbiór poetycki "Pieśni mojej ojczyzny" w ludowym języku dimotiki, zgodnie z duchem Nowej Szkoły Ateńskiej. W 1887 ożenił się z Marią Walwi, z którą miał troje dzieci, a wśród nich także przyszłego poetę Leandrosa Palamasa. W 1889 wydano "Hymn do Ateny", poświęcony żonie autora, którym wygrał konkurs poetycki w tymże roku. W r. 1898, gdy w wieku czterech lat zmarł jego synek Alkis, opublikował cykl trenów "Mogiła". W r. 1897 został sekretarzem Uniwersytetu Ateńskiego. Także w 1897 r. zaczął publikować swoje najważniejsze zbiory poetyckie, takie jak "Jamby i Anapesty" (1897) "Życie nieporuszone" (1904), "Dodekalog Cygana" (1907), "Królewski flet" (1910). W 1926 r. został jednym z najważniejszych członków Akademii Ateńskiej, której został przewodniczącym w 1930 r. Zmarł 27 lutego 1943 r. w Atenach, po ciężkiej chorobie, 40 dni po śmierci swojej żony (o której z resztą nie został powiadomiony, ze względu na bardzo już zły stan zdrowia). Pogrzeb Palamasa przeszedł do historii jako manifestacja patriotyczna, gdy, na oczach niemieckiego okupanta, tysiące osób towarzyszyło mu w ostatniej drodze na I cmentarzu w Atenach, śpiewając hymn narodowy. Dom rodziny Palamasa w Patrze przetrwał do dziś. Współcześnie mieści się tam Instytut Kostisa Palamasa. Kalina Beluch