Wypowiedz jej imię
James Dawson

Tytuł: Wypowiedz jej imię

 

Autor: Jamesa Dawsona  

 

 

Stron: 207

 

Wydawnictwo:  YA!

 

Data wydania: 3 czerwca 2015

 

Cena: 29,99 zł

 

Ocena: 7/10

Niedawno na moje liście książek do przeczytania pojawiła się powieść Jamesa Dawsona "Wypowiedz jej imię". Jest to również jego jedyna książka, która została przetłumaczona. Przyzna się, że do przeczytania książki zachęciła mnie jej okładka, więc nie czekałam długo żeby sięgnąć po nią.

James Dawson to amerykański pisarz, jest on autorem thrillerów dla młodzieży. W wolnych chwilach ogląda horrory i słucha muzyki pop. Za powieść "Wypowiedz jej imię" otrzymał nagrodę "Queen of teen" przeznaczona dla autorów literatury młodzieżowej oraz  został nominowany w plebiscycie Książka Roku 2015 przez lubimyczytać.pl w kategorii Horror.

Czy ktokolwiek słyszał opowieść o Krwawej Mary? Sądzie, że na pewno większość.

Legendy są różne, jedni mówią, że trzeba znaleźć się w łazience, zapalić świece i wypowiedzieć jej imię pięć razy. Inni, że w ciemnej łazience, przed lustrem, zapalić 3 świece i wypowiedzieć 3 razy Krwawa Mary, trzymając w ręku książeczkę z Komunii. Lub o północy, przed lustrem powiedz 13 razy Krwawa Mary (org. Bloody Mary). A wtedy ciemnościach zjawa zabierze cię do lustra.

Są różne legendy, lecz czy ty jesteś na tyle odważy żeby spróbować?

Głowna bohaterka książki Roberta „Bobbie” uczęszcza do żeńskiej szkoły Piper’s Hall. Pewnego razu ze swoja najlepszą przyjaciółką Naje oraz przystojnym chłopakiem Caine'm, o północy w Halloweenową noc stają przed lustrem zapalają świece i wypowiadają pięć razy  "Krwawa Mery". Chcą oni obalić legendę  wypowiedzianą przez Sadie, koleżankę ze szkoły. Gdy reszta osób z paczki Bobbi nie chciała brać udziału, tylko ich troje podjęło wyzwanie.Po wszystkim pewnej nocy w łazience dziewczyna zauważa napis na lustrze "Pięć dni". Nie wiedząc, o co chodzi zignorowała to. Dzień później dyrektorka zaprasza wszystkich uczniów do auli, gdzie ogłasza, że jedna z uczennic – Sadie, zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Roberta chce się dowiedzieć, co się stało z jej koleżanką. Wkrótce zaczyna podejrzewać, ze ma to coś wspólnego z Halowinową nocą. Trójka znajomych uświadamia sobie, że śnią o tej samej czarnowłosej dziewczynie z lustra. W internecie natrafiają na artykuły o innych podejrzanych zaginięciach,dowiadują się, że Sadie pięć dni wcześniej wypowiedziała jej imię przed lustrem a potem zniknęła. Im zostały 3 dni, a potem...? Czy uda im uratować swoje życie? Czy ktoś poświeci się dla reszty? Czy może zginie cała trójka? Jakie mroczne sekrety uda im się odnaleźć?

Głowna bohaterka książki Roberta wydawała się dziewczyną, która nie sprosta zadani, które sama sobie narzuciła, w przypływie emocji zrobi wszystko by ratować przyjaciół oraz samą siebie.

Książka nie była tak przewidywalna jak myślała, co jest bardzo pozytywne.

Jest to mój pierwszy horror i jestem jak najbardziej na tak.Mam nadzieje, że autor nie zaprzestanie na tej jednej powieści i już wkrótce będę mogła przeczytać kolejna.

Czy wy też byliście by gotowi sprawdzić tą legendę?

Zapalić świecę i wypowiedzieć pięć razy jej imię…..

