O niebie i jego cudach, również o piekle według tego co słyszano i widziano
Emanuel Swedenborg

Z działa Swedenborga czerpali różni znakomici artyści, niektórzy wyznawali jego wizje jako nowe objawienie w którym Bóg w końcu ukazał nam niebo i piekło. Jeszcze inni uznali, że zajmował się okultyzmem, przez kontakty z duchami i wszystko co spisał jest dziełem Szatana. Niektórzy zaś doszukują się w tym geniuszu, który nagle zaczął mówić tylko o sprawach duchowych, chorób psychicznych. Różnie można czytać i interpretować to dzieło. Autor pisze co objawił mu Jezus, Przedstawia nam jak naprawdę wygląda niebo i piekło, twierdząc, że Kościół bardzo się myli co do swojej wiary. Oskarża o złe interpretowanie Pisma Świętego, gdyż bierzemy je zbyt dosłownie. Prawdopodobnie Swedenborg przeżywał coś w stylu doświadczenie OOBE ,,To ten stan jest, o którym się mówi być odwiedzionym od ciała i nie wiedzieć, czy się jest w ciele, czy zewnątrz ciała". Mógł wtedy dostąpić wizji nieba i piekła lecz czy prawdziwych czy wyobrażonych to już zależy od wiary czytelnika. Czy sama zgadzam się z jego wizjami ciężko mi powiedzieć. Podobają mi się jednak przynajmniej w większości przypadków. Choćby to zjednoczenie religii. Swedenborg twierdzi, że nie ma znaczenia w co się wierzy, żeby dostąpić zbawienia. Ważne jest postępować dobrze według swojej religii i nie chodzi tu o chodzenie do kościołów, modlitwy, ofiary itd. Ważne jest, żeby być moralnym i dobrym względem bliźnich. Kilka razy zaznacza nawet, że do piekła idą ci którzy głoszą słowo i postępują słusznie ale ich dusze są nieczyste, bo pragną zła a uznają dobrych tylko po to by zdobyć zasługi i poszanowanie innych. Pięknie jest też wyśnione miłosierdzie na którym wielu wierzących tak często się zastanawia. Skoro bowiem Bóg jest tak dobry miłosierny to dlaczego skazuje ludzi na wieczną męczarnie w piekle. Swedenborg pięknie tłumaczy, że to ludzie sami siebie na piekło skazują i sami tam idą z własnej woli. Tam są bowiem ludzie im podobni a miłości i dobra panującego w niebie znieść nie potrafią. Po śmierci bowiem człowiek nadal jest taki sam jak na ziemi. Czuje i pragnie tego samego. A jednak jego dusza jest odkryta, nic go nie hamuje, już nie musi udawać dobrego, jeśli chciał władzy, pieniędzy, żądz dalej będzie chciał do tego dążyć a prawo moralne nie będzie mu w piekle przeszkadzać. Czy jednak może być dobrze w miejscu gdzie wszyscy są źli i zawistni? Stad męki piekielne. Piękne pokazana prawdziwa miłość małżeńska, która może trwać również po śmierci jeśli była szczera, prawdziwa i obustronna. W niebie jest czymś jeszcze piękniejszym. Oprócz tego dokładne opisy jak wyglądają społeczeństwa w niebie i piekle, jak łączą się niebo piekło i ziemia. O tym, że wszystko jest w równowadze i wpływa na siebie. Jak wyglądamy, co czujemy, jak widzimy po śmierci. Bardzo dużo o miłości i cieple, które daje nam Bóg. Chwilami czytając czuje się nawet taką przyjemną błogość i wiarę w to wszystko. Wiele swoich wypowiedzi autor popiera fragmentami Pisma Świętego, które jednak nie interpretuje dosłownie tylko według wiedzy, która jak twierdzi przekazały mu anioły. Swedenborg twierdzi również, że każdy z nas może skontaktować się z aniołami i duchami. W tym momencie jednak pojawia się duża sprzeczność z Kościołem, który uważa to za złe praktyki. Cała wizja Swedenborga jest naprawdę bardzo ciekawa i warto się nad nią zastanowić. Nie wiemy czy właśnie tak wygląda niebo, piekło i świat duchów o którym tez wspomina. Jednak wiele prawd wydaje się być wartych przemyślenia. Autor zwraca nam uwagę abyśmy zastanowili się jacy naprawdę jesteśmy. Czy nasz duch jest taki jak nasze uczynki, czy naprawdę czynimy dobro ze względu na innych czy tylko patrzymy na siebie a wmawiamy sobie, że jest inaczej. Takie zastanowienie się nad sobą na pewno nikomu nie zaszkodzi a może pomóc stworzyć takie małe ,,niebo" na ziemi. Jedyne co może trochę męczyć podczas czytania jest nadmierna ilość powtórzeń. Autor wraca co chwilę do tego o czym już mówił w poprzednich rozdziałach i wszystko opisuje bardzo szczegółowo i dokładnie. Takt nabiera przez to bardziej doniosłego tonu ale jednak staje się chwilami nużący. Książka zawiera tez najważniejsze informacje z życia Swedenborga, dzięki nim można dokładniej poznać tego niezwykłego człowieka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)