Syn - wiersz

Pod drzewem siedziała

Na trawę patrzyła

Z tęsknoty płakała

Twarz dłońmy zakryła

Szczere serce miała

Krzywdy nie robiła

Bardzo go kochała

Bo taka już była

Za miłość cierpienie

Czy tak musi być

Piersią wykarmienie

Na cmentarzu gnić

Mawiał syn do matki

Z uśmiechem na twarzy

Upierz mi te gatki

A schab niech się smaży

Serce pękło z bólu

I krew się polała

Gdzie jesteś matulu

Lecz już nie płakała