https://ksiazkowy-molek.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgnęłam po tę książkę z wielkim zainteresowaniem i mimo, że spodziewałam się czegoś straszniejszego to książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Zawsze lubiłam legendę Krwawej Mary i nieraz w Halloween korciło, żeby stanąć przed lustrem i wypowiedzieć to imię. ;) Nasi bohaterowie postanowili to uczynić. Cóż może się stać? Przecież to tylko zabawa, stara legenda, bajka dla strachliwych co nie? Osobiście się przekonają, że w każdej legendzie kryje się ziarno prawdy. James Dawson stworzył bardzo udaną wersję tej legendy. Wielkim plusem było to, że nasza Mary to nie jakiś tam nikomu nieznany duch, który lubi zabijać, ale duch prawdziwej dziewczyny, która uczyła się w tej szkole. Kiedy Bobbie, Caine i Naya krok po kroku odkrywają kolejne tajemnice i (smutne) szczegóły z życia Krwawej Mary nie sposób oderwać się od czytania. Fabuła jest bardzo ciekawa, akcja szybko nabiera tempa, a po plecach co chwilę przechodzą ciarki. Chociaż przyznaję, że zakończenie mnie zaskoczyło. Po wydarzeniach w krypcie całkiem zaskoczyła mnie informacja z 13 listopada z końca książki. I uważam, że było to udane posunięcie autora. Książka pochłania bez reszty. Idealna na wieczór z pełnią księżyca. ;) Absolutnie polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Każdy z nas czasem lubi takie historie, po których będzie bał się iść spokojnie spać. Niezależnie od tego, czy to książka, film czy zwykła opowieść. Liczymy na porządny dreszczyk emocji i napędzenie niezłego stracha. W ostatnim czasie polubiłam horrory. Zaczęło się od tych lżejszych produkcji filmowych, później krwawych i psychologicznych, a skończyło na książkach. Kto by pomyślał, że spodoba mi się coś, czego tak bardzo się wystrzegałam? Kto by pomyślał, że spodoba mi się strach? W gatunku, jakim jest horror, nie jest obeznana. Wiem o istnieniu wielkiego mistrza powieści grozy - Stephena Kinga i... na tym właściwie to wszystko się kończy. Na szczęście Internet jest kopalnią informacji i to właśnie w nim doszukałam się historii, o której dzisiaj mowa. "Wypowiedz jej imię" autorstwa Jamesa Dawsona to kolejna wersja opowieści o Krwawej Mary. Według jednej z licznych legend, jeśli trzykrotnie wypowie się imię Krwawej Mary, stojąc przed lustrem, ta przyjdzie i zacznie zabijać. W każdej legendzie jest choć ziarnko prawdy. Ile w tej? Nie wiem, i nie chcę się przekonywać. Pewnej Halloweenowej nocy, grupka nastolatków postanawia się zabawić i zmierzyć z plotkami krążącymi po mieście. Chcą odprawić prosty rytuał, mający na celu przywołanie ducha zmarłej dziewczyny. Bobbie - uczennica szkoły dla dziewcząt z internatem, próbując zaimponować jednemu chłopcu, staje przed lustrem razem z nim i przyjaciółką Nayą. W blasku świec, pięciokrotnie wypowiadają imię Krwawej Mary. Rozpoczyna się prawdziwy koszmar i odliczanie. Pięć dni - dokładnie tyle czasu mają Bobbie, Naya i Caine, aby rozwikłać tajemnicę Mary Worthington, uczęszczającej do Piper's Hall w latach 50., która prawdopodobnie jest postacią z legendy. Inaczej czeka ich śmierć. Czas ucieka, a Krwawa Mary coraz bardziej daje o sobie znać. Na samym początku czytania tej książki, borykałam się z pewnym problemem - niepewnością. Byłam bardzo ostrożna, gdyż nie wszyscy polecali "Wypowiedz jej imię". Mówili, iż jest to historia skierowana wyłącznie dla nastolatków, że nie można liczyć na coś wielkiego i prawdziwie mrożącego krew w żyłach. Chociaż sama nie jestem osobą dorosłą, poczułam się odrobinę zniechęcona. Prawda jest jednak taka, że wszyscy mieli w tym trochę racji. Niektóre elementy i wydarzenia były po prostu naiwne, a wszystko przez mało realistyczne fragmenty. James Dawson pisze dobrze, potrafił zatrzymać moją uwagę, ale niektóre rzeczy balansowały na granicy ze średnim, a może i nawet złym tekstem. Na całe szczęście, były to tylko nieliczne wybryki pisarza. Zawiodłam się tym, że książka w ogóle mnie nie przeraziła. Nie sprawiła nawet, że się wzdrygnęłam, a na to liczyłam najbardziej. Zaintrygowana bardzo dobrym prologiem, stwierdziłam, że "Wypowiedz jej imię" będzie istnym majstersztykiem. Ale