Ludwik Niemojowski

Ludwik Niemojowski - biografia, życie i twórczość

Ludwik Niemojowski przyszedł na świat w 1823 r. w Radoszewicach (Kaliskie).Jego ojciec był prezesem trybunału województwa kaliskiego. Sam Ludwik szybko poszedł w ślady ojca i zaczął pełnić funkcje publiczne. Był marszałkiem szlachty wieluńskiej oraz wójtem gminy Radoszewice. Niezależnie od tego zajmował się pracą literacką - pisał komedie i  poematy. W 1855 r. podróżował do Włoch i Tunisu. We Włoszech zawarł znajomość z Teofilem Lenartowiczem. Relacje z podróży publikował na łamach "Gazety Warszawskiej" oraz "Kroniki Wiadomości Krajowych i Zagranicznych".
Podczas powstania styczniowego dawał powstańcom pożywienie oraz wspomagał ich finansowo. W marcu 1863 r. po wygranej przez Rosjan bitwie w Radoszewicach naczelnik wieluńskiej żandarmerii odkrył, że we dworze leczono 8 powstańców, a w kościele znaleziono 9 zakrwawionych trupów pod chorągwią z napisem "Braciom męczennikom 1861 r.". Pewny, że to sprawka Niemojowskiego, zarzucił mu, że "chciał wzbudzić jeszcze większe u postronnych ludzi oburzenie do Rosjan". Zarzucono mu też, że wskazał powstańcom winnych zdrady chłopów, na których inny oddział powstańczy wykonał za to wyrok śmierci. Niemojowski oraz ks. Stanisław Korecki zostali aresztowani i skazani na śmierć. Karę zamieniono jednak na zsyłkę na Syberię. Niemojowski wrócił do kraju po 12 latach i zamieszkał w Warszawie. Wspomnienia z okresu syberyjskiego publikował w różnych czasopismach oraz w książce "Obrazki z Syberii". Zmarł 18 grudnia 1892 r.

Kalina Beluch