Ludwik Sztyrmer

Ludwik Sztyrmer - biografia, życie i twórczość

Prozaik, krytyk i żołnierz Ludwik Sztyrmer przyszedł na świat 30 kwietnia 1809 r. w Płońsku. W 1824 ukończył korpus kadetów w Kaliszu, a w 1829 oficerską Szkołę Wojskową Aplikacyjną w Warszawie. W czasie pobytu w szkole rozwijał także swoje zainteresowania literackie, czytał francuskich klasyków, poezję romantyczną, uczył się języków obcych; pisał tam też swoje pierwsze próby poetyckie. W 1830 ukazała się jego pierwsza publikacja - rozprawka psychologiczna „O magnetyzmie zwierzęcym”. Brał udział w powstaniu listopadowym. Podczas bitwy pod Grochowem w 1831 został wzięty do niewoli rosyjskiej i zesłany do Wiatki. W 1832 wstąpił do armii rosyjskiej. W latach 1832-1834 służył w Finlandii, w czasie pobytu tam pisał pamiętnik, obejmujący także czasy młodości. (W 1834 podjął studia w akademii wojskowej w Petersburgu. Około 1838 ożenił się. Zadebiutował literacko w 1841 w czasopiśmie "Niezabudka" opowiadaniem „Pantofel. Historia mojego kuzyna”; później publikował inne opowiadania i powieści, wszystkie pod nazwiskiem żony - Eleonory Sztyrmer. Był członkiem koterii petersburskiej w latach 1842–1845, publikował artykuły publicystyczne w „Tygodniku Petersburskim” pod pseudonimem Gerwazy Bomba. Pod koniec życia cierpiał na chorobę psychiczną; od 1880 był zupełnie niepoczytalny. Zmarł 4 czerwca 1886 r. w Landwarowie pod Wilnem. Kalina Beluch