w miarę upływających stron, miałam ochotę zostawić tę książkę i sięgnąć po coś innego. Dlaczego? Ponieważ w moim odczuciu, na początku nie działo się kompletnie nic i do tego jeszcze nie zanosiło się na jakąkolwiek poprawę. Pierwsze czterdzieści stron to zwykłe flaki z olejem. Później zaczęło robić się ciekawiej. Rozwinęła się fabuła, główni bohaterowie ruszyli z miejsca, a rozwiązanie tajemnicy Krwawej Mary było już coraz bliżej. Wydawało mi się, że dokładnie znam przebieg całej historii, ale wciąż coś mnie zaskakiwało. Im bliżej ostatniej strony powieści, tym lepiej autor przekazywał historię i przedstawiał wydarzenia sprzed lat. Chcąc nie chcąc, opowieść nabrała sensu i stała się spójna. Nie zawsze wspominam o bohaterach, a jeśli tego nie robię, znaczy to po prostu, że są całkiem w porządku, ale bez rewelacji. Tym razem zrobić to muszę, bo James Dawson zawalił po całości. Tylko o jednej osobie, oprócz Mary, autor naskrobał kilka słów. Mowa oczywiście o Bobbie. Naya, Cain i pozostałe postacie zostały potraktowane powierzchownie. Poznałam tylko ich imiona, w najlepszym wypadku nazwiska, statusy majątkowe, miejsca nauki i nieliczne anegdotki z życia. To nie wystarcza do stworzenia dobrej historii. Bohaterowie książek zawsze są elementem najważniejszym. Nie trzeba przedstawiać pełnego życiorysu każdej postaci, ale odrobina informacji więcej nie zaszkodziłaby nikomu. Nie spodobało mi się również to, że pan Dawson wprowadził do "Wypowiedz jej imię" wątek miłosny. Widocznie żadna książka, napisana pod młodzież, nie może się bez niego obejść. Nie dajcie się zwieść obiecującemu tytułowi, intrygującej okładce i ciekawemu opisowi historii, bo "Wypowiedz jej imię" to książka, nad którą trzeba by trochę popracować, aby stała się ona prawdziwym horrorem. Nie wiem, czy ze mną jest coś nie tak, czy to może wina samej opowieści, ale ani przez chwilę nie odczułam strachu. Nie polecam, ale też nie odradzam - sami oceńcie, czy horror ten jest wart uwagi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Wypowiedz jej imię" Jamesa Dawsona już po pierwszym zdaniu przyprawia nas o dreszcze. Jest Halloween. Bobbie, czyli główna bohaterka, razem z grupą znajomych spędza wieczór na wymyślaniu rozrywek w starej szkole dla dziewcząt - Piper' s Hall. Zgodnie z tradycją, tego wieczoru wypada się bać, dlatego mroczne historie nie potrafiące wywołać dreszczyku emocji przestają im wystarczać. Młodzież postanawia zabawić się trochę inaczej. Wykorzystują opowieści o Krwawej Mary, o której, swoją drogą, słyszał chyba każdy z nas, wypowiadają przed lustrem jej imię. Na początku nikt nie wierzy, że cokolwiek się wydarzy, jednak niedługo potem zaczynają dziać się DZIWNE rzeczy. Odgłos nieustannego kapania wody, lecąca z nosa krew i napis przypominający o pięciu dniach (gdyż nastolatkowie wypowiedzieli imię Krwawej Mary 5 razy, a ta miała przyjść po pięciu dniach). Wkrótce koleżanka Bobbie znika (po pięciu dniach odkąd sama wywołała ducha Mary), a biorący udział w zabawie znajomi zdają sobie sprawę, że wywołali coś, czego istnienia nikt nie potrafi wyjaśnić. W lustrach, zaczął pojawiać się kształt dziewczęcej sylwetki, która bez przerwy ich obserwuje, a upływ czasu uświadamiają im, że stają w obliczu potężnego niebezpieczeństwa oraz, że mogą zginąć. Nastolatkowie wiedzą, że musi być sposób na odparcie ataku Krwawej Mary, odkrywają tajemnicę sprzed dwustu lat, bo właśnie wtedy rozpoczęła się tragiczna historia młodej Mary. Czy nastolatkom uda się uciec od śmierci? Czy zdołają pomóc Mary? Kim tak naprawdę jest ta dziewczyna? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie w książce, która nie tylko pochłonie was niczym Krwawa Mary swoje ofiary, ale też sprawi, że zaczniecie zupełnie inaczej patrzeć na jej legendę. Ja osobiście raczej nie boję się horrorów, ale po tej książce przez dwa tygodnie bałam się spojrzeć w lustro, a każdy odgłos kapania przyprawiał mnie o dreszcze. Polecam przeczytać "Wypowiedz jej imię", nawet jeśli się boicie, bo to są jedynie moje odczucia, natomiast niektórzy podobno nie boją się jej w ogóle.