Farbowana blondynka
Danuta Noszczyńska

Czytałam wcześniej o lekkim i przyjemnym stylu pisania Danuty Noszczyńskiej, o tym jak ciężko oderwać się od lektury i jak łatwo zapomnieć o otaczającej nas rzeczywistości. Dlatego też z ogromnym entuziazmem sięgnęłam po "Farbowaną blondynkę". I cóż... prawdę mówiąc odrobinę się zawiodłam, ale o tym na koniec.

Główną bohaterką powieści jest pochodząca z małego miasteczka Tamara - mądra, ambitna, zaradna trzydziestolatka. Pomimo młodego wieku osiąga sukcesy w pracy, w życiu osobistym również nie dzieje się źle. Jednak w tym pędzie za karierą, drogimi ciuchami, w przesadnym dbaniu o własną powierzchowność gubi prawdziwą siebie, staje się 'plastikową lalą', farbowaną blondynką.

Co powinno się wydarzyć, by Tamara zmieniła swoje priorytety? Czy to w ogóle jeszcze możliwe? Niestety we współczesnym świecie coraz więcej jest takich osób jak ona, coraz więcej kobiet myśli podobnymi kategoriami i dlatego ogromny plus dla autorki za właśnie takie jej przedstawienie. Może ktoś pochłonięty karierą zastanowi się nad własnym życiem i spróbuje je przewartościować. Autorka porusza w swojej powieści także inne istotne tematy, takie jak: opieka dzieci nad rodzicami czy nieporozumienia ze spadkiem.

Czytając powieść zawsze wnikliwie zagłębiam się w treść, od samego początku tworzę sobie w głowie pewien schemat dotyczący bohaterów, staram się zapamiętać kto jest kim, z kim i dlaczego. Kiedy więc zaczęłam zagłębiać się w akcję powieści poczułam rozczarowanie pewnymi nieścisłościami – może to zwykłe niedopatrzenie bądź niewinna pomyłka. Niestety to bardzo irytujące uczucie czytać i gubić się w tekście, wracać z powrotem, by sprawdzić i dalej nic nie rozumieć!

O czym piszę? Otóż Tamara – nasza farbowana blondynka, tytułowa i główna bohaterka powieści, ma dwóch siostrzeńców: Tomka i Krzysia. Kiedy odwiedza dom rodzinny pyta siostrę co u nich słychać. I zaczyna się! Siostra i jej mąż na początek mówią co się dzieje u starszego – Krzysztofa, potem pada zdanie: "zaczekam jeszcze, aż się Tamara zapyta o Krzyśka", na co ta odpowiada: "chyba wiem co u Tomasza" i wtedy siostra opowiada co u młodszego syna – oczywiście Tomasza, nazywając go... Krzysiem!

Ostatecznie, nawet czytając kilkakrotnie, trudno zrozumieć, który chłopak jest którym.

Po takim wstępie obawiałam się, że takie sytuacje będą powtarzać się częściej. Na szczęście przypuszczenia okazały sie błędne i już do końca powieści nic podobnego się nie zdarzyło. Szczerze przyznam, że ten, może niezbyt istotny dla treści opowieści błąd, zraził mnie do całej lektury. Zamiast skupić się na tekście i dobrze się bawić, próbowałam odszukać kolejnych wad.

Książkę czyta się szybko i niestety, dość szybko się o niej zapomina. Fabuła nie jest zbyt wciągająca, przez większość powieści nie dzieje się nic ciekawego, pozostała część jest dość schematyczna i przewidywalna. Oczekiwałam czegoś więcej.

Informacje dodatkowe o Farbowana blondynka:

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2015-10-08
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788380691414
Liczba stron: 328
Dodał/a opinię: biedro_nka