Imię wiatru
Patrick Rothfuss

Imię wiatru to książka, która trafiła w moje ręce z cudzej półki. Mimo wielu pozytywnych opinii podchodziłam do niej z dużą rezerwą. Cóż, magia, smoki i miecze to nie są moje ulubione klimaty. Delikatnie mówiąc. Tu jednak stało sie coś niesamowitego. Magiczny świat wykreowany jest bardzo precyzyjnie, ale nie nachalnie. Zasadnicze prawa rządzące światem się nie zmieniają, a więc na te odrobinę sympatii można zmrużyć oko. I tak oto 800-stronicowa powieść, zupełnie nie w moich stylu, wciągnęła mnie bez reszty. Historia Kvothe jest niesamowicie barwa, pełna ciekawych postaci, ma w sobie odrobinę humoru i dramatu. A napisana jest językiem, który płynie (przynajmniej w polskim tlumaczeniu). Polecam wiec nie tylko sympatykom, ale także wszystkim sceptykom. Naprawdę warto.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspaniała książka. Wciągająca fabuła, dbałość o szczegóły przy idealnym wyważeniu opisów. Złożoność świata przedstawionego, w której autor nie pogubił się, który to bład popełniało wielu przed nim. Po prostu genialna!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

5/5

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po ocenach i opiniach miałam bardzo wygórowane oczekiwania, które niestety spotkały się z murem opowieści bardzo klasycznej, płynącej powoli i spokojnie, a jest to dla mnie mur nie do pokonania. Garść interesujących rzeczy utonęła w jak dla mnie zbyt rozwleczonej fabule, w przeważającej części niezbyt ciekawej. Zachowania głównego bohatera wydawały mi się momentami bardzo głupie i naiwne (nawet biorąc pod uwagę fakt, że był w danym momencie nastolatkiem). Jego szczeniackie zauroczenie dziewczyną wywołuje wzruszenie ramionami. Pod koniec tomu, gdy wybrał się na północ, nie mogłam się wprost doczekać finału, byle tylko zamknąć książkę i móc sięgnąć po następną. To znaczy następną zupełnie innego autora.
Polecam fanom klasycznych fantastycznych rozgrywek między dobrem i złem, którzy nie spodziewają się fajerwerków, a jedynie solidnej opowieści na długie zimowe wieczory. Ja jestem Rothfussem znużona, więc po kolejne tomy "Kronik" prawdopodobnie nigdy nie sięgnę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bohaterem jest Kvothe,ktory pragnie zemsty na demonach ktore zabily jego rodzicow.Przyznam ,ze jest to moja pierwsza ksiazka z serii fantasy ale napewno nie pierwsza. Autor pisze bardzo zrozumiale i prosto.Opisuje zycie bohatera w sposob zabawny ale i troche smutny.Ksiazka laczy w sobie elementy grozy i komedii.Swietnie sie ja czyta.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

bardzo fajnie się czyta

(Kliknij aby rozwinąć opinię)