Cień kata
Gene Wolfe

Jedna z lepszych książek fantasy, jakie czytałam. Pomimo tego, że jej temat mógłby się wydawać banalny i oklepany (jest to życie kata w pewnym wymyślonym przez autora mieście), Wolfe opisuje przygody Severiana z zaskakującą świeżością. Pojawiające się w "cieniu kata" wątki są zaskakujące, samo miasto - dziwne, niezrozumiałe i rządzące się swoimi prawami. Czytelnik nie zna tych praw i, o dziwo, poznaje je podczas rozwoju akcji wraz z głównym bohaterem, który całą młodość spędził w obrębie Cytadeli należącej do katów i również zasad życia w mieście nie zna. To czyni książkę nieprzewidywalną i intrygującą. Dodatkowym atutem jest sposób pisania Gene Wolfe'a. Nie jest to "byle jaka" fantasy, napisana na kolanie na szybko książka będąca kolejnym tomem sagi. "Cień kata" jest napisany dobrym językiem, czasami autor wplata w opisy wyszukane zwroty. Polecam wszystkim!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dotarłam do połowy, zrezygnowałam. O ile początek jest podobny do początków wielu innych powieści i serii (młody bohater, poznajemy jego dzieciństwo i to, co go ukształtowało w młodości), co jest obiecujące, zwłaszcza w obliczu pewnych poszlak i smaczków dotyczących kreacji świata, o tyle rozwinięcie do mnie nie przemówiło. W momencie w którym Severian "wyfruwa z gniazda", opowieść zmienia się diametralnie, staje abstrakcyjna, miejscami niezrozumiała, wręcz absurdalna. Może niektórzy lubią takie klimaty, ale mnie czytanie z pozoru losowych opowieści i opisów sytuacji nie bawi. Zrezygnowałam w momencie, w którym bohater zaczął zwiedzać Ogrody Botaniczne.
Dla fanów starego SF skrytego pod kołderką wyglądającą na fantasy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)