Wiadomość w butelce
Valerie Zenatti

Powieść Valerie Zenatti została zakwalifikowana do literatury młodzieżowej, ale tak naprawdę zainteresować powinna każdego czytelnika – od nastolatka po seniora. Niech Was nie zmyli mało wymowna okładka i może nieco naiwny tytuł książki. Na podstawie tych dwóch argumentów rzeczywiście można przejść obok tej pozycji obojętnie. Ale zapewniam, że historia opowiedziana przez autorkę jest wartościowa, a czas jej poświęcony nie będzie stracony, tym bardziej, że na przeczytanie wystarczy jeden wieczór.

Mieszkająca w Jerozolimie siedemnastoletnia Żydówka o imieniu Tal po jednym z zamachów bombowych w kawiarni Hellen nieopodal jej domu decyduje się napisać list o swoich przeżyciach i przemyśleniach nad losem i ulotnością ludzkiego życia. Wkłada go do butelki i prosi brata Eytana, który jest żołnierzem w strefie Gazy, aby ten wrzucił butelkę do morza po drugiej stronie muru oddzielającego Gazę od Izraela. Butelka trafia w ręce dwudziestoletniego Naima – Palestyńczyka, który zaintrygowany niezwykłym listem decyduje się nawiązać korespondencję z nadawcą. W ten sposób rozpoczyna się wspólna historia internetowej znajomości Bakbouk i Gazmana – młodych ludzi, których dzieli kultura, narodowość, zasady, ale przede wszystkim wysoki mur oddzielający Izrael od Strefy Gazy. Pomiędzy bohaterami zawiązuje się niezwykła nić przyjaźni. Dojrzała korespondencja bohaterów, ich przemyślenia, relacje dają niezwykle realistyczny obraz tamtego ogarniętego zamachami i wojną świata. Zaczytywałam się w tych listach i pomimo, że konflikt Izraelsko-Palestyński nie jest mi obcy, listy Tal i Naima rzuciły nowe światło na tamte wydarzenia. Relacja naocznych świadków jest zawsze autentyczna, nacechowana emocjami i pozwala wyrobić sobie obiektywny pogląd na wydarzenia. 

Autorka podjęła się trudnego tematu zestawienia ze sobą dwóch światów. Palestyńczycy i Żydzi, sąsiadujące narody od lat 20-tych XX wieku pozostające w konflikcie, walczące o miejsce, prawa i spokojne życie. Agresja pomiędzy nimi narastała przez lata, a decyzje polityczne podejmowane na przestrzeni wieku tylko zaostrzały konflikt. Nadzieja na wolność i pokój pozostawała ciągle jedynie w sferze pragnień miejscowej ludności.

Powieść Valerie Zenatti zaskoczyła mnie swoją dojrzałością, autentyzmem i pozwoliła mi wyrobić sobie własny pogląd na życie mieszkańców Jerozolimy i Strefy Gazy. Każdy dzień naznaczony niepewnością, zamachami, okrucieństwem, cierpieniem i śmiercią przemawia głęboko do serca i ludzkiej świadomości. To dzięki takim relacjom uczymy się doceniać to, co wydaje się nam oczywiste i niezachwiane, a mianowicie wolność i pokój. Odebrałam tę historię jako manifest, prośbę o zaniechanie walk i spokojne, normalne życie. A wówczas internetowa znajomość Palestyńczyka i Żydówki zyskała zupełnie nowy wymiar.

Zachęcam serdecznie do sięgnięcia po tę powieść. Jestem przekonana, że bez względu na wiek, płeć i przekonania znajdziecie w niej kawałek dobrej i wartościowej literatury. Warto wspomnieć również, że na podstawie książki nakręcono film pt.: „A bottle in the Gaza Sea”.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wiadomość w butelce, to książka Francuzki pochodzenia żydowskiego-która przedstawia konflikt izraelsko-palestyński widziany oczyma 17 letniej mieszkanki Izraela i 20 letniego mieszkańca Palestyny.17 letnia Tal pisze list i wkłada go do butelki w nadziei że nawiąże kontakt z mieszkanką Palestyny.Jej brat zostawia butelkę w piasku w Strefie Gazy Butelkę znajduje Naim-młody Palestyńczyk i odpisuje na adres mailowy podany w liście.Wydawałoby się że ta korespondencja mailowa,która rozpoczyna się miedzy nimi to tanie romansidło-nic z tego! I na szczęście!- bo to marzenia ludzi którzy marzą o pokoju ,opowiadają o realiach życia w Izraelu i w Strefie Gazy ogarniętych wieloletnimi konfliktami,i ledwo tlącymi się nadziejami o pokój.Naim ma żal do wszystkich że Palestyńczycy nie mają swojego Państwa.A Tal wspomina kolejne porozumienia pokojowe pomiędzy stronami konfliktu,i wielkie nadzieje na normalne życie.Widzimy Ich życie wstrząsane kolejnymi zamachami czy to w Palestynie czy w Izraelu,godziny policyjne,uzbrojeni żołnierze,druty kolczaste ,osiedla żydowskie na terenie Palestyny,i nienawiść między narodami która wzrasta wraz,z kolejnymi zamachami.Nie rozumiem tylko,czemu na okładce książki jest wzmianka,że ta historia to Romeo i Julia dziś-współcześnie.Nie doszukałam się tam romantycznych uniesień ,wiem że może nawiązuje do przyjaźni czy miłości zwaśnionych stron.Ale w tej książce chyba kompletnie,nie o to chodzi.Jak dla mnie ,to ta książka pokazuje ból i okrucieństwo konfliktu między 2 narodami,widziane oczyma nastolatków i próby na w miarę normalne życie w takiej sytuacji.Szczególnie bolesnej sytuacji, bo przecież na tych ziemiach ponad 2 tyś lat temu,żył i działał Chrystus. Na podstawie tej książki powstał film Une bouteille la mer.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)