Podzieleni
Neal Shusterman

Bardzo aktualny temat, daje do myślenia... Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na samym początku muszę Was poinformować, że jeśli lubicie klimaty antyutopijne to ta książka jest dla Was i nie ma znaczenia ile macie lat, ta pozycja jest dosłownie dla każdego.

Neal Shusterman przenosi nas w bardzo ciekawie wykreowany świat, lecz jednocześnie przerażający. 
W świecie tym, rodzice bez żadnych konsekwencji mogą oddać swoje dzieci (które skończyły trzynasty rok życia lecz nie osiągnęły jeszcze pełnoletności) na tzw. "podzielenie"- czyli przeszczepienie wszystkich organów innym ludziom, którzy akurat ich potrzebują. 
Taki los właśnie ma spotkać trójkę głównych bohaterów. Connora, którego rodzice postanowili oddać, ponieważ sprawiał problemy wychowawcze. Risę, wychowankę domu dziecka, dla której nie ma już miejsca w placówce bo ta jest przepełniona oraz Leva, który jest dziesiątym dzieckiem- "dziesięciorodnym"- czyli według religii, którą wyznaje jego rodzina, musi został złożony w ofierze i być podzielony.
Gdy Connor postanawia sprzeciwić się decyzji podjętej przez jego rodziców i ucieka, ścieżki trójki dzieciaków niespodziewanie się krzyżują i od tego momentu śledzimy ich niebezpieczną przygodę.
Gdy trafiają na Cmentarzysko czyli miejsce, które do osiemnastego roku życia powinno służyć im i wielu innym niedoszłym Podzielonym za schronienie (a którym dowodzi surowy Admirał) sprawy komplikują się jeszcze bardziej i okazuje się, że wcale nie są tak bezpieczni jak myśleli. Teraz, nie dość że żyją w strachu przed złapaniem i podzieleniem to muszą też poradzić sobie z wewnętrznym buntem w ich tymczasowym azylu.

Tak jak napisałam na samym początku: autor wykreował bardzo ciekawy świat, zasady w nim panujące i historię, która się z tym wiąże, jednocześnie wzbudzając w czytelniku wielki niepokój i przerażenie na samą myśl, że coś takiego mogłoby wydarzyć się naprawdę.
Podobały mi się również postacie, które poznałam podczas tej lektury, każda inna, ciekawa i na swój sposób wyjątkowa. Bardzo dobrze pamiętamy, każdą z nich i od razu lubimy albo nienawidzimy- tyczy się to nie tylko głównych bohaterów ale i postaci pobocznych. 

Cała historia wciąga i jest to kolejna książka, od której bardzo ciężko się oderwać, nie myśląc z zaciekawieniem co wydarzy się dalej. 
Warto też wspomnieć o samym zakończeniu, które gwarantuję, że usatysfakcjonuje niejednego czytelnika i nie da wam odłożyć książki, aż nie doczytacie do ostatniej strony. 

W tym roku (przybliżona data to wrzesień 2016 r.) ma zostać wydany drugi tom pt. "Rozdarci" i przyznam szczerze, że jestem bardzo ciekawa czy utrzyma on ten sam poziom co pierwszy. Na pewno będę chciała się o tym przekonać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opinia 26
            W ciągu ostatnich paru lat w fantastyce nastąpił prawdziwy natłok książek traktujących o antyutopiach czy dystopiach. Jednak trzeba przyznać, że pomysł Neal'a Shustermana stanowi pewną nowość wśród wszystkich, dotychczasowo spotkanych przeze mnie historii. Dlaczego? Jego powieść - Podzieleni jest dość ciekawą próbą dowodu, że brak śmierci, nie oznacza obecności życia.             Już sama idea aborcji wstecznej jest niesamowicie ciekawym pomysłem. Według nowego prawa dziecko jest chronione od momentu poczęcia do trzynastego roku życia, potem, aż do momentu osiągnięcia pełnoletności (lat osiemnastu), opiekunowie mają prawo do jego podzielenia. Czyli oddania 100% ciała dziecka do przeszczepów. Sam opis tego procesu jest chyba najbardziej niesamowitym, wstrząsającym, ale i przede wszystkim - wzruszającym rozdziałem w całym utworze. Już ten jeden rozdział, sprawia, że warto przeczytać powieść Shustermana, a to jeszcze nie koniec mocnych stron tego pisarza.             Kolejną jest tworzenie dość specyficznych postaci. Co prawda zarówno Conor - młody buntownik, którego rodzice mają już dość problemów, jak i osierocona Lisa, nie będąca na tyle wybitna, by domowi dziecka opłacało się utrzymać ją przy życiu są dość typowi, ale Levi - to już zupełnie inna bajka. Dziecko wychowane ze świadomością, że zostanie złożone jako dziesięcina przez bogobojnych rodziców, chłopiec pękający z dumy, że może przysłużyć się innym. Tak, obserwowanie jego działań, walki woli przeżycia z manipulacją dorosłych uczyniło tego bohatera jedną z najatrakcyjniejszych postaci w powieści. Późniejsza chęć zemsty i do ostatka tłukąca się wraz z sercem o żebra chęć przetrwania, tworzy fascynujący spektakl psychologiczny.             Jednakże największą falę niepokoju do akcji wprowadza jedna z postaci drugoplanowych - CyFi. Młody chłopiec, który miał wypadek i któremu przeszczepiono 1/8 tkanki mózgowej jednego z podzielonych. Posiada on wspomnienia i odruchy tej osoby. Jego przełączenia między osobowościami są niesamowicie elektryzujące,a przerażająca idea tego, że w swojej głowie można mieć kogoś poza sobą, niemalże zbija czytelnika z nóg.