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Krwawa Mary, Krwawa Mary, Krwawa Mary" wypowiadają ludzie na całym świecie. Stają przed lustrem, zapalają świecę i wywołują zjawę. Historia tej istoty jest bardzo zawiła i niejasna. Wiele mitów mówi o tym, że Mary była czarownicą, która używała czarnej magii. Od tej pory straszy każdego, kto trzykrotnie wypowie jej imię. Kolejne legendy podają, że Mary zmarła w strasznym wypadku samochodowym, w którym jej cała twarz została poharatana. O tej kobiecie krąży wiele historii. Śmiałkowie od czasu do czasu przyzywają ją i w tajemniczy sposób znikają z ziemi. Do tych poszukiwaczów przygód należą: Bobbie, Caine oraz Naya. Nastolatkowie upiornej nocy w Halloween przywołują Krwawą Mary. Mają tylko 5 dni, by uratować swoje życie i rozwiązać zagadkę śmierci Mary. Czy im się to uda? Jaka historia kryje się za osamotnioną, nieśmiałą nastolatką? Co połączy Bobbie i Caina? Przekonacie się, czytając mroczną książkę Jamesa Dawsona pt. ,,Wypowiedz jej imię", a ja zapraszam Was na recenzję tej demonicznej historii.
,,Najbardziej na świecie boję się, że gdybym umarła, nikt by nawet nie zauważył.''
To miała być dobra zabawa. Gdy Bobbie, jej przyjaciółka Naya i przystojny Caine w noc Halloween stanęli przed lustrem, by pięciokrotnie wypowiedzieć imię Krwawej Mary, nawet nie przeczuwali, jaki koszmar rozpętają. Wkrótce ich koleżanka ze szkoły dla dziewcząt Piper's Hall znika w tajemniczych okolicznościach, oni zaś w snach i lustrzanym odbiciu prześladowani są przez ducha czarnowłosej dziewczyny.
Roberta ,,Bobbie" Rowe postanawia rozwikłać zagadkę. Nastolatka ma na to pięć dni, w przeciwnym razie podzieli los innych zaginionych uczennic, ofiar Krwawej Mary. Śledztwo doprowadzi ją do mrocznych sekretów szkoły Piper's Hall oraz zatajonej zbrodni, której sprawców nigdy nie ukarano.
,,niKt w pipeR's hall mi niE WierZył A ja tylKo pRagnęłam być akcEptoWana"
Bobbie jest przykładną uczennicą oraz córką. Od lat uczy się w szkole z internatem Piper's Hall. Mieszka w pokoju ze swoją najlepszą przyjaciółką Naya, która jest jej całkowitym przeciwieństwem. Pewnego dnia w Halloween ktoś wpada na pomysł, by wywołać Krwawą Mary. Zachowawcza Bobbie, szalona Naya oraz przystojny Caine wymawiają imię Mary pięciokrotnie przy zapalonej świeczce. Nic się nie dzieje. Nastolatkowie śmieją się ze swojego strachu, do czasu. Następnego dnia Bobbie znajduje w łazience kartę z słowami ,,Pięć dni". Myśli, że to głupi żart, ale później zaczyna widzieć zjawę oraz staje się nią w swoich snach. W końcu przekonuje się, że naprawdę wywołali Krwawą Mary i mają niewiele czasu, by ją powstrzymać. Bobbie zaczyna coś łączyć z Cainem. Niestety niedane jest im cieszyć się radością. Mają tylko pięć dni, by rozwikłać zagadkę śmierci Mary i uratować zarówno własne życia, jak i Sadie — zaginionej nastolatki. Okazuje się, że historia ducha jest brutalna i pełna smutku. Wszystko zależy od tego, czy znajdą sprawców jej śmierci i odkryją tajemnicę Mary. Czas nieubłaganie dobiega końca.
,,- Po prostu od niektórych osób bije mocniejszy blask niż od innych, i nie ma to nic wspólnego z ich wyglądem."
,,Wypowiedz jej imię" to mroczna, tajemnicza książka, która sprawi, że krew zamarznie wam w żyłach. Autor w magiczny sposób przedstawił losy zarówno Bobbie, jak i Mary. Podobało mi się, że w tej lekturze Mary mimo strachu, który wywołuje, budzi również pozytywne uczucia. Poznajemy historię dziewczyny, której życie nie rozpieszczało i za swoją naiwność zapłaciła największą cenę. Rozdziały podzielone są na pięć części, które rozpoczynają odliczanie do zakończenia. Historia owiana jest nutą grozy. Powiem szczerze, że trochę się bałam, kiedy czytałam ją w nocy. Podobno wtedy najbardziej pracuje wyobraźnia i u mnie się to sprawdziło. Książka ma swój urok. Szkoda tylko, że autor nie napisał kontynuacji. Z chęcią przeczytałabym jeszcze o Bobbie oraz Mary. James Dawson ma ciekawy styl pisania. Nie rozwodzi się nad opisami, stawia na dialogi oraz opisy odczuć bohaterów. W tej książce nie ma fragmentów, które z chęcią by się ominęło. Znajdziemy w niej za to sporą dawkę strachu i niesamowitych emocji, które towarzyszą nam przy jej czytaniu.
