Kryształowe nic - wiersz

Kiedyś miałam marzenie 
Trzymało mnie przy życiu 
Zauważyłam sens 
Teraz tego sensu nie ma 

Droga która prowadzi 
Oddala się bez zapomnienia 
Kilka chwil przynosi ukojenie 
Co nie zabiję to wzmocni chwilę 

Kiedyś zbudowałam dom marzeń i celów 
Dziś nie wiem już czy nadal stoi 
Być może zburzyłam diamentowe ściany już dawno temu

Tylko przez chwilę 
Pragnę poczuć i wiedzieć 
Słusznie jest tak żyć 
Gdzie znajduję się właściwa droga 
Czy można utkwić w marzeniu 
Zamrozić w zniechęceniu 
Kryształowe plany można rozbić w oka mgnieniu 

Powiedz mi skarbie 
zastanawiasz się dzisiaj 
Może w tym wszystkim tkwisz 
Tkwi bezszelestne nic 
Złudne wyschnięte źródło 
Uśmiechnięty wazon sztucznych kwiatów 
Przestarzałe okno bez szyb 
Przez dziurę przebiegająca mysz diamentowej ściany