Wydawnictwo: Siedmioróg
Data wydania: 2008-11-18
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 303
Głód jest wtedy prawdziwy, gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka jako na obiekt do zjedzenia. Ja już miałem taki głód.
Nie powiem wymęczyły mnie trochę opowiadania Tadeusza Borowskiego. Czytałam je bardzo powoli i z przerwami. Klasyk literacki, arcydzieło, ale ciężki styl pisania. Podobne odczucia miałam przy książkach "Z otchłani" Zofii Kossak oraz "Medaliony" Zofii Nałkowskiej.
Najlepsze z opowiadań dla mnie to:
Proszę Państwa do gazu, U nas w Auschwitzu.
Tadeusz Borowski należał do tych rzadkich, wyjątkowych pisarzy, dla których życie i pieśń stanowią jedno. To decydowało, że osiągnął tak dużo - płacąc za to cenę najwyższą....
Teksty "Wspomnień i opowiadań" oparto na ostatnich wydaniach za życia Autora....
Jak się później dowiedziałem, Marię, jako aryjsko-semickiego mischlinga wywieziono wraz z transportem żydowskim do osławionego obozu nad morzem, zagazowano w komorze krematoryjnej, a ciało jej zapewne przerobiono na mydło.
Więcej