Dom na Sycylii
Rosanna Ley

POWRÓT DO KORZENI

Wraz z końcem stycznia tego roku wylądowałam na Sycylii i spędziłam tam kilka cudownych dni starając się jak najlepiej wykorzystać ten czas. Musicie jednak widzieć, że ten, kto choć raz zakosztuje uroków tej niesamowitej wyspy, z pewnością będzie chciał tam wracać. I właśnie ten sentyment i jakaś swego rodzaju tęsknota skłoniły mnie do sięgnięcia po powieść Rosanny Ley "Dom na Sycylii". Książka już od dłuższego czasu stała na półce mojej domowej biblioteczki i wreszcie doczekała się przeczytania, spychając na plan dalszy wszystkie inne priorytety.
Autorka zabiera nas w okolice Palermo do małej wioseczki Cetaria, gdzie urodziła się i dorastała Flavia Farro. Na skutek waśni rodzinnych nastoletnia wówczas dziewczyna pod osłoną nocy opuszcza wyspę i wyrusza w daleką podróż do Anglii, aby odszukać Petera - miłość swojego życia. Teraz, po ponad czterdziestu latach, jej córka Tess Angels otrzymuje niespodziewany spadek od tajemniczego mężczyzny o nazwisku Edward Westerman. Jest to wiekowa już Villa Sirena w Cetarii, w pobliżu której przed laty wychowywała się jej matka Flavia. Jednak aby przyjąć spadek Tess musi udać się osobiście na Sycylię i obejrzeć dom, który wywołuje u jej mamy tyle wspomnień. Zaskoczona i zaintrygowana postanawia odwiedzić wyspę i odkryć sekrety, które osiemdziesięcioletnia kobieta skrywa głęboko w swoim sercu.
Rodzinne waśnie, tajemnice, niespełniona miłość, aromatyczna sycylijska kuchnia i... nieodnaleziony przez dziesięciolecia skarb są tematem tej przepięknej opowieści. Jej lektura sprawia, że już, teraz, zaraz chcielibyśmy polecieć na wyspę, odnaleźć tę małą wioseczkę, zanurzyć stopy w ciepłej morskiej wodzie i rozkoszować się niepowtarzalnym urokiem tamtych miejsc.
Autorka opowiada nam intrygującą historię dwóch, a nawet trzech kobiet - matki, córki i wnuczki, których teraźniejszość została naznaczona przez wydarzenia sprzed ponad pół wieku i dopiero stawienie czoła przeszłości może otworzyć na oścież drzwi do szczęścia. Flavia jest Sycylijką, uroczą starszą panią, w której wciąż drzemie niepokorny charakter i głęboko skrywane dążenie do wolności i niezależności. Teraz jest Angielką, szczęśliwą żoną, matką i babcią, ale z jej wspomnień pieczołowicie spisywanych dla córki wyłania się obraz silnej, odważnej i mądrej kobiety, która zapłaciła wysoką cenę za sprzeciwienie się konwenansom, tradycji i zwyczajom i ucieczkę od rodziny. Jej córka Tess mimo, że nigdy dotąd nie poznała swoich włoskich korzeni, ma Sycylię we krwi i wydaje się, że właśnie ta wyspa, mała Cetaria i Villa Sirena są jej miejscem na ziemi. Jest jeszcze Ginny, siedemnastoletnia córka Tess, trochę pogubiona nastolatka, która pragnie za wszelką cenę wyzwolić się spod ochronnego parasola swojej matki, a z drugiej strony boi się sprawić zawód swojej rodzinie. I nad nią również Sycylia roztoczy swoją magię.
Opowieść Rosanny Ley bardzo przypadła mi do gustu. Autorka ciekawie kreśli stosunki rodzinne starając się obiektywnie podejść do piętrzących się problemów. Udaje się jej otworzyć nam oczy na pewne mechanizmy, którymi rządzi się ludzka psychika i udowodnić dobrze znaną tezę, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Wspomnienia Flavii dotyczące lat jej młodości i powodów, które skłoniły ją do opuszczenia rodziny wywarły na mnie duże wrażenie i to właśnie ona jest moją ulubioną bohaterką tej powieści.
Rosanna Ley wspaniale oddała klimat Sycylii, jej magię, niepowtarzalność i magnetyzm. Jest to wyspa wielu kontrastów, niezapomnianych smaków i zapachów oraz skomplikowanych ludzkich charakterów, dla których przeszłość jest zawsze na trwałe powiązana z teraźniejszością. To tutaj są tak blisko siebie światło i mrok, spokój i niebezpieczeństwo, piękno i brzydota, radość i cierpienie. Ale żeby tego doświadczyć trzeba się tam wybrać osobiście, albo zatopić w lekturze powieści "Dom na Sycylii".

