Osobisty przewodnik po depresji

Ocena: 6 (1 głosów)

Depresja, nazywana dżumą XXI wieku, z roku na rok zbiera coraz większe żniwo. Statystyki Światowej Organizacji Zdrowia pokazują, że cierpi na nią aż 350 milionów ludzi na świecie.

Tomasz Jastrun poeta, prozaik, dziennikarz od wielu lat zmaga się z depresją. Jego książka to swoisty poradnik,  a także intymna, dramatyczna próba opisania walki z depresją i przybliżenia  ludziom nią dotkniętym, a także ich bliskim, czym w istocie jest ta tajemnicza choroba.

Autor krok po kroku śledzi i opisuje depresję, niczym bestię, która potrafi przybrać różne postacie. Niezwykle ważną częścią książki jest próba zrelacjonowania ostrej fazy choroby. 

Tomasz Jastrun - poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, felietonista i reporter. Autor i współautor wielu książek, m.in. Czułym okiem, Sny, które budzą, Męskie pół świata (Wydawnictwo Zwierciadło). Współpracował m.in. z ,,Kulturą", ,,Rzeczpospolitą", ,,Newsweekiem". Od lat związany z magazynem ,,Zwierciadło". Laureat licznych nagród m.in. nagro­dy literackiej paryskiej ,,Kultury".

Informacje dodatkowe o Osobisty przewodnik po depresji:

Wydawnictwo: Zwierciadło
Data wydania: 2016-03-23
Kategoria: Poradniki
ISBN: 9788364776960
Liczba stron: 220

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Osobisty przewodnik po depresji

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Osobisty przewodnik po depresji - opinie o książce

Osobisty przewodnik po depresji to niezwykle intymna książka Tomasza Jastruna. Autor, który od lat choruje na depresję, którą jak pisze, odziedziczył po swojej matce. Książka podzielona jest na cztery części: Moja krótka biografia z depresją w tle, zapiski z dna, osobista encyklopedia depresji oraz zapaść.

Już na samym początku autor zaznacza, że nie jest to książka „na raz”. Zupełnie się z tym zgadzam. Mimo że jest to krótka pozycja (ok. 130 stron) i mogłoby się wydawać, że da się ją przeczytać w jeden wieczór to uprzedzam, nie da się. Ja nie dałam rady. Czytałam tę książkę kilka dni i mija kilka dni po skończeniu. Przyznam, że książka jest niesamowicie ciekawa. Trudna i ciężka, ale watra przeczytania.

Będąc na studiach, na zajęciach z psychiatrii niejednokrotnie poruszany był temat depresji. Tego jak psychika wpływa na funkcje somatyczne, jak trudno jest wtedy wyleczyć pacjenta. Tylko, że to wszystko to tylko suche fakty „książkowe”. Tu mamy zapiski chorego, który określa depresję, jako raka duszy.

Książka jest intymna, bo Pan Tomasz opisuje swoje największe zmagania z chorobą. Dramatyczna walka o siebie. Mnie najbardziej poruszyła ostatnia część, którą autor pisze w ciężkim stanie depresyjnym. Autor obnażył przed nami swoje cierpnie, swój ból. Nie umiem Wam opisać emocji, które pobudziła we mnie ta część. Nie umiem wyobrazić sobie skali cierpienia, jakie towarzyszyło autorowi w takim momencie.

Ciekawa jest część trzecia, w której autor opisuje objawy depresji, stopnie nasilenia choroby. Dla mnie to bardzo przydatny przewodnik. Wiadomo przecież, że depresja może przyjmować różne twarze. Uważam, że jest to ważne dla osób chorych, ale przede wszystkim dla rodzin, bliskich chorych na depresję, ponieważ to oni czasem zupełnie nie rozumieją, co się dzieje, nieświadomie próbując pomoc, wbijają nóż w plecy.

„Problem pogłębia fakt, że ludzie zdrowi przestają nas rozumieć. Także ci najbliżsi. Przecież nie ma żadnych powodów, by pogrążać się w takiej rozpaczy. Nic dziwnego, że mówią „weź się w garść”, jakby już nie było się w swojej zaciśniętej pięści; mówią: „zmobilizuj się, nie można tak się poddawać”. Nie widzą, że ty toczysz przez cały czas heroiczną walkę.”

„Chory na depresję zazdrości więźniom wolnym od tej choroby, nawet skazanym na wiele lat więzienia. Bo nie ma bardziej okrutnej celi niż własna głowa.”

Mimo wszystko książka daje nadzieję, że będzie lepiej.
Nie wiem, co mogłabym Wam więcej powiedzieć. Nie mam słów, żeby opisać to, jakie struny poruszyła we mnie ta książka. Najczulsze struny. Jedyne, co mogę Wam powiedzieć, to przeczytajcie ją sami. Nigdy nie wiadomo, kto za codziennym uśmiechem toczy heroiczną walkę o siebie.

Link do opinii
Avatar użytkownika - mysha
mysha
Przeczytane:2017-07-06, Ocena: 6, Przeczytałam, 12 książek 2017, Mam,
Inne książki autora
Jakby nigdy nic
Tomasz Jastrun0
Okładka ksiązki - Jakby nigdy nic

Zbiór refleksyjnych wierszy o miłości, przemijaniu, relacjach z bliskimi. Poeta kreuje wrażenie, że dopuszcza czytelnika do swoich najbardziej intymnych...

Zakręceni
Tomasz Jastrun0
Okładka ksiązki - Zakręceni

Zakręceni, zaplątani, zagubieni. On chodzi do szkoły, ona pracuje jako ekspedientka w osiedlowym sklepie. Znają się tylko z widzenia, ale chłopak zakochał...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Herbaciane róże
Beata Agopsowicz ;
Herbaciane róże
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy