Michał Jakiśtam
Ewa Nowak

Książka pt. "Michał Jakiśtam" to doskonała książka dla młodzieży mniej więcej w wieku gimnazjalnym. Opowiada o problemach nastolatków w dzisiejszym świecie. Napisana ciekawie, przez autorkę, która zna ich problemy. Może nie rozwiąże ich wszystkich, ale wskaże światło jak żyć ma dzisiejszy młody człowiek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka znakomita, Edyta - trochę gorzej. Cóż, chyba wolę "Krzywe 10" w oryginale, a nie w jej interpretacji. 

Niestety w książce zaczynają się też problemy z urzymaniem jako takiej ciągłości między tomami i bohaterami - wszystko się troche rozjeżdża. Jak już pisałam - jest dobra, ale jednak poprzednie części były lepsze. Autorka mogłaby się jednak zdecydować, jak traktuje swoich poprzednich bohaterów - jako fikcję literacką czy jako autentyczne postacie (oczywiście na ile mogą być realne w książce). A tak nie do końca wiadomo. Sylwek prawdziwy nie jest, ale Ewa i Donia już tak? Coś mi tu nie gra...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wszystkie książki z serii miętowej napisała Ewa Nowak, każda z nich opowiada o młodych ludziach i do takiego czytelnika jest skierowana, dotyczy tematów aktualnych w dzisiejszym świecie, czasem trudnych relacji, czasami jest o miłości, o przyjaźni... o wszystkim , co ważne i mniej istotne dla wkraczającego w dorosłe życie człowieka.
"Michał Jakiśtam" to historia młodej dziewczyny, Edyty, która wyjeżdża do stolicy, nie pytana o zdanie, musi zmienić szkołę, przetrwać bez rodziców i przyjaciół w nowym, kompletnie obcym, nieznanym jej miejscu. Czy odnajdzie się w tym świecie wielkiego miasta? Jak przyjęta zostanie w szkole, przez rówieśników? Do tego relacje jakie panują w domu dziewczyny, między nią, a jej ojcem są dalekie od ideału. Czy uda jej się wreszcie przeciwstawić nadopiekuńczemu ojcu, powiedzieć, co myśli, co czuje... że go kocha, ale jest osobną istotą, człowiekiem, z krwi i kości...I  pomimo tego, że broni się przed tym bardzo, poznaje kogoś, komu na niej zależy... W szkole zaś dzieją się rzeczy dziwne i na pozór niezrozumiałe, może warto poznać tajemnicę klasy?

Będąc w Warszawie Edyta zwiedza miasto, udaje się m. in. do Muzeum Powstania Warszawskiego, w którym i my byliśmy z dziećmi jakiś czas temu...
"Każda sala była równie ciekawa, każdy eksponat chwytał za serce. Edyta zakładała słuchawki i słuchała wspomnień powstańców. Oglądała plakaty, broń, ubrania, czytała rozwieszone wszędzie kartki z opisami każdego dnia powstania. Nawet mapa Polski sprzed II wojny światowej była jakaś inna - w szkole, gdy się o tym uczyli, nie wydawało się ciekawe, a tu... wszystko było przesiąknięte atmosferą patriotyzmu i podniosłości - ale tej, której się szuka, a nie tej nachalnej i propagandowej. Edyta miała wrażenie, jakby przeniosła się w czasie.
' Czy to jest muzeum? Nie. To coś innego. Muzea są nudne i duszne, a tu... czas zatoczył koło.' "

Fragment pochodzi oczywiście z książki, a ja będąc w tym miejscy miałam podobne odczucia...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W ostatniej klasie gimnazjum Edyta zmuszona jest przez swojego ojca do zmiany szkoły i miejsca zamieszkania. Przenosi się do Warszawy i tam będzie mieszkała wraz ze swoim wujostwem i ich córkami oraz chodziła do nowej szkoły. Edyta nie odnajduje się w nowej klasie, nie jest lubiana i bardzo dobrze to odczuwa. W książce mamy dwie rodziny: Edyty i jej wujostwa. Dziewczyna wychowana została przez surowego ojca, z którym dyskusja możliwa nie była, a Edyta była ciągle kontrolowana. Natomiast rodzina Gwidoszów jest bardzo ekscentryczna, szalona, a wujostwo wychowuje swoje dzieci w zupełnie inny sposób. Jednak to właśnie w tym domu można znaleźć ciepło, liczyć na wsparcie i pomoc. Ewa Nowak porusza w tej książce tematy trudne i zapewne często dobrze znane młodemu człowiekowi. Brak akceptacji w szkole, przemoc psychiczna, surowi rodzice, brak zaufania to bardzo częste problemy nastolatków. Autorka w bardzo ciekawy, humorystyczny sposób napisała tę książkę, więc czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Jest to książka raczej dla młodych czytelników, chociaż rodzice mogą z niej skorzystać. Może warto zastanowić się, do którego wychowywania Wam bliżej i jakie z tego płyną korzyści. Być może łatwiej zrozumiecie swoją pociechę. Książka jak dla mnie tylko dobra, bo są lepsze, ale i tak myślę, że jeżeli dotyczy Was któryś z tych problemów to warto po nią sięgnąć. Opinia została opublikowana także na moim blogu: kingaczyta.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mimo, że Edyta czasem jest irytująca, to książka jest bardzo sympatyczna. Gwidoszowie jak zwykle fantastyczni

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

świetna.!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

no.. fajna

(Kliknij aby rozwinąć opinię)