Historia opowiedziana przez ojca głównego bohatera, Coltona. Chłopiec po operacji twierdzi, że przebywał w tym czasie w niebie. Okay, ujmę to tak, gdybym przeczytała taką książkę, tylko z małą różnicą, a mianowicie: główny bohater byłby dorosłym człowiekiem, to nie jestem pewna czy bym w nią uwierzyła. Nie dlatego, że nie wierze w niebo i tym podobne, tylko po prostu dorosłym łatwiej przychodzi kłamanie po to, aby szerzyć swoje idee. Natomiast ta powieść opowiada historię zaledwie czteroletniego chłopca. Naprawdę ciężko w to uwierzyć, że taki dzieciak byłby w stanie to wszystko zmyślić. Tak samo niewiarygodne wydaje mi się to, że ojciec Cotona mógłby to zmyślić, wkładając w usta chłopca słowa których nie powiedział. Nie wydaje mi się, aby ojciec był zdolny do czegoś takiego.
Czytając książkę, łatwo się domyślić, że pisała ją osoba, która nie ma do czynienia z pisaniem na co dzień. Ale nie oznacza, to, że się ją źle czyta. Muszę przyznać, że nawet wręcz przeciwnie. Styl autora pozostawia wiele do życzenia, ale historia jest tak przejmująca, że po jakimś czasie przestajemy zwracać uwagę na sposób w jaki książka została napisana.
więcej
Informacje dodatkowe o Niebo istnieje... Naprawdę!:
Wydawnictwo: Rafael
Data wydania: 2011-12-02
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 190
Dodał/a opinię:
agusia97
Kup książkę Niebo istnieje... Naprawdę!
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Czym jest dzieciństwo? Nie brakiem inteligencji, lecz raczej nadmiarem niewinności. Cennym i ulotnym czasem, zanim pojawi się duma zmuszająca do przejmowania się tym, co myślą o nas inni. