Nie odchodź
Lisa Scottoline

Książka wzruszyła mnie do głębi, wiele razy także zaskoczyła. Porusza kilka naprawdę trudnych tematów rodzicielstwa, wojny, miłości, uzależnień, zaufania. Warto sięgnąć po ta książkę i zastanowić się co my byśmy zrobili i jak się czuli w różnych sytuacjach w takcie czytania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mike jest lekarzem i służy krajowi w Afganistanie. Nagle dostaje wiadomość o nagłej śmierci swojej kochanej żony Chloe. Zostaje mu tylko 7-miesięczna córeczka Emily. Postanawia jednak wrócić i dokończyć swój kontrakt w wojsku, a opiekę nad córką przekazać siostrze Chloe i szwagrowi. Gdy wraca do kraju postanawia odkryć tajemnice swojej żony, ponieważ w raporcie koronera znajduje informacje, że żona była w ciąży; zaczyna szukać powodów dlaczego zaczęła go zdradzać. Najbliżsi traktują go trochę jak szaleńca i nie popierają jego zachowań, ale dla Mika prawda jest najważniejsza. Dużym wyzwaniem jest także nawiązanie kontaktu z maleńką córką, która w ogóle go nie zna, jest dla niej obcym człowiekiem. Przeczytałam tą książkę jednym tchem. To książka o sile miłości, determinacji, prawdy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wojna to najbardziej dramatyczne wydarzenie w życiu każdego człowieka. Codziennie z telewizyjnych wiadomości napływają informacje o kolejnych ofiarach. "Nie odchodź" to powieść,gdzie przejmujący smutek i tęsknota wylewa się z każdej strony książki. Mike Scanlon to trzydziestosześcioletni lekarz podiatra, który odbywa służbę w Afganistanie. Mężczyzna ogromnie tęskni za żoną i ukochaną córeczką. Nie może się doczekać,kiedy je zobaczy, jednak dostaje tragiczną wiadomość o nagłej śmierci Chloe. Mężczyzna odkrywa, że żona nie była mu wierna. Czy romans był przyczyną śmierci kobiety? Co odkryje Mike i czy będzie walczył o swoją córkę Emily? Lisa Scottoline stworzyła bardzo emocjonującą powieść. Pokazała jak okrutna jest wojna oraz jakie ślady potrafi zostawić w psychice ludzkiej. Przysłowiową "walkę" toczy ze sobą główny bohater, który waha się czy będzie w stanie stworzyć swojemu dziecku normalny dom. Szczególnie mnie poruszyło jak Mike stara się nawiązać więź z własną córką. Oprócz tematyki wojny i rodzicielstwa autorka przedstawiła relacje z krewnymi.Pokazała jak ważne są zgodne relacje w rodzinie i problemy najlepiej załatwiać między sobą. W moim odczuciu Lisa nie stoi po żadnej stronie, ocenę sytuacji i wybór po której stronie stanąć pozostawiła czytelnikom. To moja druga powieść Lisy Scottoline i oceniam ja pozytywnie. Historia opisana w książce ogromnie poruszyła moje serce i na długo zostanie w pamięci. W takich chwilach przychodzą mi na myśl refleksje, że jak dobrze, że moje życie nie wygląda tak jak w krajach, gdzie toczy się wojna. Powieść zmusza do refleksji i uświadamia , że należy doceniać to co mamy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wciągająca, pasjonująca, fantastyczna historia. Wiele przewrotnych akcji, tak mnie wciągnęła że nie potrafiłam przestać jej czytać. Warto poświęcić czas aby przeczytać tę ksiązkę. Polecam z czystym sumieniem!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kobiety-czytelniczki nie mogą narzekać na brak tytułów do czytania. Wydawnictwa prześcigają się w tworzeniu serii przeznaczonej specjalnie (choć nie wyłącznie) dla pań. Niektórzy wydawcy jednak na tym nie poprzestają. Prószyński bardzo aktywnie uczestniczy w akcjach poświęconych swoim czytelniczkom, angażując w promocję książek, czytelnictwa i rozmów o lekturach artystów. „Kobiety to czytają” to ogólnodostępny Klub Dyskusyjny, w którym o wybranej pozycji mogą dyskutować wszyscy. Jedną z ostatnich powieści, którą wspólnie omawiały ambasadorki z czytelniczkami była nowość z dorobku Lisy Scottoline.