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tess jest pół-Sycylijką, która niewiele wie o swojej przeszłości i rodzinie ze strony matki. Kiedy więc niespodziewanie dowiaduje się, że odziedziczyła po zupełnie nieznanym sobie mężczyźnie dom na Sycylii jest tym faktem lekko zaszokowana. Ponieważ warunkiem wykonania testamentu jest wizyta w willi, kobieta decyduje się zostawić swoją dorosłą już córkę w Anglii i zobaczyć swój nowy majątek. To ma być krótka wizyta, po to tylko aby ocenić stan willi i wystawić ją na sprzedaż. Jednak na miejscu okazuje się, że zarówno sprawy z przeszłości, jak i te z teraźniejszości nie dadzą jej tak szybko spokoju. W końcu kto nie chciałby znaleźć zaginionego dawno temu skarbu? Całość recenzji dostępna pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/dom-na-sycylii/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka porusza w powieści relacje na linii matka-córka i wnuczka oraz przedstawia czytelnikowi Sycylię, piękną i gorącą wyspę mającą też swoje mroczne tajemnice. Bardzo mi się podobały opisy nurkowania, aż zapragnęłam także zobaczyć jak toczy się życie w podwodnym świecie, opisy sycylijskich potraw pobudzały apetyt, jednak czasem były dla mnie nużące. Miałam wrażenie, że powieść obyczajowa zamienia się w książkę kucharską. Z zainteresowaniem śledziłam historię Flavii, wzbudziła mój podziw, bo wiele w życiu przeszła a i tak nie przestawała walczyć do końca o spełnienie swoich marzeń. Niepotrzebny jest tu też wątek homoseksualny, dziwię się, bo autorzy mają wiele możliwości do wyboru to i tak zawsze uczepiają się właśnie tego motywu jakby miało to uatrakcyjnić fabułę. W moim odczuciu nie dodaje to uroku, tylko wieje sztucznością. Książka jednak mnie wciągnęła i zauroczyła. Z zainteresowaniem śledziłam rozwój wydarzeń na Sycylii i byłam ciekawa co zaszło między rodzinami, że do tej pory darzą się one nienawiścią, bohaterowie są interesujący, bardzo dobrze nakreśleni. Miałam wrażenie, że żyją gdzieś obok a nie tylko na kartkach powieści. Wiele poruszających momentów jest w książce takich jak miłość do dwóch mężczyzn jednocześnie i trudny wybór którego wybrać, samotne rodzicielstwo oraz próba naprawy błędów z przeszłości. Mimo minusów jakim dla mnie jest wątek homoseksualny i dużo opisów potraw czas spędzony z tą książką uważam za udany. Powieść przybliżyła mi zwyczaje i codzienne życie Sycylijczyków oraz sprawiła, że także chciałam zanurzyć się w ciepłym morzu i odkryć tajemnice podwodnego świata. Książka nie tylko na lato. Polecam każdemu kto chciałby poznać Sycylię a sama jestem ciekawa w jakie miejsca zabierze swoich czytelników autorka w kolejnych książkach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zielone wzgórza, czerwonoszara ziemia, bujna roślinność, słońce odbijające się w lazurowym morzu, labirynty uliczek, wysokie domy z kamiennymi schodkami, brukowane drogi, nad którymi unosi się zapach potraw ze świeżych warzyw – Sycylia. Marzenie wielu. Któż nie chciałby (choć przez pewien czas) mieszkać w domu, z którego widok z okna to górskie zbocza z polami uprawnymi i gajami oliwnymi, skupiska domków wokół krętych dróg, morze i okalające je skały, plaże pełne mew? Taką możliwość dostała Tess, bohaterka powieści Rosanny Ley, która jednak musi liczyć się z tym, że decydując się na tę słoneczną część Italii, odkryje nie tylko jej blaski. Bo Sycylia to nie tylko piękne krajobrazy, aromatyczna kuchnia, to także niebezpieczna kraina z twardym charakterem jej mieszkańców, mroczną historią, tajemnicami i niebezpieczeństwami.

