Układ nerwowy
Agnieszka Gil

Wydawać by się mogło, że Magdalena ma wszystko, co potrzebne do szczęścia: męża, prezesa firmy produkującej zabawki, który zarabia wystarczająco dobrze, aby utrzymać całą rodzinę, kochającą córeczkę, piękne mieszkanie i żadnych problemów. Dni mijają jej na byciu wzorową matką, panią domu i żoną: na spacerach z córką, gotowaniu pysznych obiadów i witaniu męża w drzwiach. A jednak na tym idealnym obrazku pojawiają się rysy. Mąż Magdaleny jest alkoholikiem... Problem ten istnieje w rodzinie praktycznie od początku, jednak zarówno kobieta, jak i Szymon wypierają samą myśl o tym, że coś jest nie tak. Agnieszka Gil, w swojej książce pt. "Układ nerwowy", porusza problem współuzależnienia. Ukazuje dramat kobiety wierzącej w swój wpływ na zahamowanie nałogu męża, która najpierw usiłuje wmawiać sobie, że wszystko jest w porządku (wylewając jednocześnie alkohol i sprzątając po pijanym mężu, córce tłumacząc, że "tatuś jest chory"), by wreszcie zrozumieć samą siebie i rozpocząć walkę: od prób nakłonienia męża do leczenia, aż po kroki mające na celu rozpoczęcie nowego życia. Gdyby wziąć pod uwagę sam tylko problem, jaki ta powieść porusza, można by wypowiadać się w samych superlatywach. Książek o alkoholizmie jest naprawdę niewiele, a na sam alkoholizm istnieje pewne przyzwolenie. "Układ nerwowy" to powieść o wartościowej treści, tematyce po prostu potrzebnej. ALE... Sposób, w jaki autorka opisuje świat Magdaleny, zdecydowanie jest mniej ciekawy. Autorka co chwilę powracała do graffiti przedstawiającego walkę kozła z diabłem, próbując nadać mu symbol walki Magdaleny z nałogiem Szymona. Trochę kulawo. Opisy przyrody również nie należały do najciekawszych. Nie podobało mi się też oprowadzanie czytelnika po Wrocławiu, podawanie nazw ulic i opisywanie zabytków miasta. Uważam to za całkowicie niepotrzebne, nieco nawet plątające w głowie, mające na celu chyba tylko zapełnienie odpowiedniej liczny stron. Podczas czytania zdarzyło mi się zadać samej sobie pytanie "po co mi to? Ja przecież nic z tego nie wiem". Nie znam Wrocławia, więc nazwy ulic nic a nic mi nie mówiły. Zwróciłam również uwagę na sposób wypowiadania się dzieci, na bogactwo ich słownictwa. Wydało mi się to trochę nienaturalne, gdyż w niektórych momentach wcale nie ustępowały dorosłym. Dziecko Magdaleny - Gabrysia, o ile dobrze pamiętam, ma 6 lat! Jej kolega, Kacper, jest niewiele starszy. I teraz sama mam dylemat, czy "Układ nerwowy" polecać, czy też nie. Jak już wspomniałam, powieść porusza naprawdę ważną i potrzebną tematykę, jednak sama forma nie przypadła mi do gustu. (Problem poruszany w powieści jest mi bardzo bliski, przez co nie mogłam nie porównywać doświadczeń Magdaleny z moimi własnymi. Wydaje mi się, że autorka opisała wszystko delikatnie, bo tam gdzie alkohol, tam krzyki, wyzwiska, płacz dzieci i wizyty policjantów są na porządku dziennym).

Informacje dodatkowe o Układ nerwowy:

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Data wydania: 2014-01-22
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-10-12553-8
Liczba stron: 400
Dodał/a opinię: aishiteru