„Nie odchodź” to przede wszystkim historia wzlotów i upadków człowieka. Doktorowi Scanlonowi pozostał ostatni miesiąc kontraktu w Afganistanie. Chirurg niebawem ma wrócić do kraju, do żony i córeczki, jednak jego wyjazd uprzedza tragiczna wiadomość o śmierci Chloe. Wdowiec nie może pogodzić się ze swoją stratą, ucieka w pracę, przedłużając swój kontrakt o kolejne dwanaście miesięcy.  Jego siedmiomiesięczną córką opiekuje się siostra Chloe wraz z mężem. Dziewczynka jest przywiązana do wujostwa, a kolejny rok pobytu u nich zacieśnia tę więź. Po wypadku i amputacji dłoni, Mike popada w coraz głębszą depresję. Jego obsesją staje się wyjaśnienie przyczyn śmierci żony i odzyskanie córki. Jego małe śledztwo kieruje go w stronę mrocznych sekretów żony, które doprowadzają mężczyznę niemal do obłędu. Jego dramatyczna sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy opiekunowie dziewczynki próbują pozbawić Mike’a praw rodzicielskich. Amerykańska pisarka jest jedną z najpopularniejszych autorek bestsellerów. Charakterystyczne dla jej twórczości jest ukazywanie człowieka w trudnych dla niego sytuacjach życiowych. Piętrzące się przed bohaterem kłopoty sprawiają, że powrót do normalności stoi pod wielkim znakiem zapytania. Te ludzkie zmagania wzbudzają u czytelnika wielkie emocje, uaktywniają pokłady empatii. Nie inaczej jest w przypadku „Nie odchodź” – im bardziej Michael pogrąża się (czasem za sprawą niefortunnych splotów wydarzeń), tym mocniej odbiorca mu kibicuje. I na tym zasadza się cały fenomen pisarstwa Scottoline. Granie na emocjach czytelnika pisarka opanowała do perfekcji, głównie poprzez ukazanie powolnego upadku bohatera i często wielu, początkowo dość nieporadnych prób podniesienia się z kolan. Kolejnym elementem jej specjalności jest sięganie po najtrudniejsze i/lub najboleśniejsze tematy. „Nie odchodź” podejmuje m.in. newralgiczny temat konfliktu w Afganistanie, który jest jedynie tłem, a przede wszystkim mówi o sile i woli walki, często samotnej. Smutna prawda wypływająca z tej historii jest taka, że im człowiek więcej doświadcza dramatów, tym mniej ma wokół siebie osób, które pomogą mu przetrwać trudny okres. Choć trudno doszukać się w powieści jakichś specjalnych walorów artystycznych, to dzięki sprytnym zabiegom autorki, powieść przyjmowana jest nad wyraz entuzjastycznie. Fani Scottoline sięgają po jej twórczość przede wszystkim ze względu na emocje, bez których czytanie powieści Amerykanki nie może się obejść oraz na dynamiczną fabułę. Dla czytelników ważne są też zaskakujące, często niedające się przewidzieć (odwrotnie niż finał powieści, którego od początku można się domyślać) zwroty akcji. Pozycja ciekawa, wciągająca, zmuszająca do współodczuwania, ale wśród wielu podobnych książek może umknąć z pamięci, bo jednak niczym się nie wyróżnia z tego grona „wyciskaczy uczuć”.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mike Scanlon trzydziestosześcioletni lekarz odbywa służbę wojskową w Afganistanie. W kraju pozostawił żonę, Chloe, oraz nie dawno narodzoną córeczkę. Powoli odlicza dni do momentu, gdy wypełni swój obowiązek i będzie mógł powrócić do bliskich. Niespodziewanie otrzymuje wstrząsającą informację o śmierci żony. Jak się okazuje, okoliczności jej śmierci kładą się cieniem na ich małżeństwie i rodzicielstwie Chloe. Mike staje przed zupełnie nowymi obowiązkami, musi stać się na powrót bliski córce, która wcale go nie zna. Równocześnie musi uporać się z traumatycznymi przeżyciami wojennymi. To będzie trudna walka. Czy Mike ją wygra? Lisa Scottoline jest autorką bestselerowych powieści dla