Kawiarenka - wiersz

kawiarenka 
ta nie opodal 
świeci pustkami
między ławkami wybałusza oczy
pustka
zamówiłem ją z butelką wina
tak będzie lepiej 
smakować cisza
i mijając następna godzina
wróżenia 
w filiżance kawy

stąd lepiej widać przechodzących ludzi
którzy czasem się smucą
chowając twarze 
pod niewidzialne parasole
z myśli
czym szybciej
czym dalej
jakby uciekali przed diabeł
samotnie
bezdusznie

tylko mijający samochód
jest w stanie
kołem w kałuże trafiając
zatrzymać ich na chwilę
i puścił dalej

tamta kobieta
po drugiej stronie ulicy
chyba zasnęła
piąty autobus właśnie odjechał
a ona
ciągle czeka

rozbudziły się dzwony
klepsydra przywrócona do życia
ludzie znikli z ulic
być świadkiem rzecz nie miła
barmanie
poproszę podaj
następną butelkę wina
zaraz przyjdzie tamta pani
śmierć
jej na imię

to moja diewczyna