Kobieta na schodach
Bernhard Schlink

„Kobieta na schodach” jest drugą książką Bernharda Schlinka, z jaką miałam okazję się zapoznać. Tym razem autor bestsellerowego „Lektora” rozpoczyna swoją opowieść od ukazania nam zagadkowej historii obrazu namalowanego przez niejakiego Karla Schwinda. Dzieło przedstawia kobietę schodzącą ze schodów. Jak się dowiadujemy jest to kochanka artysty – intrygująca i tajemnicza Irene - sam obraz zaś powstał na zlecenie jej męża – Petera Gaudlacha. Nad płótnem wisi jednak swego rodzaju klątwa… Jej efekty powodują nieustanny konflikt między twórcą, a zarazem renowatorem w/w obrazu, a jego mocodawcą. W związku z tym w relacjach obu mężczyzn pośredniczy pewien niemiecki prawnik, który jak się okazuje w młodości podobnie, jak obaj jego klienci kochał się w Irene.

 

Historia obrazu jest według mnie w niniejszej powieści jedynie kanwą do opowieści o miłości trzech diametralnie różniących się od siebie mężczyzn do tej samej kobiety.  Odmalowuje także słowem portret tajemniczej, nietuzinkowej i pełnej magnetyzującej energii kobiety.

 

Autor w sposób bardzo plastyczny ukazuje meandry ludzkiego losu, uświadamia czytelnikowi, iż teraźniejszość i przyszłość na zawsze pozostają nierozerwalnie związane z przeszłością, która była naszym udziałem. Wykreowani przez Schlinka bohaterowie są wyrazistymi oraz bardzo różnorodnymi przykładami tego, jak odmienność ludzkich postaw, a co za tym idzie dokonywanych przez nich wyborów i podejmowanych decyzji wpływa na to, kim dziś są i dokąd aktualnie doprowadziła ich ścieżka życia.

 

Powieść ta jest interesującym studium relacji międzyludzkich oraz retrospekcji, jakich dokonują bohaterowie na temat własnej egzystencji i pokonywania różnorakich barier, które na swej drodze życia napotykać może istota ludzka. Bernhard Schlink niezwykle sugestywnie nakreśla dla czytelnika całą gamę postawy wobec kwestii ostatecznych.

 

Jeśli macie ochotę zapoznać się z metaforyczną, a jednocześnie bardzo dobrze czytającą się opowieścią o ludzkich losach, emocjach i pragnieniach oraz kształtowanym przez nie spojrzeniu na życie i samego siebie to zapraszam do lektury książki „Kobieta na schodach”.

 

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *

https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2017/08/co-kryje-w-sobie-metaforyczna-kobieta.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak tylko zobaczyłam, że zostanie wydana kolejna książka Berharda Schlinka od razu wiedziałam, że po nią sięgnę. Nie znam co prawda, zbyt wielu książek niemieckich twórców, jednak poprzednie dzieło autora "Lektor" skradło moje serce. "Kobieta na schodach" okazała się publikacją, na tym samym poziomie. Już dawno nie czytałam tak dojrzałej, mądrej i wartościowej książki. Akcja dzieje się w w czasach powojennych w RFN, oraz współcześnie w Australii Bohaterami powieści są adwokat, kobieta, jej kochanek i jej mąż, a także obraz przedstawiający nagą Irene na schodach. Wydarzenia poznajemy dzięki narracji prawnika. Wznoszący się po drabinach sukcesu adwokat zostaje wplątany w historię trojga ludzi poprzez Karla Schwinda, który przychodzi do jego kancelarii w sprawie konfliktu dotyczącego obrazu. Malarz chce odzyskać swoje dzieło. Nie jest to jednak takie proste. Irena wikła się bowiem w romans z Karlem. Jej mąż Peter Gundlach, niezmiernie bogaty biznesmen, nie może pogodzić się ze stratą żony. Obaj panowie rywalizują o obraz, na którym widnieje kobieta, ale również pośrednio o nią samą. Książka niesamowicie rzeczowo obrazuje sylwetki mężczyzn goniących za sukcesem, dbających o status, pieniądze i swoją własność. Z drugiej strony pokazuje samotną, nieszczęśliwą i pełną zagubienia stronę ich życia. Czy oni tez to dostrzegają? I czy nie jest za późno by cokolwiek zmienić? "Kobieta na schodach", to książka o miłości, bliskości, zauroczeniu ale też o odchodzeniu i o śmierci. Nic nie jest jednak w niej oczywiste. To trochę taka powieść filozoficzna. Autor pośrednio zadaje w niej bowiem pytania, o to jak żyć godnie, ale też w zgodzie z samym sobą, o wartości, o to czym jest miłość i towarzyszenie w odchodzeniu. Książkę czyta się niesamowicie sprawnie i szybko, jednak nie jest to łatwa i przyjemna lektura. Skłania do refleksji, może nie tak efektownych jak w przypadku "Lektora" ale nie mniej istotnych. Trzeba się nad nią chwilę zatrzymać i zastanowić nad jej przesłaniem. Zdecydowanie jest tego warta. Polecam! www.kochamciemojezycie.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)