Głębokie rany
Nele Neuhaus

Niemiecka elita w kręgu podejrzanych

„ Litość jest za darmo, a na zazdrość trzeba sobie zapracować „

Powstało sporo powieści, w których autorzy wykorzystują motyw tajemnicy sprzed lat sięgających czasów II Wojny Światowej. Mnóstwo zagadek zostało odkrytych, ale też sporo jeszcze do ujawnienia, wciąż jeszcze nie wszystkie tajemnice z tamtych czasów wyszły na jaw. Właśnie taki motyw tajemnicy sprzed lat sięgającej głęboko do hitlerowskich Niemiec, wykorzystała Nele Neuhaus w kolejnej książce w kryminalnej serii, której bohaterami są poznani wcześniej Pia i Olivier.

Otoczeniem wstrząsa informacja o brutalnych morderstwach staruszków, którzy zajmują wysoką pozycję w środowisku. David Goldberg, przeżył wojnę i Auschwitz po to, by mając 92 lata zostać zamordowanym we własnym domu. Przez całe swoje życie był szanowanym obywatelem, wiele lat pracował, jako doradca w Białym Domu. Na miejsce zbrodni docierają Pia i Olivier. W zbryzganym krwią korytarzu na lustrze odnajdują ciąg tajemniczych cyfr. Sprawa się komplikuje, gdy podczas sekcji okazuje się, że tatuaż Davida nie pochodzi z Auschwitz, a komuś bardzo zależy na szybkim zakończeniu śledztwa i pozamiataniu całej sprawy pod dywan. Na jednej zbrodni jednak się nie kończy. Kolejne ofiary, które się pojawiają z upływem czasu, łączy pochodzenie z Prus Wschodnich, z których zostały wypędzone w czasie wojny oraz podejrzenie o nazistowską przeszłość. Zaczyna się żmudne śledztwo, które jest pełne mylnych wątków oraz coraz to nowych postaci. Przed Pią i Olivierem zaczynają się piętrzyć trudności, sprawy coraz bardziej się gmatwają i komplikują. Gdy wydaje się, że śledztwo podąża we właściwym kierunku, natrafiają na kolejne tropy, które mnożą wątpliwości, stawiają kolejne niewygodne pytania, ujawniają coraz mroczniejsze sekrety z przeszłości.

Postawiłam sobie za punkt honoru przeczytanie całej serii kryminalnej Nele Neuhaus - Oliver von Bodenstein i Pia Kirchhoff i konsekwentnie krok po kroku realizuję swój plan. Dzięki temu, że czytanie cyklu rozpoczęłam dopiero w tym roku mogę trzymać się chronologii, chociaż na naszym rynku wydawniczym kolejność nie była zachowana. W każdej następnej części losy bohaterów są kontynuacją, więc ma to dla mnie ogromne znaczenie, bo jednak wolę na bieżąco uczestniczyć w sukcesach i porażkach ekipy K11.

Z książkami autorki mam niejako problem, gdyż jednej strony doceniam ogrom pracy, jaki wkłada w napisanie każdej kolejnej książki, bo nie pisze zwykłych kryminałów, są oryginalne i niezwykle złożone, to z drugiej są zbyt obszernie rozbudowane. Historie Nele Neuhaus są jak puzzle, które powoli i mozolnie się układają w jedną całość i tworzą jeden obraz. Chwilami irytuje mnie przeciągające się śledztwo z powodu licznych niepowodzeń, czasem z winy życiowych perypetii głównych bohaterów, ale przecież to ciągle tylko ludzie, a perypetie policyjnego duetu tak naprawdę scalają główną historię.

Mimo małych zastrzeżeń, to gorąco polecam! „ Głębokie rany „, to nie tylko zwykły kryminał Tytuł książki można odczytać dosłownie, ale można potraktować go także jako przenośnię. Nele Neuhaus w swojej powieści powraca do przeszłości lat wojennych w nazistowskich Niemczech i bez znieczulenia rozlicza się z przeszłością. Książka stanowi świetny przykład jak można pamięć historyczną przekazać w opowieści w lekkiej formie, nie odbierając przy tym głębokiej refleksji na temat winy i kary. Oby jak najwięcej takich książek, może dzięki temu świadomość historycznych zbrodni nie zblednie.