,,Jeśli miała być całkowicie szczera, to w tym tygodniu po raz pierwszy poczuła, że naprawdę żyje. Zrozumiała, że jej starania mające na celu wmieszanie się w tłum i bycie niezauważaną sprawiały, iż wiodła bezbarwną egzystencję, której monotonię rekompensowała jej jedynie fikcja literacka. Była fikcyjną dziewczyną."
Bobbie przechodzi diametralną zmianę w kolejnych dniach poszukiwań tajemnicy Krwawej Mary. Na początku nieśmiała i niewyróżniająca się z tłumu dziewczyna, staje się pewną siebie, silną osobą, która w końcu opuszcza więzione ją mury i zaczyna prawdziwe życie, pełne uczuć oraz emocji. Zakochuje się w Cainie, odkrywa prawdziwą radość i siłę, która nie pozwala jej odpuścić, póki nie rozwiąże zagadki uczennicy Piper's Hall. Caine to dobry chłopak, który mimo wielkiego strachu nie opuszcza Roberty i wraz z nią próbuje zmierzyć się z Krwawą Mary. Czasami wszystko, co się teraz dzieje w jego życiu, przytłacza go, ale mimo to się nie poddaje. Naya to szalona Amerykanka, która jest najbardziej ze wszystkich nastawiona do istnienia Mary. Warto wspomnieć o Grace, która bezustannie chce upodlić Bobbie i wywyższa się nad wszystkimi. Mary Worthington przed śmiercią była naiwną, osamotnioną dziewczyną, która nie miała żadnej bliskiej osoby, do czasu kiedy w jej życiu nie pojawił się przystojny nauczyciel. Nie powiem nic więcej, ponieważ do was należy odkrycie ich tajemnicy i zrozumienie historii Mary.
,,Zrozumiała, że jej starania mające na celu wmieszanie się w tłum i bycie niezauważaną sprawiły, iż wiodła bezbarwną egzystencję, której monotonie rekompensowała jej jedynie fikcja literacka."
,,Wypowiedz jej imię" to niesamowita, pełna emocji książka, która zawróciła w moim sercu i na zawsze w nim pozostanie. Nigdy nie zapomnę tajemnicy Mary oraz Bobbie, które zabrały mnie w niezwykłą, tajemniczą podróż. Spędziłam z tą książką wspaniałe chwile i mam nadzieję, że kiedyś autor napisze kontynuację. Jeżeli jesteście ciekawi historii Krwawej Mary oraz determinacji trójki znajomych zapoznajcie się z tą powieścią. Nie pożałujecie!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na ten tytuł natknęłam się w księgarni. Wtedy nie miałam możliwości zakupu tej książki, a bardzo chciałam ją przeczytać. I tak się stało, że pod choinkę dostałam tę powieść, co uważam za jak najbardziej udany prezent. W pierwszej chwili moją uwagę przykuła okładka, gdyby nie ona, to prawdopodobnie nie odkryłabym tej książki. Postanowiłam przeczytać opis na tyle okładki, co jeszcze bardziej zachęciło mnie do zapoznania się z tą książką. Na lubimy czytać pisze, że to jest horror. Czy książka mnie przestraszyła? Czy mi się spodobała? Trójka nastoletnich przyjaciół w noc Halloween przyzywa ducha legendarnej Krwawej Mary. To, co miało być zabawą, zmienia się w koszmar i dramatyczną walkę o przetrwanie. Bobby, jej przyjaciółka Naya i przystojny Caine muszą się zmierzyć z nawiedzającą ich w snach upiorną siłą mieszkającą po drugiej stronie lustra. Nastolatkowie odkrywają tajemnicę z połowy XX wieku. Odnajdują jedyną ofiarę, która umknęła Krwawej Mary i od lat przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Czego upiór pragnie naprawdę - ukojenia czy zemsty? Książka bardzo mi się podobała. Zbyt dużo wad nie ma. Jedyną wadą, na tym się zawiodłam, jest to, że nie poczułam tego klimatu i nie miałam stracha czytając tę książkę. Autor mógł w swej powieści umieścić bardziej mroczne opisy, które przyprawiałyby dreszczyku emocji. Tak po za tym więcej wad się nie dopatrzyłam. Akcja była w miarę okej, nie mam większych zastrzeżeń. Język utworu jest prosty i łatwy do zrozumienia. Książkę czyta się bardzo szybko. Bohaterów polubiłam od samego początku, czasami wczuwałam się w ich, ale i tak nie poczułam wiekszego klimatu tej książki. Podsumowując książkę mogę Wam polecić. Tylko nie spodziewajcie się po niej czegoś bardzo strasznego, jednak moim zdaniem warto ją przeczytać. Z chęcią postawię wysoką ocenę za pomysł, za okładkę, bohaterów i troszkę ciekawej akcji. Zachęcam do przeczytania! Czytaliście już "Wypowiedz jej imię"? Macie zamiar? Co o tej książce sądzicie? Zapraszam do dyskusji w komentarzach! MOJA OCENA: 9/10

