Książka opowiada historię Cezarego Baryki, młodego chłopaka, który całe swoje dzieciństwo spędził w Baku i dopiero po I wojnie światowej razem z ojcem udał się w podróż do ojczyzny.
Jest to zdecydowanie najlepsza powieść Żeromskiego, jaką czytałam. Po niemiłosiernie nudnych i męczących "Ludziach bezdomnych" i "Syzyfowych pracach", "Przedwiośnie" czyta się prawie że z przyjemnością. Z naciskiem na prawie, bo gdyby autor oparł się pokusie i nie dodawał wątków politycznych dotyczących powstania komunizmu i przemian klasowych, to byłaby to całkiem niezła powieść obyczajowa. Niestety, naprawdę interesujące fragmenty mieszają się z przydługimi opisami żydowskich dzielnic czy wystąpieniami komunistów. Z tego powodu najbardziej spodobała mi się część druga, czyli "Nawłoć", opisująca pobyt Cezarego w majątku rodziny jego towarzysza broni z wojny bolszewickiej. Niemniej jednak Żeromski odrobinę zrehabilitował się w moich oczach tą powieścią, choć Czarka nie raz i nie dwa miałam ochotę zamordować :)
Informacje dodatkowe o Przedwiośnie:
Wydawnictwo: Greg
Data wydania: 2000-01-12
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
978-83-7327-235-4
Liczba stron: 272
Dodał/a opinię:
Magdalena Żmuda
Sprawdzam ceny dla ciebie ...