„Dom na Sycylii” to Villa Sirena, którą nieoczekiwanie dostaje w spadku Tess, dojrzała kobieta, samotna matka wkraczającej w wiek dojrzewania Ginny. Bohaterka nie zna swojego darczyńcy, nigdy nie była we Włoszech, gdzie znajduje się posiadłość. Z Sycylią wiążą ją korzenie matki, która stamtąd pochodzi. Jednak Flavia nie jest skora do wspomnień. Przeciwnie, całe swoje dorosłe życie uparcie milczy na temat okresu dorastania na włoskiej wyspie, nie zdradza również powodów, dla których opuściła rodzinne gniazdo. Tess, przyzwyczajona do zawziętości matki, nie zadaje pytań. Bardzo intryguje ją niespodziewany spadek, ale aby stać się w pełni jego właścicielką musi spełnić jeden warunek – pojechać na miejsce i osobiście obejrzeć dom Syreny.

Kobieta wyjeżdża w podróż swego życia. Zauroczona widokiem, który zastaje na Sycylii, nie może wyobrazić sobie powodów, dla których jej matka znienawidziła to miejsce. Podczas tygodniowego rekonesansu Tess poznaje tutejszych mieszkańców, mężczyzn o silnych charakterach, uległe, milczące kobiety, wśród których znajduje dawną przyjaciółkę matki. Starsza pani wspomina Flavię i od słowa do słowa ujawnia jej sekrety. Tess poznaje coraz więcej zagadek dotyczących Cetarii, jej rodziny, powiązań między tutejszymi rodami i toczących się nieustannie od wieków waśni między nimi. Dowiaduje się także o krążącej legendzie ukrytego skarbu poprzedniego właściciela Villi Sirena. Z natłokiem wiedzy, wątpliwościami i wieloma znakami zapytania wraca do Anglii. Tu jednak okazuje się, że nie została doceniona w pracy (była pewna awansu), nie może porozumieć się z córką, pragnącą już chodzić własnymi ścieżkami, Flavia zaciekle broni tajemnic przeszłości, poza tym bohaterka zdaje sobie również sprawę, że romans z żonatym mężczyzną to nie jest to, co jej odpowiada. To wszystko przyspiesza decyzję o kolejnym wyjeździe na Sycylię.

Wraz z powrotem na wyspę Tess zostaje uwikłana w spór między Giovannim a Toninem, reprezentantami dwóch skłóconych rodzin, doświadcza włoskiej namiętności i pasji, przeżywa chwile uniesienia i grozy, czyha na nią niebezpieczeństwo i nagroda. Kobieta zbiera coraz więcej informacji o swojej rodzinie i sekretach posiadłości, więcej rozumie, ale to wpędza ją w poważne kłopoty. Jest silną kobietą, co nie podoba się miejscowym mafiosom. Na szczęście ktoś nad nią czuwa. Wspólnie odpowiedzą na wszystkie dręczące pytania.

„Dom na Sycylii” jest książką tak bogatą, że nie sposób w krótkim tekście opisać całej jej treści. Rosanna Ley stworzyła powieść z mistrzowską precyzją, wszystkie elementy układanki, mimo iż początkowo niedbale porozrzucane, wkrótce zaczynają do siebie pasować, tworząc imponujące dzieło. Miano głównego bohatera utworu należy przypisać Sycylii, bowiem ta kraina zajmuje tu niepodzielnie pierwsze miejsce, ona także napędza akcję powieści. Lekkie, zmysłowe pióro pisarki maluje żywe krajobrazy, stwarza zapachy, kreuje prawdziwych bohaterów targanych namiętnościami. Dużo miejsca autorka poświęciła tradycji i kulturze mieszkańców Cetarii, dodatkowo wzbogaciła powieść licznymi przepisami kucharskimi, baśniami i legendami tego regionu. Dzięki zapiskom Flavii czytelnik przenosi się do okresu II wojny światowej, dzięki czemu może zaobserwować, czy i jak zmieniła się mentalność Sycylijczyków. Dodatkowego smaczku dodaje powieści sieć tajemnic, przed rozwiązaniem których staje Tess. Ley udowodniła, że potrafi zaskakiwać czytelnika, który, snując własne wizje i rozwiązania, zawsze wpuszczony jest w maliny. Co więcej, można odnieść wrażenie, że autorka doskonale się orientuje, w którym momencie jej czytelnik „na pewno już wie, o co chodzi” i wtedy płata mu psikusa, a między wierszami skrywa się wesołe „a wcale nie”.