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

No ale dobra czas Wam opowiedzieć o czym jest ta historia. Główne bohaterki chodzą do szkoły z internatem Piper's Hall, która skrywa wiele tajemnicy, o których tylko elita wie, ale nie chce nikomu zdradzić. Trójka nastolatków po opowieści o Krwawej Mary postanawia w noc Halloween wezwać owego ducha. To co dzieje się potem zaczyna ich już przerastać. Dzieje się tyle dziwnych rzeczy, że nie można ich nazwać zwykłymi zbiegami okoliczności i wszystko sprowadza się do jednej osoby, a może raczej ducha? Więcej nie mogę Wam zdradzić, bo nie będziecie mieli niespodzianki :D Ja znając siebie wiedziałam, że jak ją zacznę będę musiała ją tego samego dnia skończyć, bo nie zasnę :D. Tak nie jestem wielką miłośniczką horrorów. Choć od niedawna zaczęłam je oglądać i nie dostawałam schiz po nich. No ale to co zgotował nam autor w tej książce to WOW! Czytałam to kuląc się w łóżku, szargając sobie nerwy, a moja wyobraźnia tak zaczęła działać jak nigdy. To co tam się działo no szał! Byłam zimna jak lód ze strachu i co jakiś czas musiałam ją odkładać, bo już nie mogłam wytrzymać. Nigdy nie przypuszczałam, że czytając horror można aż tak bardzo się bać. Filmy no wiadomo widzimy potwora/zjawę/ zabójcę, a tu sami musimy sobie wszystko wyobrażać i to jeszcze bardziej pobudza wyobraźnię! Ale dobra, bo już zaczynam się rozwodzić nad nie wiadomo czym. Znacie zarys fabuły, moje wrażenie, a teraz czas opisać bohaterów :D Bobby to typ kujonki. Grzeczna, uczynna, nie rzucająca się w oczy. Do tego skrycie zakochana w przystojniaku, ale nie ma odwagi mu tego wyznać. Jednak w ostatecznej zabawie zbiera się na odwagę by wezwać ducha. W dalszych wydarzeniach to ona w tej grupie jest tą opanowaną i stara się zapobiec najgorszemu. Nie powiem polubiłam ją od początku, bo wiedziała co robić nawet w najgorszym momencie i potrafiła zachować zimną krew. Do tego przez te wydarzenia stała się silniejsza, odważniejsza i bardziej skłonna do łamania reguł. Nie poddawała się i walczyła o swoje życia jak i o życie przyjaciół. Naya za to od początku była taką dziewczyną co by tylko imprezowała i zarywała do chłopaków. Do prawie samego końca nie wierzyła, że wezwali ducha. Dopiero gdy zaczynały się dziać najgorsze rzeczy uwierzyła i starała się na swoje możliwości pomóc. Jednak to co zgotowała jej zjawa, po prostu mnie zatkało, oczywiście nie dostało się tak mocno jak Bobby, ale jednak... Caine chyba z nich wszystkich najbardziej mi się spodobał i to nie ze względu na płeć, piękne ciało itp. Tylko za charakter. Był miły i zabawny. Do tego nie przechwalał się i nie latał za każdą dziewczyną i mówił często bardzo mądre zdania. Do tego nie zostawił dziewczyn samych w niebezpieczeństwie. Oczywiście bardzo shippowałam go z jedną z dziewczyn i skończyło się tak jak chciałam, ale nie obeszło się bez strasznych momentów. Wiadomo, że jak horror to i tajemnica. Mary dała im 5 dni, choć nikt nie wiedział o co chodzi, a wokół bohaterów działo się zbyt wiele dziwnych rzeczy. Jak wydawało się, że już zagadka jest rozwiązana pojawiały się nowe fakty i do samego końca nie wiadomo co się właściwie stało. Nikt nie wie czy to co zrobili bohaterowie było dobre czy złe. Sama jeszcze przeżywam tą historię i zastanawiam się czy oni tylko nie pogorszyli sytuacji. Tak podsumowując historia jest świetna. Pisana lekko i przyjemnie. Niedługie opisy i dużo dialogów (może ciut za dużo rozmyślań bohaterki, ale nie dziwmy się, w końcu duch ją goni xd). Do tego serio można się nieźle nastraszyć, bo naprawdę niektóre momenty były przerażające. Także jestem w 100% na tak dla tej powieści i chętnie przeczytałabym coś jeszcze z twórczości tego autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Horror, gdyż do takiego gatunku została zaliczona książka, wydaje się nie spełniać oczekiwań czytelników tego rodzaju. Podczas czytania nie zaznałam dreszczyku przerażenia czy też nawet małego strachu. Natomiast bardzo mocnym punktem książki jest jej zakończenie, którego zapewne wielu nie zapomni...