Motyl
Lisa Genova

Na początek mam dla Ciebie pytanie: z czym kojarzy Ci się choroba Alzheimera, z jakimi osobami? Ja, zanim zaczęłam czytać tę książkę, kojarzyłam tę chorobę z utratą pamięci u osób starszych. Po lekturze tej powieści uświadomiłam sobie wiele spraw, a w mojej głowie pojawiła się ogromna liczba pytań, na które odpowiedzieć nie potrafię. Alice Howland ma pięćdziesiąt lat, pracuje jako wykładowca akademicki na Harvardzie, jest cenioną, inteligentną, zadbaną kobietą, która w życiu wiele osiągnęła. Ponadto jest żoną i matką trójki dorosłych dzieci. Wiedzie szczęśliwe życie, niczego jej nie brakuje, kocha swoją pracę, jest szanowana przez studentów i swoich współpracowników. Jednak zaczyna u siebie dostrzegać niepokojące objawy, które początkowo przypisuje stresowi oraz menopauzie. Gdy jednak jest coraz gorzej i Alice zaczyna częściej zapominać o rożnych rzeczach, udaje się do lekarza. I wtedy właśnie zapada wyrok. Alzheimer. "Motyl" pokazuje, że na alzheimera nie tylko chorują osoby starsze. Tutaj mamy pięćdziesięcioletnią kobietę, w dodatku niesamowicie inteligentną, ale wobec tej choroby niestety bezsilną. Na nic się zdała cała wiedza, znajomość leków, dyskusje na wysokim poziomie. Autorka pokazuje, że nie warto lekceważyć objawów, łamie też stereotyp, że chorują tylko osoby starsze. Mnie przeraziły statystyki, pokazujące ile osób przed 65 rokiem życia również zmaga się z tą przypadłością. Według mnie to jest jedna z najgorszych chorób, bo traci się swoją tożsamość, jest się zdanym na łaskę innych no i na dzień dzisiejszy nie ma na nią skutecznego lekarstwa. Zapominasz o tym, co przed chwilą usłyszałeś, nie poznajesz ludzi z najbliższego otoczenia, coraz mniej wiesz o sobie. Ciężko mi pisać o swoich wrażeniach, bo to, co ta książka ze mną zrobiła jest trudne do opisania. Czytałam i czułam się tak, jakbym i ja chorowała na alzheimera. W mojej głowie panował chaos, zdezorientowanie. A może nawet delikatny obłęd, a to wszystko dlatego, że historia opowiedziana jest z perspektywy osoby chorej, a nie jej opiekuna. Z całych sił kibicowałam Alice i razem z nią przeżywałam dobre i złe chwile. Wspomniałam, że w mojej głowie pojawiło się mnóstwo pytań. Zaczęłam się zastanawiać, co by było, gdyby ktoś z mojej rodziny zachorował. Czy miałabym wystarczająco dużo siły i cierpliwości, by sprostać opiece? A co gdybym to ja w przyszłości miała tę chorobę? I takich pytań jest więcej, ale tak naprawdę i nie potrafię, i chyba nawet nie chcę próbować na nie odpowiadać. Książka zasługuje na najwyższą ocenę. Chociaż nie jest to lektura łatwa to uważam, że każdy powinien ją przeczytać, a dla osób, które mają kontakt z osobami chorymi na alzheimera, jest to lektura obowiązkowa. Dlaczego? Ponieważ możemy spojrzeć na świat z perspektywy osoby chorej, zobaczyć jak to jest. "Motyl" to książka wartościowa, wzruszająca, z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Przeczytaj! Warto! A jeżeli masz już ją na półce to nie zwlekaj z jej lekturą. kingaczyta.blogspot.com

Informacje dodatkowe o Motyl:

Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Data wydania: 2011-06-12
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-61386-06-3
Liczba stron: 350
Dodał/a opinię: agnik66