Kapitan Czart, przygody Cyrana de Bergerac
Louis Gallet

Dzięki twórczości Aleksandra Dumasa (ojca), a konkretnie powieści jego autorstwa Trzej muszkieterowie, straciłam głowę dla historii z gatunku płaszcza i szpady. Całkowicie uległam urokowi dawnych pojedynków, wartkiej akcji i licznych intryg, podsycanych przez ludzkie słabości i emocje. Nie mogłam doczekać się kolejnego spotkania z tym gatunkiem i - tylko zobaczywszy jego nazwę w opisie powieści Kapitan Czart: Przygody Cyrana de Bergerac - nie potrafiłam oprzeć się pokusie! Po prostu musiałam, musiałam przeczytać tę książkę! 

Akcja powieści rozgrywa się we Francji w XVII wieku, co również nasunęło mi na myśl wcześniej wspomnianych muszkieterów. Głównym motywem fabularnym Kapitana Czartazdaje się być obietnica oraz miłość, nie tak oczywista i słodka jak mogłoby się zdawać. Wśród chciwości i zazdrości kwitnie uczucie czyste, ale czy jest w stanie ono wygrać z ludzką pychą? Czy można zachować całkowicie honor wśród mężów, gdy nie każdy z nich pojmuje jego istotę właściwie? I - co najważniejsze - jak długo można zachować swoje życie, gdy walczy się o swoją godność oraz tytuł?

Kapitan Czart wciągnął mnie od pierwszych stron. Pióro Louis Galleta jest zachwycające, piękne i lekkie, odrywanie się od tej lektury było dla mnie męką. Zakochałam się w nim równie mocno, jak w Aleksandrze Dumasie, a to nie lada wyczyn! Powieść urzekła mnie nie tylko wątkiem miłosnym i licznymi walkami, ale i... poczuciem humoru. Książka nie tylko wspaniale oddała tło historyczne Francji, ale i pozwoliła mi niezwykle rozrywkowo spędzić czas - śmiałam się przy niej, wzruszałam, ale i obgryzłam paznokcie, gdy szło o pojedynek na śmierć i życie... Nie chciałam się żegnać z żadnym z bohaterów, bowiem każdy był na swój sposób niezastąpiony i wnosił coś do całości - raz był to uśmiech, raz wzbudzenie we mnie odrazy, ale i tych negatywnych żegnać jakoś łatwo nie było. Ciężko mi to wyjaśnić...

Sam tytułowy bohater jest wyjątkowo osobliwy - awanturnik i szermierz, poeta i filozof. Czasami zmienny w nastrojach, ale zawsze honorowy. Co ciekawe, autor zainspirował się prawdziwą postacią żyjącą w XVII wieku -  Savinienem Cyrano de Bergerac, pisarzem i zawadiaką. Jako ciekawostkę dodam, że podobno z dzieła prawdziwego de Bergeraca czerpał sam Moiler (a przynajmniej tak twierdzi Wikipedia, LubimyCzytać i kilka innych portali)!

Kapitan Czart: Przygody Cyrana de Bergeraca słusznie została opisana jako genialna powieść z gatunku płaszcza i szpady. Jest to powieść barwna, pełna żywiołowej akcji, która nie odpuszcza aż do finału, który jest dość łatwy do przewidzenia: zwyciężają honorowi. Różnorodność bohaterów - od bezlitosnych bandytów po dumną arystokrację - urzeka czytelnika równie mocno, jak sama ich rozmaita osobowość. Jeśli macie ochotę na wciągającą i wypełnioną pełną gamą emocji oraz ludzkich oblicz lekturę - Kapitan Czart jest stworzony dla Was! Polecam z całego serca!