pań. Nie odchodź wydana nakładem Wydawnictwa Prószyński i S-ka jest kolejną powieścią klubu Kobiety to czytają, zakątka w sieci, który umożliwia czytelniczkom dzielenie się wrażeniami po zakończonej lekturze. Powieść Lisy Scottoline jest zapisem dosyć skomplikowanych relacji rodzinnych. Główny bohater to lekarz podiatra, który odbywa służbę wojskową w Afganistanie, twardy mężczyzna z krwi i kości. W kraju pozostawił żonę, która opiekuje się malutką córeczką, Emily. Chloe nie jest tak silna, jak Mike, tęskni, smutki topi w alkoholu. W wyniku nieszczęśliwego wypadku umiera. Mike musi zmierzyć się z nowymi okolicznościami, prawdą o zmarłej żonie i opieką nad maleńką dziewczynką. Trudno powiedzieć, co bardziej go przeraża. W końcu decyduje się powierzyć Emily swojej szwagierce, a sam kontynuuje misje. Pech go jednak nie opuszcza, zostaje poważnie ranny. Kiedy wraca do kraju i chce nawiązać kontakt z córeczką, okazuje się, że to nie takie łatwe. Dziewczynka go nie zna. Mike musi stoczyć walkę o swoje dziecko z krewnymi. I z samym sobą, gdyż przede wszystkim to swoje życie musi poukładać. Nie odchodź jest jedną z tych książek, które szczególnie mocno oddziaływają na emocje czytelników. Bohaterowie wzbudzają w nas żywe uczucia: drażnią, irytują, budzą współczucie, wzruszają. Nie potrafimy przejść obok nich obojętnie. Historia ojca, który po długiej nieobecności chce odzyskać uczucie i przywiązanie swojego dziecka jest naprawdę poruszającym wątkiem. Autorka naciska tutaj ważny problem opieki rodzicielskiej, tak jakby pytając czytelnika, co jest ważniejsze: więzy krwi czy przyzwyczajenie i poczucie bezpieczeństwa? Ona sama nie ocenia, nie udziela odpowiedzi, ale swoją opowieścią zmusza czytelnika to zajęcia stanowiska w tym sporze. Inną kluczową kwestią, jaką Lisa Scottoline porusza w Nie odchodź są relacje rodzinne, samotność, tęsknota. Często zapominamy, jak trudne jest przebywanie z dala od swoich bliskich, od osoby, z którą można dzielić codzienne troski lub po prostu pogadać o drobnostkach, przytulić się. Rozłąka bywa bardzo trudna i bolesna, niektórym osobom ciężko ją udźwignąć, co widzimy na przykładzie Chloe. Było to moje pierwsze spotkanie z autorką i oceniam je bardzo dobrze. Lisa Scottoline pisze powieści, jakie lubię: obszerne, wielowarstwowe, zmuszające czytelnika do refleksji i odpowiedzi na ważne pytania, odrobinkę tajemnicze, a przede wszystkim takie, o których nie można łatwo zapomnieć, które trzeba nieco przetrawić i nad którymi myśli się jeszcze wiele dni po odstawieniu powieści na półkę...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Walczyłeś o prawdę, sprawiedliwość i amerykański styl życia" To pierwsze zdanie zostało w książce umieszczone jako żart. Ale dokładnie oddaje kwintesencję tej pozycji. To powieść o ucieleśnieniu "american dream", powieść o wojnie, miłości, prawdzie honorze, pieniądzach i ojczyźnie. Niby nic złego, ale dla mnie w formie ledwo do strawienia. Nieobecny wojskowy lekarz, jego zmarła żona i malutka córeczka. To w sumie kwintesencja fabuły. Może jeszcze kwestia odpowiedzialności za kraj i rodzinę i próba odzyskania praw do córki. "Nie odchodź", mimo tych prawe 520 stron czyta się szybko, ale głównie ze względu na ogromną czcionkę i to, że autorka w ogóle nie wywołuje w czytelniku zaciekawienia - nawet zakończeniem, tak poprowadzonym, że czytelnik (a przynajmniej ja) nie ma ochoty rozwiązywać zagadki. Nie pomaga jej także to, że trudno polubić któregokolwiek z bohaterów, są w dodatku spłaszczeni i tacy... trudno znaleźć mi odpowiednie słowo - automatyczni, jakby swe role tylko odgrywali. Absolutnie nie do strawienia jest także język powieści oraz jej tłumaczenie. Zdarzają się kwiatki typu: "Phat Phil (ang.) - Gruby Phil", "prawniczy punkt widzenia", "duża siostra", "gratis i nieodpłatnie", "znaliśmy Sarę, bo była przyjacielska i życzliwa", czy kulfony typu "kompartmentalizacja"... Całość składa się na dość marny obraz powieści Scottoline... I po raz kolejny przekonuję się, że tzw. literatura kobieca, szczególnie amerykańska, nie jest dla mnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mike Scanlon - lekarz odbywający służbę w Afganistanie bardzo tęskni za pozostawioną w kraju żoną i nowonarodzoną córeczką. Jednakże, pewnego dnia otrzymuje wiadomość o śmierci małżonki, która jest dla niego bardzo wstrząsająca. Z upływem czasu dowiaduje się o swojej żonie nowych informacji, które sprawiają, że zaczyna zastanawiać się nad tym na ile i czy w ogóle zna swoją żonę oraz...samego siebie. Mike musi również skonfrontować się z sytuacją, w której ma zdecydować czy i na ile jest w stanie zaopiekować się dzieckiem, które traktuje go jak obcego człowieka. Dodatkowo musi uporać się ze swoim stanem psychicznym wynikającym z doświadczeń wojennych oraz utraty ręki. Dlatego też jak się domyślacie Mike'a czeka bardzo trudna walka i kto wie czy nie najważniejsza w jego życiu... Sięgając po tą książkę miałam nadzieję, że dostanę do ręki historię, która poruszy mnie równie mocno jak Tańcząc na rozbitym szkle czy też Dopóki cię nie zdobędę, które również podejmują trudny temat rodzicielstwa, które musi zmierzyć się z trudnymi doświadczeniami. Wyżej wspomniane powieści będę pamiętać jeszcze długo. Jednakże moje oczekiwania w stosunku do Nie odchodź chyba były zbyt wysokie, bo bardzo się rozczarowałam, ponieważ dostałam do ręki książkę, która wprawdzie daje do myślenia, ale nie wstrząsa tak bardzo jak wcześniej wspomniane przeze mnie historie. W Nie odchodź poznajemy głównego bohatera jako człowieka honoru, który stara się być w porządku wobec wartości, które reprezentuje oraz wobec innych ludzi, jednakże w obliczu ciężkich doświadczeń musi zmierzyć się ze swoimi słabościami oraz trudnościami, które spotyka walcząc nie tylko o siebie, ale także o odzyskanie swojej córeczki oraz o utraconą dumę. Autorka chciała pokazać Mike'a po prostu jako człowieka - razem z jego odwagą, hartem ducha, jak również z wadami i słabościami, które kryją się w każdym z nas. Mimo dramatycznych doświadczeń, które spotykają głównego bohatera jego sytuacja mnie nie wzruszyła, ani nie wywołała emocji poza irytacją i politowaniem dla niego. Jakoś nie umiałam dojrzeć w nim postaci z jajami, która mimo swoich słabości robi wszystko, żeby zmierzyć się z sytuacją. To właśnie jest najgorszą wadą w Nie odchodź - brak tego czegoś, co sprawia, że czytelnik wstrzymuje oddech, płacze ze wzruszenia, lub po prostu zostaje zaskakiwany. A szkoda, bo ta historia naprawdę ma duży potencjał! Posdumowując: L. Scottoline serwuje nam tak naprawdę bardzo przewidywalną historię, która mimo to, że podejmuje trudny temat nie porywa tak jak chociażby te powieści, o których wspomniałam na początku. Niemniej jednak Nie odchodź mimo wszystko skłania do myślenia i może spowodować, że wielu rodziców docenia to życie, które ma. Nie mogę jednoznacznie powiedzieć, że ta książka jest zła lub dobra. Dla mnie jest po prostu przeciętna i z tego powodu czuję się zawiedziona, bo spodziewałam się czegoś dużo lepszego, co wstrząśnie mną do reszty...może niepotrzebnie podchodziłam do tej powieści z wysokimi oczekiwaniami?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)