KUP TERAZ

W sieci umysłów
James Dashner

Ocena: 5 (5 głosów)

opis

"W sieci umysłów" było moim pierwszym zetknięciem z twórczością Jamesa Dashnera. Trylogii "Więźnia labiryntu" nie miałam jeszcze okazji przeczytać, patrząc jednak na tyle pozytywnych opinii i po dzisiejszym spotkaniu z autorem wiem, że muszę to szybko nadrobić. Powiem szczerze, James Dashner nie miał oryginalnego pomysłu. W literaturze nie raz pojawił się motyw bohatera zamkniętego w świecie gry, gdzie śmierć wirtualna jest/nie jest równa śmierci rzeczywistej ("Player One" czy seria Pentagon), mimo to jest on na tyle ciekawy, żeby zachęcić wielu potencjalnych czytelników i nie na tyle popularny, by mógł się przejeść czy znudzić. Rzeczywistość wirtualna została bardzo przystępnie przedstawiona, stopniowo, tak by nie czuć się skołowanym i z łatwością wejść do VirtNetu. "W sieci umysłów" pozbawiona jest schematów czy skomplikowanych terminów, więc czytanie jest przyjemnością. Bez wątpienia zostało tu wplecionych kilka ciekawych pomysłów, które wyraźnie są wyeksponowane. Kiedy już raz zagłębiłam się w świat VirtNetu, nie mogłam się z niego wydostać. Od tej książki nie da się oderwać, ona nas łapie w swoje szpony i już nie puszcza. Akcja biegnie nieprzerwania od początku do samego końca, cały czas coś się dzieje, nie ma czasu na nudę. Co najlepsze, nie jesteśmy w stanie przewidzieć, czym uraczy nas autor. Nagłe i zaskakujące zwroty stanowią mocny atut, który dodatkowo otoczony jest technologią, nieraz krwawymi walkami oraz cyberpotworami. Bohaterowie tworzą zgraną paczkę, są całkiem zabawni i inteligentni, choć czasami mogli mieć równie dobrze czternaście lat zamiast siedemnastu, a ja nie odczułabym różnicy i pod koniec miałam uczucie, jakby w ogóle ich nie poznała. Nie spodobało mi się u nich także szybkość z jaką zgodzili się na udział w tak niebezpiecznej i być może zabójczej misji. Poza tym jakoś nie potrafiłam dojrzeć ich nadzwyczajnych zdolności hakerskich. Zostało wspomniane przez autora o ich "kodowaniu", niestety bez głębszego opisania na czym polega albo jak dokładnie wygląda. Nie mamy nic oprócz wiedzy, że to się dzieje. James Dashner używa prostego młodzieżowego języka. Jednak przeszkadzała mi pewna naiwność i nierealność wydarzeń, zupełnie jakby autor chciał sobie uprościć drogę i wymusił pewne fakty. Niekiedy miałam wrażenie, jakby nie w pełni oddano powagę sytuacji, a w innych momentach, czytając, nie potrafiłam wyczuć żadnego napięcia. "W sieci umysłów" to bardzo dobry wstęp do obiecującego cyklu (trylogii?) i po pierwszej części od razu ma się ochotę na kolejną. Fani Dashnera z pewnością znajdą tu coś dla siebie, ale myślę, że nie tylko oni. To książka, którą można polecić szerokiemu gronu.