Horacy Safrin
(1899-01-11)
- (1980-08-23)
1914 Poezje
1917 Baśń o iluzji
1920 Echa Karpat
1926 O Bogu i ludziach
1930 Niedyskrecje
1930 Świetliki
1938 : Szlakami duszy żydowskiej – Rzecz o teatrze
1957 Ośla szczęka
1959 Mucha na cokole
1962 Głupcy z Głupska
1963 Kain i Hewel
1963 Przy szabasowych świecach. Humor żydowski
1965 Żydowskie anegdoty i przysłowia
1966 Na berdyczowskim rynku
1970 Ucieszne i osobliwe historie mojego życia
1972 Bez figowego listka
1979 W arce Noego. Bajki oraz facecje żydowskie
1981 Przy szabasowych świecach – wieczór drugi
Horacy Safrin - biografia, życie i twórczość
Poeta, satyryk, dramaturg, tłumacz z jidysz na polski i odwrotnie Horacy Safrin, pierwotne imię Hirsz przyszedł na świat 11 stycznia 1899 r. w Monasterzyskach. Był poliglotą. Od dzieciństwa oprócz polskiego znał niemiecki, francuski, jidisz i hebrajski. Ukończył gimnazjum w Stanisławowie. Studiował germanistykę i anglistykę na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz w Szkole Teatralnej w Wiedniu. W 1913 r. (czyli jako zaledwie czternastolatek) wydał swój pierwszy tomik poezji.
W latach 1918–1939 był kierownikiem literackim studia im. Goldfadena w Stanisławowie. Podczas II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim, m.in. nauczał języka niemieckiego w obwodzie stalingradzkim. Od 1946 mieszkał w Łodzi w Domu Literatów.
W 1961 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Był trzykrotnie żonaty, nie miał dzieci.
Zmarł 23 sierpnia 1980 r. w Łodzi.
Kalina Beluch
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Horacy_Safrin
