Wybudzenia. Powrót do życia. Polskie historie
Katarzyna Pinkosz

Tematyka śpiączki i pogrążonych w niej ludzi została przybliżona społeczeństwu kilkanaście lat temu, za sprawą znanej aktorki i piosenkarki Ewy Błaszczyk, która wraz z ks. Wojciechem Drozdowiczem w roku 2002 powołała do istnienia fundację ,,Akogo?". Bodźcem do podjęcia tych, a także wszelkich późniejszych, związanych z w/w fundacją i kliniką Budzik działań na rzecz pacjentów znajdujących się w stanie śpiączki oraz ich rodzin był fakt, iż jej córka Aleksandra na skutek zakrztuszenia się tabletką w roku 2000 zapadła w śpiączkę i przebywa w tym stanie do chwili obecnej. Książka ,,Wybudzenia. Powrót do życia..." autorstwa Katarzyny Pinkosz ukazuje nam historie wyłącznie polskich przypadków osób pogrążonych w śpiączce, a także tych wyrwanych z jej szponów, i ich rodzin. W swoich niezwykle szczerych, choć bywa, że i trudnych, bo przecież o cierpieniu i bezradności, lecz także niegasnącej nadziei, rozmowach z bliskimi osób będących w stanie śpiączki autorka przybliża nam ich codzienne zmagania o powrót do zdrowia lub możliwie jak największej sprawności i kontaktowości z otoczeniem. Autorka oddaje również głos lekarzom, którzy przedstawiają swój punkt widzenia na temat poruszanego zagadnienia. Zdarza się, że ich spojrzenia na te kwestie bywają skrajne odmienne niemniej jednak na pierwszy plan zawsze wysuwa się jedno - fakt, że nigdy nie należy tracić wiary i nadziei w lepsze jutro, gdyż ludzki mózg jest organem niebywale plastycznym, a jego możliwości regeneracji etc w dalszym ciągu pozostają tylko minimalnie zbadane. W książce przedstawione zostały żywe dowody na potwierdzenie w/w tezy, są to historie osób, które ze śpiączki wyszły bez szwanku, albo z jedynie minimalnym uszczerbkiem na zdrowiu, więc właściwie wszystko jest możliwe, chociaż oczywiście zależne od wielu czynników takich jak np. wiek, stopień uszkodzenia mózgu, długość trwania śpiączki, wcześniejszy stan zdrowia etc. Katarzyna Pinkosz opisując wszystkie zawarte w swojej publikacji przypadki dobitnie ukazuje czytelnikom jak cienka jest granica między życiem, a śmiercią, a niekiedy ułamek sekundy może całkowicie odmienić życie nasze lub naszych bliskich. Światełkiem w tunelu jest z całą pewnością uruchomiona w roku 2013 klinika Budzik, zajmująca się małoletnimi pacjentami w stanie śpiączki oraz uruchomiony pod koniec grudnia 2016 w Olsztynie Budzik dla dorosłych. Ogromną pracę w tej dziedzinie wykonuje także toruńska Fundacja Światło zajmująca się pacjentami w stanie wegetatywnym, o której autorka również sporo pisze w ,,Wybudzeniach..." Działalność tych instytucji nie tylko stanowi ulgę w opiece nad pacjentami, ale także uświadamia zarówno rodzinom pacjentów jak również całemu społeczeństwu, że osoby znajdujące się w stanie śpiączki nadal żyją, czują, słyszą itd. nie są jedynie w stanie tego okazać na skutek blokady, jaka powstała w wyniku uszkodzenia pewnych części ich mózgu, konieczna jest więc dobrze dobrana i ciągła jego stymulacja, której efekty bywają zdumiewające. Jeśli chcecie bliżej zapoznać się z tematem osób w śpiączce i przeczytać prawdziwe, choć niełatwe, ale wzruszające i myślę, że mimo wszystko budujące ludzkie historie to nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić Wam lekturę tej książki. Jej bohaterowie są bardzo różnorodni, ale z całą pewnością łączy ich ze sobą bardzo wiele. Mimo, iż znajdują się na różnych etapach swojej walki to jedno jest pewne - nie mogą i nie chcą się poddać! * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2017/05/nie-gas-nigdy-swiata-nadziei.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Między życiem, a śmiercią istnieje cienka granica, którą może przerwać wypadek, udar, zachłyśnięcie wodą, podtopienie, nagłe zatrzymanie akcji serca, czy zbyt mocny masaż tętnic mózgowych. Wystarczy ułamek sekundy i wszystko się zmienia. Znajomy świat rozpada się na kawałki. Katarzyna Pinkosz-dziennikarka, autorka reportaży związanych z medycyną przeprowadziła wielogodzinne rozmowy z osobami, które przebywały w śpiączce, a także z ich rodzinami i lekarzami. Efektem tej pracy jest książka ,,Wybudzenia. Powrót do życia-polskie historie". Mariusz Kobzdej spadł z roweru i stracił przytomność. W śpiączce był osiem miesięcy. Nikt nie dawał mu szans na normalne życie. Uratował go prof. Wojciech Maksymowicz, który dostrzegł coś co przeoczyli inni lekarze i przeprowadził odbarczanie mózgu. Po tej operacji pacjent od razu odzyskał mowę i pełnię świadomości. Dawid