,,Symfonia w bieli" to pierwsza, opublikowana w Polsce powieść brazylijskiej autorki - Adriany Lisboi. Jest to opowieść wyjątkowa, poruszająca wiele trudnych tematów i skoncentrowana na uczuciach, przeżyciach i przemyśleniach bohaterów.
Akcja książki toczy się w słonecznej Brazylii, a osobami spajającymi wszystkie wydarzenia są siostry - Maria Ines i Clarice, które mają spokojne, beztroskie dzieciństwo. Przynajmniej do czasu, jak jedna z nich zostaje skrzywdzona, a druga jest tego świadkiem. To zdarzenie rzutuje na całe ich późniejsze życie - na relacje z najbliższymi, na związki, które próbują budować, na zdrowie, zwłaszcza psychiczne. Siostry żyją z dala od siebie - przynajmniej od czasu, kiedy starsza zostaje wysłana do szkoły w mieście i musi zamieszkać u ciotki. Obie starają się normalnie funkcjonować, ale niestety nie udaje się im pozbyć traumy z dzieciństwa i wszystko, co się dzieje jest naznaczone złymi wspomnieniami. Z jednej strony starają się być szczęśliwe i szukają tego, co może im przynieść spokój i zapomnienie, z drugiej rodzinne tajemnice odciskają swoje piętno i niejednokrotnie psują i wprowadzają zamęt w pozornie poukładaną rzeczywistość.
W książce uderza sposób, w jaki bohaterowie tworzą swoją codzienność. Są miejsca zakazane, zakazane słowa, zakazane myśli i zakazane uczucia. Nie wolno chodzić do kamieniołomu i mówić o nieszczęściu, które spotkało sąsiadów. Nie wolno wspominać o tym, co dzieje się w rodzinnym domu. Matce łatwiej jest pozbyć się z domu dziecka - niby zapewnić lepszy byt i dać szansę na lepsze jutro, a tak naprawdę zamieść pod dywan to, co nie powinno się zdarzyć. Nie wyciąga konsekwencji, nie mówi, nie pyta i nie osądza - po prostu milczy i w tym milczeniu podejmuje decyzje, jak naprawić krzywdę i pomóc córce. Dziewczynki od małego uczone są gry opartej na pozorach, może temu nie potrafią dokonywać później lepszych wyborów i bardziej walczyć o siebie i swoje życie.
Powieść ,,Symfonia w bieli" napisana jest w bardzo chaotyczny sposób. Autorka przeskakuje między wątkami, z czasów współczesnych wraca do wspomnień z dzieciństwa, a potem umiejscawia akcję w jeszcze innym okresie, w jeszcze innym miejscu z całkiem nowymi bohaterami. Nie jest napisana w sposób przejrzysty i wymaga ogromnego skupienia od czytelnika, który łatwo może pogubić się gąszczu wydarzeń i postaci. Dodatkowo charakteryzuje się licznymi opisami miejsc, osób, czy emocji. Całość sprawia wrażenie bałaganu, ale jest to na swój sposób bałagan uroczy i nietypowy. Wiele osób może zrazić taki sposób pisania, ale na pewno znajdą się też czytelnicy, którzy już od pierwszych stron zachwycą się konstrukcją i językiem powieści.
Na pewno nie jest to książka dla tych, co gustują w lekkiej prozie - wymaga od czytelnika zaangażowania i dostarcza duży ładunek emocjonalny. Jednak dzięki ciekawej konstrukcji nie pozwala oderwać się od lektury. Stopniowo poznajemy bohaterki - ich rodziny, partnerów, życie od najmłodszych lat przez wszystkie wydarzenia kolejno następujące po sobie, żeby na koniec odkryć, czemu Maria Ines i Clarice są takie, jakie są. Autorka ładnie zbudowała napięcie i zgrabnie odkryła wszystkie karty - w najmniej oczekiwanych momentach podsuwając czytelnikowi kolejne elementy układanki. Całość składa się na dobrą historię, z którą naprawdę warto się zapoznać.
Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2016-03-29
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 208
Dodał/a opinię:
Dorota Józefiak
Kim jesteśmy i skąd się wzięliśmy? Piękna poetycka proza o poszukiwaniu korzeni. Po śmierci mamy kilkunastoletnia Vanja postanawia wyjechać z Rio de Janeiro...