„ Pragnienie zemsty silniejsze od zdrowego rozsądku „

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kryminał z historią w tle? Do tego niemiecki? Naziści, arystokraci, morderstwa. Czy to rzecz warta uwagi? W swoim podfrankfurckim domu zostaje zamordowany David Goldberg, milioner, filantrop, Żyd ocalony z Oświęcimia. Niedługo po nim ginie kolejny osiemdziesięciolatek. Ofiary łączy zagadkowa liczba zapisana przez mordercę na miejscu zbrodni oraz bliska znajomość z Verą Kaltensee, równie sędziwą przedstawicielką lokalnej arystokracji. Temat ciekawy - Niemcy, korzenie intrygi sięgające Prus Wschodnich i Drugiej Wojny Światowej. Książka ta stała od dłuższego czasu na półce, czekając aż się przełamię. Raz, że ponownie jest to kolejny tom serii (pierwszy wydany w Polsce, niezrozumiałe są dla mnie motywy Wydawcy, zwłaszcza że to jeden z pierwszych tytułów nowej serii). Dwa - zawsze mam lekkie obawy gdy widzę naprawdę obszerny kryminał, czy aby nie za dużo zbyt rozbudowanych wątków nie pogrąży intrygi w nudzie. Jakie zatem okazało się moje drugie spotkanie z kryminałem zza zachodniej granicy? Zaszłości z poprzednich części przygód Pii Kirchhoff i Olivera von Bodensteina nie są uciążliwe, chociaż po paru wzmiankach można wnioskować, że we wcześniejszych częściach znajdziemy dość istotne i obszerne wątki. Autorka szeroko kreśli od samego początku wielowątkową fabułę, zaznajamiając nas z dużą ilością postaci zanim jeszcze akcja nabierze rumieńców. Obok nazwisk niemieckich pojawiają się również takie o polskim brzmieniu (z reguły ukazane w negatywnym świetle - trochę to razi, sugerując uprzedzenia pisarki, ale można przeboleć). Frankfurt. Nowoczesne miasto przywiązane do historii. Wielowarstwowe społeczeństwo, którego elity strzegą dostępu do swych kręgów. Możni, którzy mają swoje trupy w szafach. Policja, na którą wywiera się naciski polityczne. Kim naprawdę był David Goldberg? Co łączy go z socjetą? Co oznacza tajemnicza liczba? Z niemiecką dokładnością i sumiennością, ale i sporą dozą emocji para detektywów będzie walczyć, by wyjaśnić tajemnicze zgony. Nie mogło zabraknąć przeszkód - już samo widmo nazizmu w Niemczech mogłoby wywołać duże emocje, a do tego doszły jeszcze powiązania z arystokracją, skrywane tajemnice, stwarzane pozory. Ktoś o dużych wpływach blokuje śledztwo, więc stróże prawa działają na własną rękę, nierzadko nielegalnie pozyskując dowody, lub tez pozyskując informacje przez sieć nieformalnych kontaktów - podczas gdy szef chce szybkiego i prostego zamknięcia dochodzenia. Z morderstwami łączą się dwa wątki - czy dotyczą się wzajemnie? Czy duet znajdzie motyw? Wydawać by się mogło, że jest tu wiele elementów, które gwarantują ciekawą lekturę. Skomplikowana wielowątkowa intryga, tło historyczne i społeczne, dużo ciekawych informacji dotyczących funkcjonowania i zwyczajów policji niemieckiej, mozolne dochodzenie prawdy. Cóż z tego, jeżeli styl Neuhaus momentami jest twardy, ciężki i toporny - nie razi może sztucznością, ale i humor nie śmieszy, i tropy są czasami zbyt oczywiste i do przewidzenia kilkadziesiąt stron naprzód, emocje są nieprzekonujące. Do tego błąd tłumaczy, który wielokrotnie doprowadzał mnie do szewskiej pasji - kilka cyfr to ciąg albo liczba, a nie cyfra! Jak można używać słowa cyfra jako odpowiednika liczby... Niech tam, i tak wypada to blado, gdy pojawia się klasyka gatunku, czyli CIĘŻKI orzech do zgryzienia. Nie twierdzę, że jest nudno - czyta się sprawnie, ale są chwile gdy nie ciekawi - a w końcu kryminał nie angażuje przede wszystkim naszej wiedzy czy uczuć, ale dociekliwość i zaciekawienie. Brnąłem do końca z nadzieją, że jednak warto i wydarzy się coś spektakularnego. Całe szczęście po mieliźnie i taki fragment się znalazł - właściwie nawet nie fragment, bo akcja ze strony na stronę nabiera tempa, wątki się rozszerzają i pogłębiają, a czytelnik zachodzi w głowę "jak one się łączą?". Postaci trochę zbyt schematycznie zarysowane, przynajmniej po stronie policji. Miałem wrażenie, jakby Autorka chciała na siłę wrzucić kilka obowiązkowych typów policjantów. Na plus za to zarysowanie relacji w policji, rywalizacji, uciążliwych procedur, nieoficjalnych układów. Bardzo ciekawa jest sama zagadka i w miarę rozplatania się włókien tego splotu okoliczności wczuwamy się w pracę detektywa i razem z parą bohaterów stawiamy hipotezy - a przecież o to chodzi w kryminale. Rozwiązanie nie jest wcale oczywiste, a odpowiedzi na dręczące pytania są równie okrutne, jak stare. Chcąc oddać sprawiedliwość niemieckiej autorce, muszę przyznać, że warto sięgnąć po tę pozycję dla ciekawej intrygi - nawet za cenę lekko siłowego brnięcia przez nużący fragment.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Największym plusem tej kryminalnej historii (jak każdej porządnie napisanej) jest wielowątkowa fabuła. Nele Neuhaus niemal droczy się z czytelnikiem. Z każda kolejną stroną odkrywamy dziwne i pozornie nie mające ze sobą żadnego związku wątki, które nie popychają akcji do przodu ani o krok, a jedynie mnożą wątpliwości, stawiają kolejne niewygodne pytania oraz ujawniają coraz to mroczniejsze sekrety z przeszłości. Neuhaus świetnie radzi sobie z zaplanowaniem wszystkich szczegółów, które mogą połączyć wszystkie wątki skąpo się nimi dzieli, licząc na to, że sami dojdziemy prawdy i baczy, żeby nie popełnić najmniejszego błędu logicznego. Wszystko udaje jej się najlepiej jak to możliwe. Wielką zaletą tej powieści jest to, że autorka nie skupia się głównie na intrydze. Kryminał ten zawiera również elementy powieści obyczajowej. W "Głębokich ranach" udaje nam się dokładniej niż w "Śnieżka musi umrzeć" życiu osobistym Pii Kirchhoff i Olivera von Bodensteina. Duet ten ukrywa swoje problemy pod maską fachowej obojętności i zapracowania, a drążenie ich prywatnych problemów to dla czytelnika możliwość dokładniejszego poznania ich psychiki i przy okazji wciągające zajęcie. Neuhaus dostarcza nam w swojej lekturze całą gamę emocji, niekoniecznie związanych z główną intrygą. Jest to przykład na to, że również życie osobiste głównych bohaterów niesie ze sobą wiele ciekawostek. Więcej: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Początek porażająco nudny, przez kilkadziesiąt pierwszych stron brnie się niczym przez grząskie bagno. Jednak później, kiedy na kolejnych stronach odkrywane są karty przeszłości robi się coraz ciekawiej, a akcja mknie w zastraszającym tempie. Liczba morderstw stale rośnie, a Kirchoff i Bodenstein mozolnie brną przez intrygi i kłamstwa sięgające drugiej wojny światowej. W efekcie okazuje się, że pozory mylą, a ofiary nie były wcale bezbronnymi starcami, lecz ludźmi o naprawdę mrocznej przeszłości. I choć w połowie książki rozplotłam zawiłości uknute przez Neuhaus to kryminał ten zaliczam do całkiem udanych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niesamowity kryminał. Para policjantów Pia Kirchhoff i Oliver von Bodenstein prowadzą śledztwo w sprawie brutalnego morderstwa starszego mężczyzny Żyda ocalałego z Oświęcimia. Morderca zapisał krwią ofiary cyfry,które stają się dodatkowo zagadką trudną do wyjaśnienia. Następnie dochodzi do kolejnej zbrodni i historia się powtarza, dodatkowo sekcja zwłok ujawnia szokujące fakty,że zamordowany Goldberg miał nazistowską przeszłość. Każda kolejna strona wciągała mnie coraz bardziej.Czasy II wojny światowej, skrywane tajemnice sprzed lat i wątki gdzie akcja dzieje się w Polsce to gwarancja udanej lektury i dreszczyku emocji. Wiele razy typowałam zabójcę a wyjaśnienie kto za tym stoi kompletnie mnie zaskoczyło. Jeszcze większy szok spowodowało u mnie wyjawienie przeszłości ofiar. Nie było mi żal zamordowanych, którzy w przeszłości wyrządzili wiele krzywd i żyli spokojnie jakby nic się nie stało. Tutaj zjednoczyłam się z mordercą. Jedyne co mi się nie podobało to wątek homoseksualny. Kłóci się to z moimi przekonaniami, bo nie uważam tego za coś normalnego. Plus dla autorki za przedstawienie Niemców w czasie wojny, jako zwyczajnych ludzi, nie tylko jako nazistów. Bohaterowie są wiarygodni, nie miałam odczucia, że przedstawiona historia jest jedynie wytworem wyobraźni Nele Neuhaus, miałam wrażenie, że wszystko dzieje się obok mnie i, że w tym uczestniczę. Autorka przedstawiła obraz rodziny, która pod maską otwartości skrywa wiele mrocznych tajemnic i nie są tacy za jakich się ich uważa. "Głębokie rany" to kryminał trzymający w napięciu do końca. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2013/08/gebokie-rany-n-neuhaus.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetne, mocne postaci, akcja trzymająca w napięciu, fantastyczna historia. Warto dać się wciągnąć...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka mnie zadziwia. Każda następna książka z jednego cyklu jest lepsza od poprzedniej. Czytając ten kryminał nie można się nudzić. I brawa dla pani Nele Neuhaus, że odważnie umiejscowiła i powiązała fabułę z czasami II Wojny Światowej i nazistami. W końcu autorka jest Niemką i nie jest to dla niej na pewno łatwy temat. Ciężko oderwać się od czytania, chce się wiedzieć co wydarzy się na następnej stronie. Wiele postaci i wiele zdarzeń ale systematycznie poznajemy ich rolę w zaistniałej intrydze i dopasowujemy do aktualnych wydarzeń. Wyjaśnienie zagadki, powód całego zła, zatrważający. Przeszłość nigdy nie zapomina i kiedyś upomni się o swoje prawa. A duet Pia i Oliver ze swoim zespołem doskonalą swoje metody pracy, prowadzenia śledztw, łączenia elementów zagadek i próbują normalnie żyć. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)