Moja walka. Księga 4
Karl Ove Knausgard

Jak zwykle - świetna lektura, ale Karl Ove jako nastolatek i młody mężczyzna strasznie mnie wkurza :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czwarta część "Mojej walki" to burzliwy okres dojrzewania i początki dorosłości Karl Ove Knausgarda. W pierwszej części książki poznajemy czasy gimnazjalne i licealne autora, kiedy to okres fascynacji muzyką rockową i literaturą, którą pochłania w ogromnej ilości, dzielony jest z czasem fascynacji płcią odmienną. Ta ostatnia pasja młodego norwega objawia się między innymi zaczepianiem szkolnych koleżanek, kiedy to najbliższy przyjaciel krępował ręce "ofiary", a Karl Ove wkładając głowę pod bluzkę koleżanki oceniał dokładnie rozmiar jej piersi. Koleżanki oczywiście krzyczały, ale nie na tyle głośno, aby usłyszał je przechodzący obok nauczyciel. Po skończeniu szkoły średniej i osiągnięciu dorosłości, zbuntowany Karl Ove, który wszem i wobec wyraża swoje lewicujące poglądy, nie zamierza pracować, ani też podejmować studiów, tylko zamierza zarobić pieniądze na włóczęgę po Europie. Sposobem na zdobycie gotówki jest zatrudnienie się jako nauczyciel w szkole podstawowej znajdującej się w położonej na dalekiej północy norweskiej wsi. Tam z kolei czas dzielony jest między pracę, podejmowaniem pierwszych prób pisania i pijackimi imprezami z norweskimi rybakami. Oczywiście jednym z głównych celów osiemnastolatka jest doprowadzenie do prawdziwego fizycznego kontaktu z kobietą. Tych ostatnich w norweskiej wsi jest natomiast niezbyt wiele, gdyż mieszkają w niej żony rybaków, nastoletnie córki tychże, które uczy Karl Ove oraz starsze kobiety. Nie mniej jednak bohater powieści i w tej sytuacji radzi sobie całkiem nieźle wdając się w romans z pierwszą napotkaną na wyspie 16-letnią licealistką o imieniu Iren. Przygoda nie trwa jednak zbyt długo, gdyż zafascynowany pisarstwem młodziutki nauczyciel nie ma o czym rozmawiać z córką rybaka, a pierwsza próba fizycznego zbliżenia kończy się niepowodzeniem z uwagi na zbyt szybkie osiągnięcie miłosnego uniesienia przez wioskowego pedagoga. Później jest narastająca fascynacja nastoletnią uczennicą Andreą, która odwzajemnia uczucie na swój jeszcze dziewczęcy sposób, a po zakończeniu roku szkolnego i wyjeździe ze szkolnej wioski pierwszy sex z przygodnie napotkaną na polu namiotowym ładną, ale nieco zbyt pulchną dziewczyną. Książkę przeczytałem dosłownie w kilka dni, będąc zauroczony sposobem opowiadania o własnym życiu jaki przedstawia Knausgard. To realistyczne aż do bólu opisywanie świata, ludzi i otoczenia, które niejednokrotnie wymaga odwagi przy ujawnianiu swoich lęków, kompleksów, czy też wad, wzbudziło mój wielki podziw dla norweskiego autora. Czytając kolejne tomy jego powieści, mogę śmiało powiedzieć, że widząc świat i zdarzenia oczami autora, przeżywam jeszcze raz wraz z nim jego życie. To fascynujące! Z niecierpliwością oczekuje na piąty tom powieści, który ma być dla mnie prezentem na gwiazdę. Jetem niezmiernie ciekawy co też Karl Ove nawyprawiał na studiach !

(Kliknij aby rozwinąć opinię)