„Dom na Sycylii” to niebanalne historie, zabawne, wzruszające, zaskakujące, niekiedy przerażające. Barwnie odmalowana Sycylia, aromatyczna kuchnia, przystojni mężczyźni, piękne kobiety, zdrady, kłótnie, mafia, sekrety, skarb, trudne relacje rodzinne, dramatyczne wybory, przygody, namiętność, miłość, zazdrość, oddanie itd. – nie sposób przy lekturze tej powieści się nudzić. Z całą pewnością powieść R. Ley stanie na wielu półkach oznaczonych hasłem „ulubione”.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gorące lato na Sycylii Życie lubi nas zaskakiwać, szykować niespodzianki. A już szczególnie są one miłe jako fabuła książki, którą zabiera się na wakacje. Główna bohaterka, dojrzała kobieta z przeszłością oraz sycylijskimi korzeniami, nieoczekiwanie otrzymuje w spadku dom na Sycylii. Do tej pory Sycylia w jej życiu istniała jedynie w postaci regionalnych potraw, które gotowała jej matka Flavia. Nie znała ani historii swojej włoskiej rodziny, ani miejsc skąd matka pochodziła, ani osoby, która zapisała jej dom. Tess, przez połowę życia mieszkała z rodziną w Anglii. Nagle, Sycylia wezwała ją do siebie. W książce mamy trzy, równolegle prowadzone wątki - Tess, jej córki oraz matki Tess - Flavii, w postaci pisanego przez nią pamiętnika. Znajdziemy tu mnóstwo słońca, pysznych potraw, przystojnych mężczyzn, tajemnic, starych waśni rodzinnych i lokalnego kolorytu. Natknęłam się na tę pozycję niemal w przededniu wyjazdu na Sycylię, dlatego kupiłam ją w formie elektronicznej. Była to dla mnie ogromna przyjemność czytać tę książkę na balkonie, przed którym rozpościerały się oliwne gaje, winnice, a oddali błękitniało morze. Widziałam bajkowe mozaiki, które opisywała autorka, jadłam lokalne specjały, którymi raczyła się Tess, wypatrywałam jadowitych meduz i .... nigdzie nie znalazłam opisanej miejscowości Cetaria. Może i dobrze, bo kto wie, do czego podkusiłaby mnie ciekawość? Gorąco polecam na gorące (i nie tylko) lato!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspaniała, intrygująca i tajemnicza opowieść rozgrywająca się w uroczym zakątku jakim jest Sycylia :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka dzieli się na trzy wątki.Cyklicznie czytamy o Tess,jej matce Flavii i córce Gini. Tess po otrzymaniu w spadku Villi Sirena,wyjeżdża na Sycylię.Stopniowo poznaje historię rodzinną.Jej pobyt ogranicza się do spacerów każdego dnia i rozmowie,raz z jednym raz z drugim poznanym mężczyzną. Flavia (Nonna) opisuje swoje lata młodości.Zakochana,wzrusza w podróż do Anglii,by odnaleźć mężczyznę,którego uratowała z katastrofy samolotu. Gini,17-latka,która nie bardzo wie co ze sobą zrobić.Najbardziej denerwujący i zniechęcający wątek.Główną rolę odgrywa tu wyimaginowana Gula w gardle,która dominuje życie dziewczyny. Co innego gdyby autorka wspomniała o "Tym" raz czy dwa razy ale...pani Gula pojawia się za KAŻDYM razem gdy czytamy o Gini!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna to lektura. Nie muszę chyba udowadniać, że idealna na lato. Nawet spore gabaryty książki, nie zniechęcają, bowiem treść przyswaja się w ekspresowym tempie. Wspaniała, gorąca atmosfera, piękno Sycylii, cudowny krajobraz, wszystko to tworzy wyjątkową otoczkę lektury i powoduje, że podążanie za historią Tess sprawia olbrzymią przyjemność. "Dom na Sycylii" to urocza historia i jeżeli miałabym wybrać najlepszą powieść wakacji 2013, była by to właśnie ta książka. http://ksiazki-sardegny.blogspot.com/2013/07/dom-na-sycylii-rosanna-ley.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Chętnie dowiedziałabym się czegoś o Sycylii, wydaje być się pięknym miejscem dla ciała i duszy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)