Dziewiąty koszmar
Graham Masterton

Nadszedł czas, aby spotkać się ze starymi i nowymi Wojownikami Nocy w piątej części sagi "Dziewiąty koszmar". Dwa ostatnie tomy naszpikowane są akcją i adrenaliną, z kolei pierwsze trzy są zarysem psychologicznym postaci, a narracja była bardziej leniwa. Cała seria jest nie tylko idealna dla fanów horroru, ale także dla fanów SF. Bohaterowie tej książki mają fantastyczne stroje, a także umiejętność przenikania do ludzkich snów. W tym tomie powracają starzy bohaterowie, Springer - posłaniec Ashapli, oraz Dom Magator, który jest Zbrojmistrzem Wojowników Nocy, którego realna postać - John Dauplin dalej zaskakuje niesamowitym poczuciem humoru. Nowymi Wojownikami są An-Geryferai - potrafi latać i ma sokoli wzrok, Zebenjo`Yyxa, który potrafi ze swoich ramion wystrzelić setki strzał w szybkim tempie, Jekkalona i Jemexxa, bliźniacza moc błyskawic i chyba najciekawsza postać - Xyrena, Wojowniczka Namiętności, która potrafi doprowadzić każdego stwora do podniecenia, by potem zabić. Miejscem akcji jest hotel Griffin House, gdzie dochodzi do okrutnych zdarzeń. Pokoje zmieniają wygląd, a w telewizorach pokazują się ofiary brutalnych morderstw. Jakby tego było mało hotelowych gości atakuje tajemniczy klaun. Wszystko jest winą seryjnego mordercy, który jest prawą ręką brata Albrechta, który został okaleczony za cudzołóstwo. Na Albrechta została nałożona klątwa papieska, która nakazywała mu istnieć tylko podczas snów. Jego nienawiść do Boga jest na tyle silna, że od 800 lat chce przedostać się do realnego świata. Nie zamierza jednak przejść sam. Chce zabrać ze sobą swój cyrk - potwornie okaleczonych ludzi bez rąk, bez nóg, z przeszczepionymi fragmentami zwierząt, Okazuje się, że tylko Wojownicy Nocy mogą to powstrzymać. Masterton wzbił się na wyżyny swojego talentu i zaserwował nam groteskową i jednocześnie przerażająca historię. Pełna jest ona dramatyzmu i wartkiej akcji. Sytuacje jak walka z armią klaunów i tortury na ludziach potrafią wywołać ciarki na plecach. Polecam wszystkim fanom serii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pióra Mastertona wolę raczej "klasyczne" horrory niż cykl Wojowników Nocy, lecz mimo to... ciary i obrzydzenie były :P Całkiem dobra powieść, szybko się czyta, akcja wciąga, a więc czegóż chcieć więcej? Zakończenie skopane, ale co poradzić? Ogólnie jestem na tak :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna książka z cyklu Wojownicy Nocy. Chyba po prostu nie podchodzi mi ta seria, bo i Dziewiąty koszmar nie zachwycił i tyle.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fajna książka ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię książki Mastertona i z reguły każda kolejna jest balsamem dla mej duszy. Cykl „Wojownicy Nocy” nie jest moim ulubionym ale skusiłam się.

 

Hotel Griffin House w Cleveland staje się miejscem przerażających wydarzeń - jak z sennych koszmarów. Pokoje w jednej chwili zmieniają wygląd, pojawiają się w nich ofiary morderstw, telewizory nagle ukazują sceny zabójstw, a gości atakuje tajemnicza postać o twarzy klauna. To dzieło seryjnego zabójcy, iluzjonisty Gordona Veitcha, i sprzymierzonego z nim brata Albrechta, dwunastowiecznego upadłego mnicha, za cudzołóstwo ukaranego obcięciem rąk i nóg. Albrecht mści się za doznane krzywdy, próbując sprowadzić świat do poziomu specyficznego gabinetu osobliwości. Powstrzymać go mogą tylko Wojownicy Nocy.

 

Po skończeniu powieści czułam pewien niesmak. Niesmak i niedosyt. Sama nie wiem czy zmienił się mi gust czytelniczy czy ta powieść jest słabsza od innych. Nawet poprzednie tomy cyklu czytało się mi całkiem przyjemnie. Sam pomysł na historię całkiem ciekawy. Jednak poszczególni bohaterowie wydali się mi jacyś tacy bezbarwni. Cała opowieść prowadzona jest nieco po łebkach. Tak byłe do końca.

 

Cała historia jest typowa dla Mastertona – są bohaterowie, piękne kobiety, bezduszni mordercy, wątki paranormalne. Czyta się bardzo dobrze. Jednak zakończenie jakoś nie przemawia do mnie.

 

Książkę mogę polecić bardziej fanom fantasy niż horroru.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)