Roberto Rossellini

(1906-05-08) - (1977-06-03)
Scenarzysta 1942 Pilot powraca 1942 Biały statek 1945 Rzym, miasto otwarte 1946 Pragnienie 1948 Niemcy – rok zerowy 1948 Miłość 1950 Stromboli, ziemia Boga 1952 Siedem grzechów głównych 1954 Podróż do Włoch 1954 Miłość w środku stulecia 1954 Joanna d'Arc na stosie 1954 Strach 1954 Gdzie jest wolność? 1959 Indie 1959 Generał della Rovere 1960 Noc nad Rzymem 1962 Czarna dusza 1963 Karabinierzy 1970 Sokrates 1974 Kartezjusz 1974 Włochy: Rok Pierwszy 1975 Mesjasz Reżyser 1942 Biały statek 1942 Pilot powraca 1945 Rzym, miasto otwarte 1946 Pragnienie 1948 Miłość 1948 Niemcy – rok zerowy 1950 Stromboli, ziemia Boga 1950 Franciszek, kuglarz boży 1952 Siedem grzechów głównych 1953 Jesteśmy kobietami 1954 Podróż do Włoch 1954 Miłość w środku stulecia 1954 Joanna d'Arc na stosie 1954 Strach 1954 Gdzie jest wolność? 1959 Indie 1959 Generał della Rovere 1960 Noc nad Rzymem 1962 Czarna dusza 1970 Sokrates 1974 Kartezjusz 1974 Włochy: Rok Pierwszy 1975 Mesjasz

Roberto Rossellini - biografia, życie i twórczość

Włoski reżyser i scenarzysta Roberto Rossellini przyszedł na świat 8 maja 1906 r. w Rzymie. Interesował się filmem od wczesnej młodości. Przerwał nawet naukę w liceum, by poświęcić się różnym zajęciom technicznym w atelier. Swój pierwszy film - krókometrażowy dokument „Fantazja podmorska” (1936) - zrealizował jednak dopiero w wieku 30 lat. Następnie był autorem scenariusza do filmu „Pilot Luciano Serra” Alessandriniego (1938). Doświadczenia dokumentalne wykorzystał przy tworzeniu swoich pierwszych filmów fabularnych, takich jak „Biały okręt” (1941) czy „Pilot powraca” (1942). W 1944 r. zaczął kręcić film dokumentalny o księdzu, rozstrzelanym przez Niemców. W trakcie zdjęć dokument przeistoczył się w film fabularny „Rzym, miasto otwarte”, który wszedł do historii kina jako jedno z pierwszych dzieł rodzącego się włoskiego neorealizmu Kolejnym filmem reżysera, również ściśle związanym z nowym nurtem, była „Paisẚ” (1946). Obydwa obrazy do dziś należą do klasyki światowego kina. W 1950 r. Rossellini ożenił się z aktorką Ingrid Bergman. Małżeństwo to zawarte zostało w atmosferze obyczajowego skandalu, gdyż Bergman porzuciła dla włoskiego reżysera swojego ówczesnego męża. Spotkał ją za to ostracyzm w Hollywood i przez następne lata była zmuszona pracować w Europie. W tym czasie grała przede wszystkim w kolejnych filmach Rosselliniego. Para miała razem troje dzieci. Pod koniec lat 50-tych Rossellini stopniowo tracił renomę wśród krytyki i publiczności. Odzyskał ją chwilowo dzięki „Generałowi delle Rovere” (1959), jednak jego kolejne dokonania znów rozczarowywały. Od połowy lat 60. kręcił głównie filmy biograficzne i historyczne dla włoskiej telewizji. W 1969 r. został kierownikiem słynnej rzymskiej szkoły filmowej Centro Sperimentale di Cinematografia. Zmarł 3 czerwca 1977 r. w Rzymie podczas przygotowań do filmu o Karolu Marksie. Kalina Beluch


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Roberto_Rossellini

Roberto Rossellini - twórczość

Niestety nie znaleźliśmy wyniów pasujących do podanych kryteriów wyszukiwania

Reklamy