Kołysanka dla Rosalie
Renata Kosin

Zagadka napędza akcję, a wątki obyczajowe ją ubogacają i pięknie ubarwiają. Taki wniosek może nasunąć się po lekturze powieści Renaty Kosin ,,Kołysanka dla Rosalie", książki będącej kontynuacją losów Klary Figiel, którą czytelnicy mieli już okazję poznać podczas lektury ,,Tajemnic Luizy Bein". Chociaż w ,,Kołysance..." spotykamy tych samych co w ,,Tajemnicach..." bohaterów i chociaż akcja tradycyjnie już rozgrywa się w Wartemborku, to autorka serwuje czytelnikom coś zupełnie nowego. Nowy klimat, nowe tajemnice i zupełnie nową dynamikę. Jest inaczej. A oznacza to, że jest po prostu ciekawie.

Po burzliwych wydarzeniach, które rozegrały się na kartach ,,Tajemnic Luizy Bein" wydawać by się mogło, że nadszedł czas na chwilę oddechu. Nie tylko dla zaskoczonych rewelacjami czytelników, ale przede wszystkim dla bohaterów powieści - Klary, Kuby, Alexa i Łucji. I chociaż zdarzenia z ,,Tajemnic..." dzieli z tymi z ,,Kołysanki..." dobrych kilka lat to dla czytelnika będzie to zaledwie chwila. Klara wraz ze swoim partnerem Jakubem oraz przyjaciółką Łucją oczekują w dopiero co odnowionym pensjonacie pierwszych gości. Początkowy entuzjazm młodej dziennikarki - związany zarówno z prowadzeniem obiektu jak i zachwytem nad wszechobecnymi w hotelu różami i ich symbolami - szybko gaśnie. Kobietę zaczyna denerwować ten piękny motyw i jego zakorzeniona głęboko w rodzinnej tradycji symbolika oraz trudni do ujarzmienia goście. Z czasem okazuje się też, że odkryte siedem lat wcześniej tajemnice Luizy Bein były tylko wierzchołkiem potężnej góry lodowej, a ich ukoronowaniem staje zniknięcie małej córeczki Alexa i Sary Beinów Rosalie oraz jej tajemniczej niani.

Nim powieść nabierze prawdziwego rozpędu - od pierwszych stron akcja kroczy żwawo, niekoniecznie galopuje - autorka buduje solidne fundamenty opowieści. Czytelnik dowiaduje się wiele o historii pałacu, pełniącego teraz rolę pensjonatu i znaleziskach - książkowych - jakie bohaterowie poczynili na strychu budynku. Przewijający się na elewacjach, posadzkach i ścianach wizerunek róży skłania Klarę do poszukiwań jego ukrytej symboliki. Idąc tym tropem, przeglądając liczne publikacje i szperając w internecie kobieta natrafia na postulaty Różokrzyżowców, doktrynę wolnomularską czy wreszcie hasła głoszone przez masonerię. W tym miejscu należy się spory ukłon dla autorki, która zgrabnie połączyła wszystkie te światopoglądy i filozofie, w przystępny i bardzo ciekawy sposób przekazała je czytelnikom, a co najważniejsze - tak precyzyjnie wplotła fikcję literacką w te nurty i ruchy, że uzyskała pasjonującą i wciągającą historię - można by nawet rzec - spiskową.

Kolejnym mocnym punktem powieści są bohaterowie. Ci pierwszoplanowi, których poznajemy coraz lepiej, w nowych sytuacjach i gdy przychodzi im podejmować poważne, często mające wpływ na ich dalsze życie decyzje. Jednak mimo że grają pierwsze skrzypce, ustępują miejsca postaciom drugoplanowym, barwnym i charakterystycznym gościom pensjonatu. Poza wędkarzami - o których dowiadujemy się niewiele - przed oczami czytelnika jawi się plejada istnych gwiazd. Mamy gburowatego pisarza. Jest też roztrzepana i trudna do opanowania kobietka. Pojawia się stereotypowe, emerytowane małżeństwo Niemców-urlopowiczów. Do pensjonatu przyjeżdża dystyngowany, elegancki architekt. Jednak wisienką na torcie gości hotelowych jest małżeństwo Pastewnych. Ludzi, których w żadnym wypadku nie chcielibyśmy spotkać podczas urlopu, mieć za sąsiadów w bloku czy w osobie teściów bądź swatów. Nie życzylibyśmy ich nawet swoim największym wrogom. Hałaśliwi, przemądrzali, nieustępliwi i wiecznie na wszystko narzekający i wszystkiego się domagający. Męczący i uciążliwi. W powieści - najbarwniejsi i wyczekiwani przez czytelnika na kolejnych stronach książki.

Należy podkreślić, że powieść dopracowana jest w każdym, najdrobniejszym nawet szczególe. Można dziwić się i narzekać, że wiele czynności wykonywanych przez bohaterów, opisy przestrzeni, czy też fabularyzowane wątki związane z Różokrzyżem przytaczane są z tak ogromną drobiazgowością. Nie jest to w żadnym wypadku wada, ale wręcz kolejny ogromny plus powieści i dowód na to, że autorka doskonale radzi sobie nie tylko w budowaniu intryg i zagadek, ale w tak prozaicznych by się zdawało sprawach jak charakterystyka bohaterów czy miejsc, w których żyją. Powieść zaskakuje mnogością opisów, które przenoszą czytelnika w świat wykreowany przez autorkę. Czujemy emocje bohaterów, razem z nimi podążamy mrocznymi zakątkami w poszukiwaniu odpowiedzi na zagadki sprzed lat. ,,Długaśne" opisy budują atmosferę powieści, która jest niepowtarzalna, zaskakująca i wszechogarniająca czytelnika. A dzięki temu powieść zyskuje jakże cenny atut - wiarygodność. Trudno ,,przyczepić" się do czegokolwiek w książce - tak starannie i drobiazgowo została ona napisana. 

,,Kołysanka dla Rosalie" to powieść spójna, napisana ładnym i starannym językiem, bez zbędnych ozdobników, wtrąceń czy zapożyczeń. Autorka zachowała w powieści idealną równowagę - pomiędzy wątkami obyczajowymi, które spajają zdecydowanie poważniejsze wątki historyczne. Jeśli jednak brać pod uwagę stopień skomplikowania opowieści, to jednego można być pewnym - zarówno w relacjach Klara-Kuba, jak i w kwestii zasupłania rodzinnych tajemnic - to prawdziwy majstersztyk. Przed sięgnięciem po ,,Kołysankę..." warto przypomnieć sobie ,,Tajemnice Luizy Bein", a już z pewnością koniecznie nadrobić należy zaległości w tej lekturze. Zdecydowanie większą przyjemność sprawi wtedy ,,Kołysanka...", która wraz z ,,Tajemnicami..." ułoży się w harmonijną, wciągającą i zaskakującą całość. 

Informacje dodatkowe o Kołysanka dla Rosalie:

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Data wydania: 2015-04-15
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-10-12814-0
Liczba stron: 464
Dodał/a opinię: Magdalena Galiczek-Krempa