Dary Anioła. Miasto Kości
Cassandra Clare

Trudno jest opiniować książkę, którą pokochało się od pierwszych stron. Pamiętam jak dziś moje pierwsze spotkanie z "Miastem Kości". Byłam jeszcze w liceum, kiedy to w ferie wyjechałam na północ Polski do rodziny. Podróż z mojej miejscowości zajęła mi 10 godzin. Nie pamiętam dokładnie co robiłam, kiedy zaczynałam swoją podróż. Dokładnie jednak pamiętam co robiłam, gdy ją kończyłam. Na książkę pani Cassandry Clare natknęłam się przypadkiem w jednej z bardziej znanych sieci księgarni. Z racji tego, że czekała mnie długa droga powrotna, a czas ten chciałam wypełnić czymś więcej niż gapieniem się przez okno i spaniem postanowiłam znaleźć książkę godną mojej uwagi. Jako czytelnik młody i wymagający trudno było sprostać moim oczekiwaniom. Kręciłam się długo wśród półek z alfabetycznie poukładanymi książkami, kiedy to trafiłam na nowość - "Dary Anioła. Miasto Kości" Do dziś pamiętam promujący ją z tyłu opis: "Dziewczyna ze skłonnością o wpadania w tarapaty. Wampir, który zmaga się ze swoją mroczną naturą. Półanioł, pogromca demonów. Połączyła ich miłość i walka, dzieli ich wszystko. Razem wkraczają do Miasta Kości." W tamtej chwili niczym przyciągnięta pewną siłą chwyciłam ją w swoje dłonie i powędrowałam do kasy. Tak też zaczęła się moja przygoda z nocnymi łowcami. Ale dosyć tych sentymentów, czas przejść do faktów. Plastyczne opisy pani Clare tworzą świat pasujący do siebie. Nie ma tutaj żadnych niezgodności, wszystko łączy się w jedną spójną całość. Od głośnego i nowoczesnego klubu Pandemonium, po starodawny i pełny tajemnic Instytut. Czytelnik dobrze zaznajomiony z Nowym Jorkiem, jak nie z autopsji to z filmów i seriali dzięki wprowadzeniu tajemniczego świata podziemnych na nowo poznaje miasto. Oprócz fantazyjnych opisów warto zwrócić uwagę na bohaterów. Na pozór prości, kiedy jednak bliżej ich poznajemy są coraz bardziej skomplikowani. Jako pierwszą poznajemy Clary Fray, rudowłosą nastolatkę mieszkającą z matką. I choć jej życie nie wydaje się nie zwykłe w jedną noc zmienia się wszystko to co wierzyła. Feralne wyjście do klubu Pandemonium skutkuje ciągiem zdarzeń, które na zawsze zmienią Clarissę. Na początku bardzo drażniła mnie tam postać, jednak im dalej brnęłam w serię tym bardziej przekonywałam się, że jak na swój wiek jest bardzo dojrzałą dziewczyną, nie chcę jednak zdradzać co działo się w kolejnych częściach. Kolejnym bohaterem jest Simon Lewiss. Uważający się za wyrzutka społecznego, grający w zespole wraz ze swoim kumplem Ericiem. Najlepszy przyjaciel Clary, darzący ją czymś więcej niż przyjacielskim uczuciem. Jego postać jest dobrym odniesieniem do współczesnych dzieciaków. Simon często nawiązuje do mangi, anime oraz popularnej gry online "Lochy i Smoki". Czy i tacy nie są współcześni nastolatkowie? I w końcu, mój ulubieniec. Kiedy wszystko się komplikuje poznajemy sprawcę tego całego zamieszania - Jace'a. Młody, wysportowany chłopiec z dziwnymi tatuażami na ciele, które potem okazują się runami. Jego postać jest na prawdę dobrze skonstruowana. Poznajemy go jako aroganta, który na każdym kroku chce pokazać Clary i Simonowi, że jest najmądrzejszy. Na myśl przychodzi mi od razu cytat z książki: "- Bo są pół ludźmi, pół demonami. Wszystkie wiedzmy i czarownicy to mieszańcy. A jako mieszańcy nie mogą mieć dzieci. Są bezpłodni. - Jak muły - powiedziała w zamyśle Clary, przypominając sobie lekcję biologii. - Muły są bezpłodnymi krzyżówkami. - Twoja wiedza na temat inwentarza żywego jest zdumiewająca." Jak gdyby nigdy nic nonszalancko obchodzi się z Clary, a jednak za wszelką cenę próbuje jej pomóc. Ten z pozoru szorstki w obejściu chłopak dla wielu czytelniczek (również dla mnie) okazał się ideałem faceta. No i to co kojarzy mi się z nim najbardziej i chyba trafnie oddaje jego całej usposobienie: "Jace natomiast wyglądał jak chłopak, który przychodzi czyjegoś domu, żeby go spalić dla zabawy." To trójka głównych bohaterów. Jednak w miarę rozgłosu na temat sagi sympatię zyskały inne drugoplanowe postaci - Rodzeństwo Lightwoodów, czyli seksowna i pewna siebie Isabelle, nieznoszący Clary Alec, czy też ich słodki, najmłodszy braciszek Max. Jednakże tym kto zrobił największą furorę był nie kto inny jak Wysoki Czarownik Brooklynu, Magnus Bane. Cechujący się kocimy oczami, nietuzinkowymi tekstami i swoim kotem Prezesem Miau. Długo można by się rozpisywać na temat tej postaci. Zdobyła ona wielu fanów, którzy jednocześnie kibicują jej niecodziennemu związkowi z jedną z postaci (znów nie chcę zbytnio zdradzać fabuły). Co jeszcze cechuje tą książką? Wartka akcja i wciągająca fabuła oczywiście. Akcji tutaj nie zabraknie praktycznie od pierwszych stron książki. Poprzez sceny walki, romantyczne uniesienia i gorzkie rozczarowania. Cassandra Clare raz daje bohaterom szczęście, by potem odebrać je i wypaprać w błocie. Nie ma tutaj nic do końca pewnego. Choć fabułę wyobrażałam sobie nieco inaczej dzięki opisowi książki, to nie rozczarowała mnie ani przez chwilę. Przeplata się tutaj kilka wątków. I Clary, i Jace w kolejnych rozdziałach odkrywają tajemnice związane ze swoim życiem. I choć na początku mogłoby się wydawać, że wszystko obraca się wokół tej rudowłosej dziewuchy to w trakcie czytania stopniowo odkrywamy, że wszystkie wątki w książce w jakiś sposób się łączą. Im bliżej końca, tym bardziej emocje biorą górę, by na ostatnich stronach dostać przysłowiowy soczysty policzek od autorki i wziąć się za drugą część książki. Cała historia uczy nas lojalności zarówno wobec rodziny, jak i wobec przyjaciół, a może przede wszystkim wobec przyjaciół. Pokazuje jak silne może być uczucie dwójki ludzi oraz, że więzy krwi są czasem piętnem zmieniającym całe nasze życie. Na koniec warto wspomnieć, że już za niecały miesiąc w kinach pojawi się film na podstawie książki. Ja, jako zagorzały fan oczywiście się wybieram. Zaciekawienie, czy dorówna książce jest niebywałe.

Informacje dodatkowe o Dary Anioła. Miasto Kości:

Wydawnictwo: Mag
Data wydania: 2009-06-17
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-7480-130-0
Liczba stron: 512
Tytuł oryginału: City of bones
Tłumaczenie: Anna Reszka
Dodał/a opinię: