Inne wydania:
Dzień w którym umilkły głosy to historia życia Kena Steele’a, który od 14 roku życia przez 32 lata cierpiał na schizofrenię, objawiająca się słyszanymi głosami, które przekonywały o jego bezwartościowości i zachęcały do popełnienia samobójstwa. Młody chłopak pozostał z tym problemem całkowicie sam - odrzucony przez rodziców tkwił w przekonaniu o braku miejsca dla siebie na świecie i wśród ludzi. Bunt, który miał być sposobem na zwrócenie na siebie uwagi, spowodował jedynie całkowite odepchnięcie przez najbliższych.
Nie powiodły się także próby samodzielnego wkroczenia w dorosłe życie - coraz bardziej natarczywe głosy zdominowały jego samotny świat. Chwytał się nawet najpodlejszych i niemoralnych metod by przeżyć i zapomnieć - prostytucja, narkotyki, alkohol, bezdomność. Napotykał przy tym na nieuczciwych i zakłamanych ludzi, którzy wykorzystywali zagubienie i bezradność Kena. Kolejne podróże, które miały pełnić rolę ucieczki od choroby i nieprzyjaznego środowiska, przynosiły tylko porażki. Nieliczne momenty samorealizacji np. pomoc ludziom starszym i kilka życzliwych osób nie zagłuszyło uporczywych głosów i nie wyeliminowało myśli o śmierci. Dopiero nowoczesna terapia i profesjonalna pomoc psychologiczna spowodowały, że któregoś dnia - ku zaskoczeniu samego Kena - głosy umilkły.
Jego osobiste doświadczenie predestynowały go do bycia doskonałym rzecznikiem walki o prawa osób chorych i wykluczonych społecznie przez swą chorobę. Dawał tym samym świadectwo sensu nadziei i konieczności bycia wytrwałym. Zmarł jako spełniony 52-latek.
więcej
Nie powiodły się także próby samodzielnego wkroczenia w dorosłe życie - coraz bardziej natarczywe głosy zdominowały jego samotny świat. Chwytał się nawet najpodlejszych i niemoralnych metod by przeżyć i zapomnieć - prostytucja, narkotyki, alkohol, bezdomność. Napotykał przy tym na nieuczciwych i zakłamanych ludzi, którzy wykorzystywali zagubienie i bezradność Kena. Kolejne podróże, które miały pełnić rolę ucieczki od choroby i nieprzyjaznego środowiska, przynosiły tylko porażki. Nieliczne momenty samorealizacji np. pomoc ludziom starszym i kilka życzliwych osób nie zagłuszyło uporczywych głosów i nie wyeliminowało myśli o śmierci. Dopiero nowoczesna terapia i profesjonalna pomoc psychologiczna spowodowały, że któregoś dnia - ku zaskoczeniu samego Kena - głosy umilkły.
Jego osobiste doświadczenie predestynowały go do bycia doskonałym rzecznikiem walki o prawa osób chorych i wykluczonych społecznie przez swą chorobę. Dawał tym samym świadectwo sensu nadziei i konieczności bycia wytrwałym. Zmarł jako spełniony 52-latek.
Informacje dodatkowe o Dzień, w którym umilkły głosy. Moja walka ze schizofrenią:
Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2009-05-12
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 270
POLECANA RECENZJA
DZIEŃ, W KTÓRYM UMILKŁY GŁOSY. MOJA WALKA ZE SCHIZOFRENIĄ
"Dzień, w którym umilkły głosy" to opowieść schizofrenika, który przez dziesiątki lat zmagał się z wyniszczającą go chorobą umysłową. Głosy, wprowadzające zamęt w jego życie i nieustannie wiodące go ku autodestrukcji, usłyszał po raz pierwszy będąc nastolatkiem. Zmagał się z nimi przez trzydzieści dwa lata po to, aby ostatecznie, aż do chwili śmierci, wyciszyć je w sobie. Zmarł na atak serca jako piędziesięciojednolatek. Wcześniej jednak, w okresie remisji choroby, zaangażował się aktywnie w projekty społeczne dotyczące zdrowia psychicznego, stając się rzecznikiem osób umysłowo chorych. W świ...
więcej
Kup książkę Dzień, w którym umilkły głosy. Moja walka ze schizofrenią
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Dzień, w którym umilkły głosy. Moja walka ze schizofrenią - opinie o książce