Pawlaczyk wracał na rowerze od kolegi, gdy potrącił go samochód tuż przed domem. Nie dawano mu szans na życie. Po trzymiesięcznej śpiączce odzyskał świadomość w trakcie meczu Realu Madryt, gdy usłyszał, jak Ronaldo strzelił bramkę. Żużlowiec Piotr Winiarz zapadł w śpiączkę po wypadku na torze wyścigowym. Obudził się na dźwięk silnika motoru. Obecnie pracuje, oddaje się pasji, cieszy się chwilami spędzanymi z żoną i synem. Dawid Jetke pracował jako policjant. Po uderzeniu w TIR-a zapadł w śpiączkę. Dzięki determinacji mamy, która szukała wszelkich sposobów pomocy dla niego i nie chciała oddać do hospicjum, wybudził się. Znów jeździ samochodem i jest sołtysem. Agnieszka Terlecka miała być ,,rośliną". Lekarka zasugerowała rodzicom, by przekazali organy do przeszczepu. Po intensywnej rehabilitacji wróciła do zdrowia i pracuje jako grafik komputerowy. Mariusz Wachowicz zapadł w śpiączkę po wypadku w niewyjaśnionych okolicznościach. Po wszczepieniu stymulatora zaczyna wracać do zdrowia. Pisze pełne słowa, czasem też po angielsku, gra w coraz trudniejsze gry komputerowe, próbuje nazywać swoje uczucia, siedzi samodzielnie na łóżku. Dzięki determinacji i ogromnej pracy ma szansę na powrót do normalnego życia. Agnieszka Holka została potrącona na przejściu dla pieszych. Robi cały czas postępy. Podaje rękę na powitanie, uśmiecha się na widok psa, bo kocha zwierzęta, ożywia się, gdy przychodzą do niej ludzie. Wciąż walczy o więcej. Julkę Kowalczyk potrącił samochód na przejściu dla pieszych przed szkołą. Dzięki stymulatorowi mózgu powoli odzyskuje kolejne sprawności. Weronika Przybycień dostała na uczelni wylewu krwi do mózgu, dzięki fachowej pomocy wybudziła się ze śpiączki i wraca do zdrowia. Autorka przytacza historie nie tylko pacjentów i ich rodzin, ale też oddaje głos osobom, bez których powrót ,,śpiochów" do nowego życia nie byłby możliwy. Ewa Błaszczyk poprzez swoją działalność zmieniła podejście w Polsce do problemu śpiączki. Od 16 lat walczy o swoją córkę Olę, a dzięki ogromnej determinacji doprowadziła do powstania kliniki ,,Budzik", gdzie wybudzane są ze śpiączki dzieci. ,,W ,,Budziku" jest pełna infrastruktura niezbędna do hospitalizacji i rehabilitacji neurologicznej dzieci po ciężkich urazach mózgu. Większość sprzętu ,,Budzik" dostał od Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy." Kliniką ,,Budzik" kieruje dr Andrzej Lach. W 2016 roku w szpitalu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie prof. Isao Morita z Japonii wraz z zespołem prof. Wojciecha Maksymowicza przeprowadził pierwszą w Polsce, a także w Europie operację wszczepienia stymulatora osobom w śpiączce. Prof. Maksymowicz szuka też szans dla osób w śpiączce w komórkach macierzystych. Tworzy ,,Budzik" dla dorosłych. Prof. Andrzej Czyżewski konstruuje komputery ułatwiające komunikację z osobami w śpiączce. Za pomocą Cyber Oka osoba pozbawiona możliwości komunikacji, może dać znać, że rozumie, powiedzieć, co ją boli, co chciałaby zjeść. Janina Mirończuk walczy o każde wybudzenie w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym Fundacji ,,Światło". Prof. Jan Talar daje siłę i nadzieję rodzinom, bo wierzy w najwcześniejszą rehabilitację, która przynosi szybkie efekty. Gdy jednak walka pacjentów o życie kończy się, ale ich organy mogą jeszcze komuś uratować życie wtedy dr Robert Becler przeprowadza trudne rozmowy z rodzinami. ,...ok. 40 procent pacjentów w śpiączce słyszy, czuje, rozumie, tylko my o tym nie wiemy." Jeśli po 6 tygodniach człowiek się nie wybudzi w pełni przechodzi w stan apaliczny, czyli może być w stanie wegetatywnym (żyje, ale nic do niego nie dociera); w stanie zamknięcia (jest w pełni świadomy, ale nie może się w żaden sposób komunikować) lub w różnym stanie świadomości (od minimalnej do pełnej). Co czują osoby, które słyszą, widzą, rozumieją, ale nie mogą porozumieć się ze światem? ,,Bez względu na to, jaki jest kontakt z pacjentem, najważniejsze jest, żeby traktować go z należytym szacunkiem i starać się, by jego życie było godne.'' Po przeczytaniu ,,Wybudzeń" wiele osób na swoje życie spojrzy inaczej i doceni drobiazgi, które je tworzą każdego dnia. Historie pacjentów są niezwykłe i wzruszające. Często miałam łzy w oczach. Pokazują wielką determinację w walce o życie i jak ważna jest przy tym pomoc innych ludzi. Pacjenci pieszczotliwie nazywani ,,śpiochami" po wybudzeniu i powrocie do sprawności często starają się pomagać innym ludziom w potrzebie. Warto poznać te opowieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)