Mors omnia iura solvit - wiersz

Słowa ranią

słowa zabijają

codziennie mnie ranisz

słowami

nie chcę słuchać,

nie chcę czytać

zostaw mnie

daj odpocząć od słów

możesz zacząć mówić

pani

zwisa mi to

jesteś taki sam jak oni

od rana do nocy słyszę

że jestem zła,

że wszystko co złe

to moja wina

nie mam gdzie uciec

w tobie się nie schowam

bo też usłyszę

zła

brzmi w uszach

jak moje drugie imię.

Znów pytania bez odpowiedzi

znów chichot,

że dałam się omamić.

Chcę odejść i was wszystkich zostawić

zaśpiewam pieśń pożegnalną

z chórem czarnych aniołów

na skrzydłach polecę.

w krainę wiecznego spokoju.

b.b.

2.11.2013