Raven
Sylvain Reynard

Raven Wood nigdy nie miała łatwego życia. W wyniku nieszczęśliwego wypadku w dzieciństwie, o którym nie chce mówić jej noga została poważnie uszkodzona i od tamtej pory musi poruszać się o lasce. Nie jest też zadowolona ze swojego wyglądu, gdyż jest posiadaczką w jej mniemaniu zbyt okrągłych kształtów. Ponadto od lat nie rozmawiała z matką, a jej doświadczenie w kontaktach z płcią przeciwną pozostawia wiele do życzenia. Mieszka jednak w przepięknej Florencji i ma wymarzoną pracę, jest konserwatorką w galerii obrazów i z pasją oddaje się swojemu powołaniu. Pewnej nocy wracając do domu natyka na znęcających się nad bezdomnym chuliganów i choć nie ma z nimi żadnych szans postanawia interweniować. W afekcie sama zostaje brutalnie przez nich napadnięta i tylko sekundy dzielą ją od pożegnania się z tym światem. Od niechybnej śmierci ratuje ją tajemnicza postać, która wyłania się z mroku, a potem kobieta traci przytomność. Gdy budzi się rankiem odkrywa, że jej wygląd diametralnie się zmienił, a jej niepełnosprawna dotąd noga wygląda tak, jak przed wypadkiem. Raven nie umie sobie tego w racjonalny sposób wytłumaczyć. Od tej pory w jej życiu wszystko się zmienia, znajomi z pracy nie poznają pięknej nieznajomej, z galerii giną bezcenne ilustracje, a że nie potrafi wyjaśnić policji, gdzie podziewała się przez poprzedni tydzień staje się główną podejrzaną. Narracja prowadzona jest również z perspektywy wybawiciela głównej bohaterki. Książę jest bardzo starym wampirem, który rządzi miastem i obce mu są wszelkie ludzkie uczucia. Nie jest do końca pewien dlaczego uratował tę kobietę, napoił krwią i dał jej nowe, lepsze życie. Od samego początku czuł do niej pociąg i wiedział, że nie będzie potrafił wyrzucić jej z umysłu. Wkrótce potem Raven zaczyna zwracać uwagę innych, jeszcze bardziej mroczniejszych istot od niego i William ma zamiar interweniować. Już od pierwszych spotkań tej dwójki wiadome było, że prędzej czy później połączy ich namiętny romans. Pociąg fizyczny bez dwóch zdań dominował w tej powieści i choć było jeszcze kilka innych ciekawych wątków, to nie da się ukryć, że autor skupił się głównie na wątku miłosnym. Jak dla mnie było du zbyt dużo scen łóżkowych i zbyt dosadnych opisów, jednak wiem, że fanki romansów będę tym jak najbardziej usatysfakcjonowane. Nie przekonała mnie do siebie również relacja Raven i Księcia. Jej uległość i infantylne zachowanie wobec wampira nie świadczyły zbyt dobrze o charakterze bohaterki. Nie udało mi się wyczuć między nimi chemii, przez co ich historia niespecjalnie mnie wciagnęła. Niewątpliwym plusem tej pozycji jest plastyczny sposób pisania autora. Z wielką przyjemnością czytałam opisy starej, owiewającej mrocznymi tajemnicami Florencji. Z wielką precyzją zostały również przedstawiona znane dzieła sztuki, a także prace przy ich renowacjach. Język jest prosty, przez co bardzo szybko się czyta. Mimo, że książka jest dosyć gruba, to zapewniam, że pochłania się ją momentalnie. Może na mnie nie wywarła zbyt dużego wrażenia ta powieść, gdyż liczyłam na świeże spojrzenie na temat wampirów, jednak myślę, że znajdą się osoby, które zachwyci ta historia, a także sposób jej przedstawienia.

Informacje dodatkowe o Raven:

Wydawnictwo: Akurat
Data wydania: 2016-03-16
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-287-0246-2
Liczba stron: 512
Tytuł oryginału: The Raven
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Ewa Morycińska-Dzius
Ilustracje:Laser
Dodał/a opinię: dobraksiazka