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bobbie już od kilku lat uczy się w prywatnej szkole dla dziewcząt z internatem, w której kładziony jest wyjątkowy nacisk na dyscyplinę oraz dobre wychowanie. Jej matka jest aktorką i ciągle jest w trasie po całym świecie, dlatego Bobie skazana jest na pobyt w tym miejscu. Jedynym pocieszeniem dla dziewczyny jest jej najlepsza przyjaciółka Naya, która w każdej chwili potrafi poprawić jej humor. Bobbie zawsze marzyła o tym, aby zostać pisarką i w wolnych chwilach pisze własne opowiadania oraz zapisuje pomysły na nowe książki. Jednak to czego dziewczyna nie przewidziała, to fakt, że już niedługo wszystkie jej plany i marzenia mogą legnąć w gruzach, a wszystko to z powodu pozornie niewinnej zabawy, która przerodziła się w prawdziwy koszmar... ,,Pokazujemy ludziom tylko to, co chcą zobaczyć." Bobie uległa prośbom Nayi i zgodziła się na wspólne spędzenie Halloween z innymi dziewczynami ze szkoły oraz nowo poznanymi chłopakami. Jak to bywa w Halloween, wszyscy zaczęli opowiadać sobie strasznie historie i każdy próbował zabłysnąć coraz to bardziej przerażającą opowieścią. Jedna z dziewczyn zaczęła opowiadać legendę o Krwawej Mary, która podobno nawiedza wszystkie osoby, które staną po północy przed lustrem ze świeczką, oraz pięciokrotnie wypowiedzą jej imię. Nikomu nie chciało się jakoś wierzyć w jej słowa i aby to udowodnić Bobie, jej przyjaciółka Naya oraz nowo poznany Caine stanęli przed lustrem i wypowiedzieli jej imię. Cała trójka nawet nie spodziewała się, że to co wzięli za głupią zabawę niedługo przeobrazi się w niebezpieczną grę, w której stawką będzie ich życie ... ,,Nigdy, przenigdy nie wymawiajcie jej imienia." Niedługo po tym wydarzeniu koleżanka z ich szkoły znika w tajemniczych okolicznościach. Bobie zostało jedynie pięć dni, aby rozwikłać zagadkę związaną z Krwawą Mary i uratować życie swoich przyjaciół oraz własne. Jednak Mary z każdym następnym dniem rośnie w siłę i nie zamierza tak łatwo się poddać. Nawiedza ich w każdym napotkanym lustrze oraz dręczy koszmarami. Kiedy Bobie zaczyna zbierać informacje o Krwawej Mary, to dowiaduje się, że w jej szkole zaginęło wiele uczennic, które nigdy nie zostały znalezione. Czy to możliwe, żeby jej szkoła była w jakiś sposób powiązana z Krwawą Mary? Czas ucieka, a dziewczyna z każdym następnym dniem dowiaduje się coraz to więcej mrocznych sekretów związanych z jej szkołą. Kim tak naprawdę jest Krwawa Mary? I czy można ją w ogóle powstrzymać? ,,Ona was zna. Wpuściliście ją tu. Jest w stanie zajrzeć wam do głów. Za was. Bez przerwy zagląda przez okno." Sama słyszałam kiedyś legendę o Krwawej Mary i byłam niezwykle ciekawa, jak autor poprowadzi całą tą historię. Muszę przyznać, że książka jest niezwykle klimatyczna i wprowadza lekki stan niepokoju. Specjalnie czytałam ją nocami, żeby był lepszy nastrój i to zdecydowanie poprawiało odbiór tej książki. Sam pomysł autora jest zdecydowanie bardzo dobry i wspaniale poprowadzony, a każdy element był starannie dopracowany. Nie mogłam oderwać się od tej książki, tyle się w niej działo. Bardzo polubiłam główną bohaterkę, która ma bardzo dobre poczucie humoru, a to niezwykle doceniam u wszystkich bohaterów. Niejednokrotnie serce zabiło mi szybciej podczas lektury tej książki i jestem zdania, że pan James Dawson spisał się na medal. Wraz z główną bohaterką próbujemy rozwiązać zagadkę Krwawej Mary i muszę przyznać, że było to niezwykle ciekawe doświadczenie. Elementy układania krok po kroku wskakują na swoje miejsce, a rozwiązanie mimo iż może nie szokuje, to zdecydowanie wprowadza w lekko refleksyjny stan. Książka bardzo mi się podobała i w pełni zasługuje na miano lekkiego horroru. Mimo iż ta pozycja jest raczej krótka, to po jej przeczytaniu nie czułam żadnego niedosytu, chociaż bardzo chętnie poznałabym dalszy bieg tej historii. Książkę jak najbardziej polecam! :))

