Ludzie czy Bogowie
Krystyna Bochenek, Dariusz Kortko

"Ludzie czy bogowie" to drugie wydanie książki, która poprzednio nosiła tytuł "Dobry zawód". W jej kontynuacji nie brała już udziału pani Krystyna Bochenek, gdyż zginęła ona w 2010 roku w katastrofie smoleńskiej. Dariusz Kortko dokończył ich wspólne dzieło. Dlaczego sięgnęłam po tę książkę? Chyba z rozpędu po filmie "Bogowie" i po ciekawej wcześniejszej pozycji Wydawnictwa Agora "Religa. Biografia najsłynniejszego polskiego kardiochirurga". Temat ciekawy, bliski każdemu, bo przecież z lekarzami mamy do czynienia może nie na co dzień (choć niektórzy mają), ale niestety ciągle za często. Moje doświadczenia nie są wielkie (bardzo się z tego cieszę), ale niestety nie są również tak dobre, jakbym chciała. Czy to znaczy, że nie ma w Polsce dobrych lekarzy? Książka ta jest zbiorem rozmów z wybitnymi polskimi lekarzami różnych specjalizacji. Pokazuje nam postęp medycyny na przestrzeni wielu lat, bo wielu z tych wybitnych lekarzy zaczynało swe praktyki w czasie drugiej wojny światowej. Niestety części z nich już nie ma wśród nas, a szkoda, bo to byli lekarze z powołania, a nie od zarabiania pieniędzy. Dlaczego tak piszę? Bo to, co się dziś wyprawia w służbie zdrowia, woła o pomstę do nieba. Nie wiem, czy to jest wina systemu, rządu, ale jedno jest pewne. Nie każdy został lekarzem po to, by ratować życie ludzkie, by służyć ludziom. A jeśli nie po to, to, co skłania większość młodych ludzi do pójścia na studia medyczne? Pieniądze? Proszę mi wybaczyć ten ostry zarzut, ale chyba część tylko o tym myśli. Bo jak inaczej tłumaczyć strajk lekarzy, odejście od łóżka chorego, nie przyjęcie go, nie zbadanie, tylko dlatego, że rząd nie dał podwyżki? Podczas czytania kolejnych wywiadów dowiadujemy się o leczeniu chorych na przełomie wielu lat. Poznamy prawdę o zarobkach, łapówkach, czy może raczej formie podziękowania, zrozumiemy wiele rzeczy, o których zwykły człowiek nie ma podejścia. Dowiemy się, ile poświęcenia kosztuje ich ten trudny zawód, jak czasem cierpią na tym ich rodziny. Co czują, gdy pacjent umiera "na ich rękach" a za drzwiami czeka rodzina, którą trzeba poinformować? Mówią o bólu, umieraniu, klauzuli sumienia. Te rozmowy pozwoliły mi zrozumieć wiele rzeczy, uświęciły mnie w przekonaniu, że są jeszcze na świecie lekarze, którzy nie odmówią mi kiedyś pomocy. To oczywiście zmieniło mój obraz postrzegania zawodu lekarza, ale tylko do następnego doniesienia w mediach o kolejnym proteście lekarzy, o domaganiu się podwyżki płacy. O przewożeniu ciężko chorych ludzi z jednego szpitala do drugiego, bo w tym pierwszym lekarze odchodzą, gdyż za mało zarabiają. Ja to wszystko rozumiem, ale to zachowanie zupełnie nie pasuje mi do tych prawie idealnych lekarzy, z którymi rozmawiali autorzy książki. I tak sobie myślę, że gdy znów usłyszę o kolejnym buncie w służbie zdrowia, lub nie daj Boże sama doświadczę ich niekompetencji, sięgnę po książkę i pomyślę, że jeszcze jest nadzieja...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)