Czarne sekundy
Karin Fossum

Niesamowity kryminał. Warto zagłębić się w tę historię by poczuć ciarki na ciele.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Helga Joner zawsze przeczuwała, że szczęście, jakim obdarzył ją los dając jej córeczkę, kiedyś się skończy. Samotna, skupiona wyłącznie na wychowywaniu córki, której doczekała się w dość późnym wieku, żyje w strachu, że ta piękna, mądra dziewczynka kiedyś ją opuści. Prorocze myśli się spełniają, gdy pewnego popołudnia dziewięcioletnia Ida Joner wyrusza na swym nowym, lśniąco żółtym rowerze do pobliskiego kiosku, lecz nigdy tam nie dociera. Sprawę zaginionej dziewczynki dostaje inspektor Sejer, który w początkowej fazie, wraz se swoim młodszym partnerem Scarrem, ma nadzieję na odnalezienie Idy żywej. Z biegiem czasu jednak nadzieja wygasa a inspektor zaczyna poszukiwać jakiegokolwiek śladu pozwalającego rozwiązać zagadkę zniknięcia dziewczynki. Brak świadków, brak śladów, brak punktu zaczepienia. Karin Fossum nigdy nie tworzyła powieści, które powalają szybką akcją i tym razem jest tak samo. Czytelnik ma do czynienia z jedną sprawą, wokół której toczy się cała fabuła. Po drodze poznajemy ludzi, którzy mogą być zamieszani w sprawę. Ich portrety są na tyle szczegółowe, iż dowiadujemy się co nimi kieruje, co jest dla nich ważne. Do bardzo dobrych portretów autorka dołącza ciekawy klimat. Mała miejscowość, powolne odkrywanie prawdy, zacieśniające się kręgi wokół podejrzanych. "Czarne sekundy" to kryminał typowo skandynawski, gdzie wszystko toczy się swoim rytmem, krew nie leje się z każdej przerzucanej strony a akcja sprowadza się do przesłuchań, szukania śladów i poznawania bohaterów dramatu. Jedyny zarzut, jaki mam do tej powieści to zbyt szybkie odkrycie kart, gdyż praktycznie od początku można się domyślić, kto zawinił. Zagadką pozostaje sposób i powód czynu. Być może taki był zamysł autorki, by bardziej skupić się na innych aspektach. Tutaj bowiem świetnie jest ukazane, jak wiele zrobi matka dla swojego dziecka. My, kobiety i matki, jesteśmy zdolne do wszystkiego, by uchronić swoje dziecko. Reasumując, książka mnie zadowoliła, choć nie powaliła. Motyw dość ograny na szczęście nadrabia wykonaniem. I chociaż jest to najsłabsza powieść autorki jaką przeczytałam, to nie uważam, bym straciła czas. Polecam osobom, które lubią powolne, drobiazgowe śledztwo bez fajerwerków i specyficzną atmosferę otaczającą tajemnicę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pewnie niejedna matka boi się, że nadejdzie taki dzień, kiedy jej dziecko wyjdzie z domu do koleżanki, szkoły bądź sklepu i już nie nigdy nie wróci. Taki właśnie dzień nadszedł w życiu Helgi Joner. Jej niespełna 10-letnia córeczka pojechała na rowerze do sklepu i zaginęła. "Czarne sekundy" są dla mnie powieścią o rozpaczy trzech matek, które gorąco pragną uchronić swoje dzieci przed złem. Fossum jak zwykle tak dogłębnie wnika w psychikę bohaterów, że zdają się oni być dobrymi znajomymi czytelnika i wywołują empatię. Książkę, mimo jej przygnębiającego nastroju, czyta się szybko i z zainteresowaniem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mistrzostwo formy, jak zawsze u Fossum. Te książki czyta się jednym tchem. Pogłębiona psychologia postaci, zwroty akcji, wstrzymujące wdech w piersi opisy zdarzeń...A wszystko z "drugim dnem", z głęboką prawdą o fatalnej kondycji moralnej współczesnego świata...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Czarne sekundy'' jest to kryminalno-psychologiczna powieść. Ja niezbyt lubię tego rodzaju książki, ale ta mi się spodobała. Jest ciekawa, znajduje się tu dużo opisów, emocje, energia, tagizm - czyli to co lubię! Jest to książka pełana przygód i niespodzianek. Trzyma w napięciu do samego końca. Nie można się od niej oderwać, a zaraz po skończeniu czytania chce się więcej... Pozycja obfituje w niesamowite przygody. Mogę polecić ją wszystkim wielbicielom tajemnic i niebezpiecznych przygód.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fabuła miejscami nie toczy się zbyt prędko, ale w tej książce to plus, bo to powoduje gonitwę myśli, czytając, skupiamy się na bohaterach i tym, co dzieje się w ich głowie. A to pisarka ukazała rewelacyjnie. Wnikliwie analizuje bohaterów, ich dobre i złe oblicze, powoli odkrywana jest prawda. Idealnie odmalowane są ich emocje, każda myśl jest istotna, można się w ich osobowości zagłębić, zadać pytanie: dlaczego postąpili tak, a nie inaczej. Taka mistrzowska analiza przypadków. Taki zabieg podsyca ciekawość w trakcie czytania. To podstawa tej książki i jej ogromna zaleta. Pisarka nie etapuje krwawymi szczegółami, co poczytuję za plus. Nie przyprawia o wielkie, mroczne ciarki, nie jest aż tak bardzo mroczna lektura. Co mi zabrakło? Malutkim minusem jest brak opisów reakcji matki dziewczynki na wieść, że znaleziono ciało. Trochę szkoda, że autorka nie pokusiła się o próbę uzewnętrznienia jej przeżyć, dodałoby to jeszcze tej książki więcej ,,głębi". Ta kryminalno-psychologiczna powieść pokazuje, jak kilka sekund potrafi nieodwracalnie zmienić życie wielu osobom. Także to, że wiele osób nie przejmuje się swoimi czynami, nie chce myśleć, chce zapomnieć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ida dziewięcioletnia dziewczynka, wyrusza na swoim żółtym rowerku do pobliskiego sklepu, kiedy zbliża się wieczór a jej dalej nie ma w domu, matka czuje, że stało się coś złego, rozpoczynają się poszukiwania, do których dołącza inspektor Konrad Sejer. Po jakimś czasie odnajduje się rower dziewczynki, jednak po niej samej nie ma śladu, trudno też znaleźć świadków zdarzenia.

Kto stoi za jej zaginięciem? Czy uda się odnaleźć Idę żywą?

Obserwujemy wewnętrzne zmagania bohaterów, które tworzą ciekawe portrety psychologiczne, a opisany klimat jest tajemniczy.  

(Kliknij aby rozwinąć opinię)