Trujący anioł
Jean Teulé

Zaintrygowana sięgnełam po tą książkę i niestety się rozczarowałam. Nie polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na ten gatunek książek ochotę mam zawsze i wszędzie. Ciężko jest mi nie zwracać na nie uwagi czy powiedzieć: "Nie przeczytam!". Czasami pojawia się żal, że można było poświęcić czas na coś innego, a innym razem myślę: dopiero zaczęłam czytać i już koniec?! Ku mojej radości druga opcja zdarza się zdecydowanie częściej. Jak było tym razem? "Stałam się Ankou, żeby pokonać lęki. I w końcu żadnego nie miałam, bo lękiem byłam ja."* Przenieśmy się do roku 1803 do Plouhinec, gdzie rodzi się Helene Jegado. Powiemy sobie ot zwykła dziewczynka, a potem kobieta jakich na świecie pełno, ale czy na pewno? W wieku 7 lat zabiła swoją matkę i trafiła pod opiekę ciotek pracujących na plebani. Gdy skończyła lat 17 systematycznie zmieniała miejsce pracy, a tam gdzie się pojawiała tracili życie wszyscy lub prawie wszyscy. Mordowała po cichu, bez krwi i w wyrafinowany sposób. Używała do tego trutki na szczury - arszeniku. Jako kucharka miała wiele możliwości by wykorzystać tę trującą substancję. Na jej korzyść działały ograniczone w tamtych czasach możliwości kryminalistyki czy epidemie chorób skrofulicznych, cholery, dżumy etc. "A potem rozważcie, co lepsze: drzwi celi, które na zawsze zamkną się za plagą, czy kat, który zabija publicznie ku przestrodze ludzi, ucząc, że nie wolno zabijać."** W lipcu 1851 roku Helen zwana Piorunica została aresztowana. W trakcie trwającego w jej sprawie śledztwa zarzucono jej uśmiercenie 23 osób, ale podejrzewa się, że prawdziwa liczba zabitych wynosi około 36. Pod koniec 1852 roku kobieta zostaje publiczna zgilotynowana. Co w tej historii jest innego niż w innych thrillerach? Głównie to, że losy bohaterki są prawdziwe, a morderczyni zwana Trującym aniołem istniała na prawdę i do dzisiejszego dnia jest jedną z najbardziej tajemniczych postaci. Codziennie ktoś próbuje dowiedzieć się co kierowało tą kobietą, co spowodowało, że posunęła się tych a nie innych czynów. Książka choć wydaje się intrygująca i taka była wywołała u mnie sprzeczne uczucia. Jak dla mnie pozycja była za krótka i brakowało mi chociaż elementarnego wprowadzenia czytelnika w świat wierzeń, zwyczajów i symboliki bretońskiej. Do tego język, który nie był francuskim i nie w każdym miejscu został przetłumaczony powodował, że człowiek czuł się podczas czytania jak tępak. Zdecydowanie wpłynęło to na ocenę końcową i całokształt powieści. Nie zmienia to jednak faktu, że pozycja warta zgłębienia, poszukania informacja na własną rękę oraz trudna do zapomnienia! * - Cytat z "Trujący anioł" Jean Teule str. 237 ** - Cytat z "Trujący anioł" Jean Teule str. 229

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Hélène Jégado – pomocnik Śmierci

W XIX wiecznej Bretanii wieczory spędzano przy płonącym kominku na opowiadaniu przerażających legend o złych i podstępnych istotach o nadprzyrodzonych mocach. Najstraszniejszy z nich był Ankou, pomocnik Śmierci. Nigdy się na nikogo nie gniewał, nie działał w uniesieniu. Po prostu wykonywał swoją pracę. Takich historii od małego słuchała także  HélèneJégado, zwana Piorunicą. Potomkini szlacheckiej rodziny bretońskiej mieszkała ze swoimi rodzicami w gospodarstwiew przysiółku Kerhordevin w Plouhinec. Przerażające opowieści pełne widm, a szczególnie Ankou bez reszty zawładnęły jej wyobraźnią. Do tego stopnia, że zaczęła postępować tak on, pozbawiając życia dziesiątki osób ze swego otoczenia.

Działa na spokojnie, metodycznie, skrupulatnie realizując swoją misję. HélèneJégadoto prawdziwa postać. Należy do największych seryjnych zabójców we Francji. A jej zbeletryzowaną biografię w bardzo ciekawy sposób opisał Jean Teulé.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Helene Jegado bez pododu pozbawia życia klkadziesiąt osób trując je arszenikiem. Największa we Francji, a może i na świecie seryjna morderczyni. Opowieść jest przerażająca, ale jednocześnie wciągająca. Pozwala czytelnikowi wniknąć w umysł i poznać przyczyczyn zabójczej osobowości głownej postaci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)