Ostatnia piosenka
Nicholas Sparks

Nicholas Sparks jest obecnie jednym z najbardziej znanych autorów romansów. Jego powieści znane są na całym świecie, a do najbardziej lubianych należą; „Pamiętnik”, „Wciąż ją kocham” czy „Noce w Rodanthe”. „Ostatnia piosenka” stylem przypomina poprzednie, i mimo, że jej autor ma na swoim koncie mnóstwo książek o podobnej tematyce, to z każdą nową pozycją zachwyca i zaskakuję.

Ronnie jest siedemnastoletnią mieszkanką Nowego Jorku. Jest zbuntowaną nastolatką: ubiera się na czarno, non stop kłuci się z matką, nie chce mieć nic wspólnego z ojcem i wraca do domu o wiele później niż powinna. Na wakacje, wraz z młodszym bratem, zostaje wysłana do niewielkiej miejscowości, aby spędzić lato z ojcem. Nie jest zachwycona tym pomysłem, ponieważ ojciec przed kilkoma laty porzucił rodzinę, aby w pełni oddać się swojej pasji: grania na pianinie. Z tego powodu Ronnie kilka pierwszych dni wakacji spędza z dala od taty i brata, przesiadując w nowym miasteczku. Niestety zaczyna zadawać się z niewłaściwymi ludźmi i szybko wpada w poważne kłopoty. Są one tym bardziej groźne, że Ronnie już wcześniej wpadała w konflikt z prawem. Niespodziewanie poznaję Willa, który bardzo różni się od jej poprzednich znajomych. Ronnie wydaje się, że zupełnie do siebie nie pasują, ale powoli powstaję między nimi uczucie.

W „Ostatniej piosence” oprócz tematu miłości, poruszone zostały też kwestie choroby, śmierci najbliższych i radzenia sobie w takich sytuacjach. Podobało mi się zachowanie Willa i Ronnie, gdy rozmawiali spacerując po plaży czy łowiąc ryby. Ich zabawne dialogi i udawane sprzeczki.

Każdy rozdział pisany jest z perspektywy innej postaci, co jest bardzo fajnym zabiegiem, ponieważ możemy poznać punkty widzenia wielu osób a nie tylko jednej.  Z każdym rozdziałem, bohaterowie wyjawiają sobie jakieś tajemnice, sekrety z przeszłości. Chwilami miałam nawet wrażenie, że jest ich za dużo i że może doprowadzić to do ochłodzenia więzi pomiędzy nimi. W książce nie ma praktycznie osoby, która nie miałaby jakiejś tajemnicy, której nie za bardzo chce wyjawić. Dopiero pod wpływem jakiegoś wydarzenie, bohaterowie przyznają się do czynów z przeszłości i powoli ujawniają swoje sekrety.

Język, którym posługuję się Sparks, pisząc „Ostatnią piosenkę” jest prosty i dla wszystkich zrozumiały. Książkę czyta się z łatwością i nie można się od niej oderwać. Sama pochłonęłam ją zaledwie w niewiele ponad jeden dzień.

Książka porusza też sprawy religijne, ponieważ ojciec Ronnie, Steve, jest bardzo wierzącym człowiekiem. Dawno temu kiedy sam był jeszcze dzieciakiem , gdy potrzebował z kimś porozmawiać i chciał odpocząć od swojej rodziny udawał się do pastora Harrisa w pobliskim kościele. Od tego czasu, już jako dorosły człowiek, często czyta Biblię i próbuję rozmawiać z Bogiem, szuka też sensu istnienia. Te dwie ostatnie rzeczy udaję mu się dokonać dopiero pod koniec książki. Pod wpływem ojca, Ronnie też zaczyna wierzyć, w książce ma nawet miejsce taka sytuacje, że pastor prosi ją aby się z nim pomodliła a ona się zgadza.

Ronnie jest utalentowana muzycznie, potrafi równie wspaniale jak ojciec grac na pianinie, a dodatkowo umie też komponować nowe utwory. Lecz od momentu, gdy ojciec wyprowadził się od nich z domu przestała grać, nie może nawet patrzeć na ten instrument. Tytuł książki nawiązuję właśnie do ostatniej piosenki, którą Ronnie napiszę wraz z ojcem pod koniec książki.

Ogólnie książka bardzo mi się podobała. Zawiera wiele cennych rad, z których każdy z nas może czerpać inspirację w każdym dniu. Pokazuję, że nie wszystko jest takie jak nam się na początku mogło wydawać, a niewiedza (lub błędne informacje, podejrzenia) często może prowadzić do zbędnych konfliktów.

Informacje dodatkowe o Ostatnia piosenka:

Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2006-05-10
Kategoria: Romans
ISBN: 9788379855551
Liczba stron: 448
Tytuł oryginału: The Last Song
Tłumaczenie: Magdalena Słysz
Ilustracje:-
Dodał/a opinię: agusia97