Szanghajska kochanka
Wei Hui Zhou

Po przeczytaniu owej książki z przykrością muszę stwierdzić, że jest to jedna z gorszych (jeśli nie z najgorszych!) książek jakie przeczytałam. Tematyka nudna i oklepana, ani nie wstrząsająca, ani nie zaskakująca, wręcz odpychająca i obrzydzająca, język prosty (dzięki czemu czyta się ją szybko, a to jedyny plus!), wulgarne i niesmaczne opisy aktów seksualnych. Ciężko zaliczyć ją do jakiejkolwiek kategorii. Zastanawia mnie fakt, dlaczego książka uzyskała miano bestsellera. Moim skromnym zdaniem nie zasługiwała na to. Wprost nie mogłam doczekać się końca, a gdy to nastąpiło poczułam wielką ulgę. Szkoda czasu na czytanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Imprezy, alkohol, seks z Niemcem w toalecie, Halloween, horoskopy. Nie ma w tej opowieści wschodniej mądrości, jest jedynie fascynacja zachodnim stylem życia. "Lubię Halloween, tę romantyczną fantazję, sposób, w jaki ucieka się do sztuczek zakładania maski i udawania kogoś innego, żeby wygnać zgnity odór śmierci" albo "horoskop mówi, że czarny to mój szczęśliwy kolor". Ale najsmutniejsze to mieszkanie z bardzo wrażliwym Tientianem i sypianie z Markiem - żonatym Niemcem. Dla niej to było zakochanie, dla Niemca rozrywka podczas urlopu, a dla Tientiana...Czy przeżyje kolejną dawkę narkotyków? Kim jestem? - pada pytanie na końcu. Czy można odpowiedzieć na to pytanie, odcinając się zupełnie od korzeni i jak ćma ślepo lecieć za wszystkim, co się świeci?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Szanghajska kochanka" to historia aspirującej do bycia pisarką Coco, uwikłanej w dwie zupełnie odmienne relacje z mężczyznami. Wydaje mi się, że jej uwikłanie polega nie tyle na romansie/związku z Tiantianem i Markiem, co na zagubieniu we własnej głowie, myślach, pragnieniach i ambicjach. Wiązanie się z facetem znaczy dla Coco tyle, co poszukiwanie własnego ja. W książce więcej dzieje się w umyśle, niż w rzeczywistości. Dla mnie jest tęsknotą za ideałem, spełnieniem fizycznym i duchowym, tęsknotą za prawdziwym ja, którego bohaterka jeszcze nie odkryła. Powieść nie jest objawieniem, ale spodoba się tym, którzy lubują się w głębokim grzebaniu i analizie odczuć, myśli i pragnień. Mnie się podobało :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)