Między światami. Moje życie i niewola w Iranie
Roxana Saberi

Roxana Saberi pragnęła więcej dowiedzieć się o swoich irańskich korzeniach i kulturze tego kraju. Zatem tam zamieszkała. Postanowiła nawet napisać książkę o Iranie. Przeprowadziła wiele wywiadów. W 2006 roku straciła jednak legitymację prasową. Mimo to nie zaprzestała działań. Trzy lata później, gdy jej książka była już prawie kompletna kobieta została nagle aresztowana...

Saberi szczegółowo opisuje swój pobyt w więzieniu. Metody irańskiego wywiadu pełne prób zastraszenia i kontrolowania. Oskarżenie o szpiegostwo, zmuszanie do fałszywych zeznań. Autorka spędziła ponad 100 dni w więzieniu Evin znanym z tortur i niezwykle wysokiej "przypadkowości" zgonów. Mimo że poznawałam kolejne etapy pozbawiania jej wolności to jednak kobiecie nieprzerwanie towarzyszyła niesłabnąca wiara w sprawiedliwość. W książce odnalazłam także obraz irańskiego społeczeństwa, islamskiego reżimu oraz stosunków amerykańsko-irańskich, a także poznałam opowieści o współwięźniarkach, z których wiele osadzono, ponieważ walczyły o przysługujące im prawa człowieka.

Historia została opowiedziana w narracji pierwszoosobowej, w czasie przeszłym i stale jest przerywana przez długie wyjaśnienia na temat irańskiej kultury, polityki czy historii. Nieraz odnosiłam wrażenie, że narratorka jakby oddala się od opisywanych wydarzeń. Jest tu wiele odniesień do poprzednich irańskich przywódców, wojny iracko-irańskiej i irańskiej rewolucji islamskiej. Saberi opowiada ze szczegółami o pokoju przesłuchań, o wilgotnej celi, o surrealistycznym procesie sądowym, podczas którego sędzia znał wyrok zanim oskarżona pojawiła się na sali sądowej. Czytając tę książkę, otworzyły mi się oczy w kwestii łamania praw człowieka przez irański wymiar sprawiedliwości. Trzeba przyznać, że autorka nie bała się ukazać absurdów życia w tym karju. Opisała także nieetyczne sposoby postępowania reżimu, twardą linię ideologii islamskiej. Jednak w wywiadzie wspomina również o swej wcześniejszej pracy edytorskiej nad angielską gramatyką w artykułach naukowych do publikacji na stronie internetowej Ośrodka Badań Strategicznych. I przyznaje się do faktu, że skopiowała także inne dokumenty z 2002 roku. Ponoć z ciekawości...

Trzeba podkreślić, że Saberi była naiwna. Mimo że pisała książkę w kraju znanym z wrogości wobec dziennikarzy i łamiącym prawa człowieka liczyła na łut szczęścia. Zignorowała wszelkie ostrzeżenia i dobrowolnie pozostała w Iranie. Dziwi fakt, że nie była w więzieniu torturowana fizycznie. Ponadto miała dostęp do książek i telewizji, a także mogła ćwiczyć na wolnym powietrzu. Saberi pozwolono zobaczyć się z prawnikiem i zezwolono na widzenie z rodzicami. Najbardziej dziwi fakt, że sąd apelacyjny zmienił zarzut szpiegostwa na posiadanie informacji niejawnych i skrócono jej wyrok. Myślę, że rząd amerykański zrobił coś więcej "za kulisami", aby ją uwolnić. Podobny los spotkał także inne osoby posiadające dwa obywatelstwa: Haleh Esfandiari, Kian Tajbakhsh czy na stałe zamieszkałe poza granicami Iranu jak Ramin Jahanbegloo. Jednak irańczycy nie mogą liczyć na pomoc ze strony polityków, międzynarodowych organizacji czy światowej prasy. Można przypuszczać, że reżim irański potraktował Roxanę ulgowo...

Informacje dodatkowe o Między światami. Moje życie i niewola w Iranie:

Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: 2015-09-23
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN: 9788379243983
Liczba stron: 384
Dodał/a opinię: Agnieszka Chmielewska-Mulka