"            Widzisz, konflikt zawsze zaczyna się od jakiejś kwestii spornej - różnicy zdań, kłótni. Jednak zanim przerodzi się w wojnę, kwestia, której dotyczył spór nie jest już istotna, ponieważ rozchodzi się już tylko i wyłącznie o jedną rzecz: jak bardzo każda ze stron nienawidzi się wzajemnie.             "             Przed wszystkim, oddając się lekturze, miałam wrażenie, jakby sam utwór składał się z kilku podzielonych dzieł. Z jednej strony aż kipi od ilości ciężkich zagadnień filozoficznych w nim zawartych, z drugiej - jest napisany pod kątem czytelnika w wieku może czternastu lat. Tłumaczenie także pozostawia wiele do życzenia, liczne, nie zastosowane jako środek literacki, powtórzenia czy nie do końca poprawne językowo zdania wytrącają polskiego czytelnika z równowagi, by nagle natknął się na idealnie dopracowane fragmenty.              Ogólnie rzecz biorąc, to chociaż utwór miewa swoje słabości, zdecydowanie warto po niego sięgnąć dla samej pomysłowości autora. Klakierzy, historia Huptiego Dumptiego czy prawo Bociana, to tylko parę z ogromnej puli oryginalnych idei tego autora. Niestety koniec jest raczej rozczarowujący, ale zanim nastąpi, można odbyć wspaniałą podróż w poszukiwaniu swojej wartości i prawa do życia. A kto nie zdąży go udowodnić - zostanie podzielony. Polecam.  

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wreszcie udało mi się natrafić na fantastykę wydawnictwa Papierowy Księżyc. :) Co do samej książki - interesująca fabuła. Dość zaskakujący pomysł "aborcji wstecznej" - dzieci w wieku od 13 lat do uzyskania przez nie pełnoletności, można w świetle prawa "usunąć" - czyli podzielić. Każda część ciała będzie użyta powtórnie. To świat, w którym lekarze nie leczą upośledzeń ciała, tylko wymieniają wadliwe części. Rozdziały czyta się z większym zainteresowaniem lub mniejszym; wątek kryminalny banalnie zarysowany. Najbardziej urzekł mnie fragment samego podzielenia, to bez wątpienia najlepiej wyszło autorowi. Momentami brakowało mi logiki w pewnych rozwiązaniach, (np. kapela podzielonych grająca na dachu, mająca zagłuszyć to, co dzieje się wewnątrz "krajalnicy" - nie prościej było włączyć muzykę i nie wykorzystywać w tym celu "pacjentów" i szybciej poddać ich podzieleniu?) Edycyjnie książka źle opatrzona. Znalazłam nawet błąd ortograficzny(!) Nie wiem kto to dopuścił do druku. W każdym razie ze względu na oryginalny pomysł wykreowania antyutopii, warto sięgnąć po tę powieść.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka trzyma w napięciu i dobrze się ją czyta (chociaż styl autora można by określić jako "młodzieżowy" co nieco przeszkadzało).Pomysł na fabułę oryginalny, wręcz przerażający. Sama idea podzielenia ( jak i jego opis) jest straszna. Jednak czytelnik nie wychodzi z lektury aż tak wstrząśnięty jak można by się było spodziewać. Narracja przeskakuje z bohatera na bohatera, w tym postacie zupełnie epizodyczne. Z jednej strony jest to dobry zabieg ponieważ pozwala zobaczyć myśli poszczególnych osób, z drugiej strony zaś nie pozwala rozwinąć w pełni głębi głównych postaci. Moim zdaniem więc mimo, że historia ma potencjał, autor mógłby się bardziej postarać. Czegoś mi tu zabrakło...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)