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Grupa znajomych w noc Halloween postanawia się zabawić, jednak tylko Naya, Bobbie i przystojny Caine okazują się najodważniejsi i wypowiadają pięciokrotnie imię Krwawej Mary. Nikt nie przypuszczał, że od tego momentu zegar zaczął tykać a czas uciekać. Zostało im pięć dni, a fakt, że w prestiżowej szkole dla dziewcząt Piper's Hall znika dziewczyna, mrozi krew w żyłach. Czy Bobbie z pomocą przyjaciół pozna prawdę ? Bo jeśli nie, to czeka ich marny koniec. Krwawa Mary patrzy i czeka. Szkoła dla dziewcząt okazała się idealnym tłem dla wydarzeń opisanych w książce. Stare budynki wprowadziły nutę tajemnicy i niebezpieczeństwa. Tajemnicze przejścia pobudzają wyobraźnię i nadają niepowtarzalny klimat. Głowna bohaterka Bobbie, czyli Roberta początkowo wydaje się szarą myszką, jednak szybko okazuję się, że nie brak jej ikry i odwagi. Zarówno Bobbie, Naya oraz Caine to porządne dzieciaki, które przyciągają do siebie czytelnika. Oczywiście nie wszyscy są tak sympatyczni jak oni, ale głównie skupiłam się na tej trójcę oraz postaci Mary, bo tak naprawdę to jej historia jest tu najistotniejsza a możliwość poznania szczegółów z jej życia, czasami w dość makabryczny sposób, była bardzo ciekawym doświadczeniem. To, co spotyka głównych bohaterów przyprawia o dreszcz i szczerze wciągnęłam się i wczułam w ich sytuację. ,,Wypowiedz jej imię" to horror dla młodzieży, lecz myślę, że spodoba się również starszym czytelnikom. Akcja na samym początku jest dość wolna, lecz nabiera tempa, kiedy bohaterów zaczynają spotykać dziwne rzeczy. Przez większość lektury zastanawiałam się, czy to działanie ducha, czy ktoś po prostu zabawia się kosztem bohaterów. Nie sądziłam, że wydarzenia opisane w książce napędzą mi stracha a tak właśnie się stało i były to momenty ekscytujące. Książkę czyta się lekko i szybka, jak najbardziej lektura na jeden, lecz udany wieczór. ,,Wypowiedz jej imię" to dobry horror, dla tych, co lubią tajemnicę, niebezpieczeństwo oraz odrobinę miłości. Ta historia możne wystraszyć. Polecam 4/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Znacie historię o Krwawej Mary? Podobno jeżeli pójdziecie o północy do łazienki i trzy razy wypowiecie jej imię przy zapalonych świecach, to Krwawa Mary przybędzie. A właściwie jej duch. Jednak nie liczcie na to, że zostanie Waszą przyjaciółką... No to jak, są tu jacyś odważni szaleńcy? Piper's Hall to elitarna szkoła z internatem dla młodych dziewcząt. Seniorki dają przykład juniorkom, dziewczęta są ułożone i chodzą jak w zegarku - przynajmniej na pierwszy rzut oka. Każdy doskonale wie, że nastolatki to tylko nastolatki i pewnych rzeczy się nie zatrzyma. Przyjaźnie, wredne zołzy, pierwsze miłości, potajemne schadzki... To stały element dorastania. Ale czy bycie nawiedzanym przez ducha też nim jest? Raczej nie. A to właśnie stanowi gratis tego młodzieńczego okresu u dwóch dziewcząt z Piper's Hall i przystojnego chłopaka z okolicy. W noc Halloween przyzwali ducha Krwawej Mary - ot zwykła zabawa, która okazała się skomplikowanym przekleństwem. ,,Wypowiedz jej imię" to pierwsza książka Jamesa Dawsona, którą miałam okazję czytać. I z pewnością nie ostatnia! Autor znakomicie wykorzystał historię o Krwawej Mary, która niesie ze sobą ogromny potencjał. Mimo faktu, iż mamy do czynienia z narracją trzecioosobową i nie poznajemy historii z punktu widzenia konkretnego bohatera, to nie ma żadnych trudności w odczuciu każdej emocji, która im towarzyszy. Pan Dawson w bardzo umiejętny sposób buduje chwile napięcia i grozy. Przed naszymi oczyma rozgrywa się scena wyjęta żywcem z horroru - chociażby opuszczona łazienka, potajemne ,,kap, kap, kap", napisy na lustrach i dziwne dźwięki. Spośród trójki bohaterów, którzy przywołali do siebie ducha martwej dziewczyny, na pierwszy plan wysuwa się Bobbie. Dziewczyna niepozorna, zwyczajna, jednak inteligentna i sprytna. Potrafi skojarzyć fakty i widzi, że za nawiedzającą ich klątwą kryje się coś więcej - dlatego rozpoczyna śledztwo. W książce autora ważną liczbą jest 5. Nastolatki mają 5 dni na rozwikłanie zagadki, zanim Mary po nich przyjdzie. Przyznaję, że autor mile mnie zaskoczył, bowiem inspiracja to jedno, a wykonanie i dodanie swoich ,,pięciu groszy" to drugie. Świetnie zainicjował rozwój wydarzeń już od pierwszych stron, a fabuła przez niego uknuta jest naprawdę dobra. Niby nic specjalnego, a potrafił to przekazać w zachęcający sposób. Thrillerów dla młodzieży nie jest na rynku zbyt dużo, dlatego wzbudzają one spore poruszenie. Co istotnego jest w książkach tego typu poza wciągającą fabułą i dobrym pomysłem? Akcja! O tak, o tym pan Dawson również nie zapomniał. Tempo akcji jest znakomicie dopasowane do każdej sytuacji i nie pozwala czytelnikowi na ani chwilę znużenia! Budowanie napięcia i zaskakiwanie czytelnika też wychodzi mu bardzo dobrze i nawet jeżeli są tu widoczne jakieś drobne mankamenty - typu błędy stylistyczne, językowe czy pewne niedopowiedzenia bądź niezgodności - to całkowicie znikają. Dlaczego? A dlatego, że autor potrafi tak nas zainteresować i oczarować swoją twórczością, że mózg ich nawet nie rejestruje. ,,Wypowiedz jej imię" to naprawdę bardzo dobra książka, która całkowicie porywa czytelnika do swojego świata. Wciąga i intryguje już od pierwszej strony, trzyma w napięciu do samego końca. Nutka nieprzewidywalności, chwile zaskoczenia, wyraźni bohaterowie i oryginalna historia - czego chcieć więcej? Czyta się ją naprawdę znakomicie, a okładka hipnotyzuje! Przyznaję, że początkowo zakończenie minimalnie mnie rozczarowało, ale uczucie to szybko minęło, gdy dobrnęłam już do samej końcówki - taka typowo wywołująca ciarki na plecach i lekki uśmieszek. Tej książki się nie czyta, ją się połyka w całości. Panie Dawson, dziękuję za tak znakomitą historię, która zaintrygowała mnie na tyle, że nawet nie miałam czasu ani ochoty na wyszukiwanie w niej mankamentów! bookeaterreality.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)