Milaczek
Magdalena Witkiewicz

Milaczek to 26-letnia Milena pracująca w korporacji, słusznych rozmiarów - 178 cm i 85 kg. Wiecznie się odchudza i co dzień waży, wspierając się na szafie. Dla miłości zrobi wszystko. Mężczyzna jej życia może być gruby, może być łysy, lecz Milena ma jeden warunek - byle był wyższy! Jak ja doskonale rozumiem tę kobietę! ;) W każdym razie jej próby są nieudolne, bardzo oryginalne i mają krótkotrwały efekt. Pewnego dnia z pomocą przyszła ciotka Zosia i umówiła siostrzenicę na randkę z 45-letnim dentystą Mariuszem Rubikiem. Znajomość szybko zamienia się w związek. Związek na poważnie. Wkrótce zaczynają się przygotowania do ślubu..., choć przeszkadza troszkę mała sąsiadka, planująca zeswatać Milenę ze swoim ojcem informatykiem. Ale w życiu Milaczka nic nie jest pewne. Wokół bohaterki dużo się dzieje. Czasami odnosiłam wrażenie, że kobieta przyciąga do siebie kłopoty, wpada w różne perypetie przez swoje roztrzepanie i skłonność do wpadania w małe histerie z płaczem w roli głównej. O ile w pracy jest świetnym specjalistą od analiz, to w życiu znacznie słabiej sobie radzi, zwłaszcza z płcią przeciwną. Cierpi, by być piękną - sznurki w tyłku, ekstremalnie wysokie obcasy, kolejne diety. Czytelnik poznaje również jej sąsiadów, rodzinę i współpracowników. To prawdziwa galeria postaci, bardzo indywidualnych, charakternych. Nawet postaci epizodyczne nakreślone w kilku słowach stają przed oczami czytelnika jak żywe, choćby taki Grek Kirusek Mikrusek czy pijaczek. O rodzicach wiemy niewiele, ale pierwsze skrzypce w rodzinie Milaczka gra ciotka Zosia Kruk, bogata wdowa wyzwolona seksualnie. Kobieta tryska humorem i ma gdzieś ,,co ludzie powiedzą", nie narzeka na nic, nie marudzi. Zawsze elegancka i zadbana. Ta starsza pani cieszy się życiem, korzysta z niego garściami i z różnych ofert mężczyzn, także seksualnych. Jej ekscentryczność momentami szokuje nawet Milaczka. Starsze osoby mogłyby się wzorować na tej bohaterce i jej podejściu do życia. Jest też Bachor, czyli 7-letnia sąsiadka Zuza ze złotymi loczkami, chodząca w moro. Ta mała ma charakterek i diabła za skórą, ale też złote serce. To ona wciela w życie ,,program wspierania biednej emerytki Zofii". Dziewczynka jest niezwykle inteligentna jak na swój wiek, rozsądna i zaradna. Z sukcesami pozbywa się kolejnych miłości swego ojca, o którego się martwi. Stale też dokarmia psa arystokratę Parysa Antonia, który zeżre wszystko. Ale jak przeskrobie, to ma swoje sposoby, by wyjść cało z opresji. Święty Judo, ja cię proszę, pogadajcie z Antonim i z panem Bogiem, bym nie znalazła się tam po tej prawej stronie na Memlingu! (s. 229) O każdym bohaterze można by długo pisać, bo naprawdę jest o czym. Indywidualiści splatają się w różnych konfiguracjach w zależności od sytuacji. To często wywołuje uśmiech na twarzy lub salwy śmiechu. Nawet tytuły rozdziałów grzeszą humorem! Autorka nie pozwala się nudzić czytelnikowi. Zabawne i czasami dziwne zwroty akcji mają miejsce co i rusz. Dużo się dzieje, więc na nudę narzekać nie można. Swobodny styl, lekkość i prostota w każdym zdaniu, śmieszne dialogi czy stwierdzenia nie wymagają od czytelnika myślenia. Pomysły nietuzinkowych bohaterów są oryginalne, niebanalne i zabawne, choć dla nich nie zawsze kończą się szczęśliwie. Przygody, szaleństwo i miłość, ale także małe smutki i nieszczęścia tworzą niesamowity splot wydarzeń, gwarantujący dobrą, czytelniczą rozrywkę. A przy tym ukazują piękno przyjaźni niezależnie od wieku osób, silne więzy rodzinne i różne oblicza miłości. Milaczek to ciepła, przyjemna, prosta i łatwa opowieść naładowana pozytywną energią, poprawiająca humor, odrywająca od szarej rzeczywistości i uświadamiająca, co jest ważne na co dzień w życiu i jak należy się nim cieszyć. Relaks i poprawa humoru gwarantowane.

Informacje dodatkowe o Milaczek:

Wydawnictwo: SOL
Data wydania: 2008-10-02
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788392587958
Liczba stron: 254
Ilustracje:Henryk Sawka
Dodał/a opinię: martucha180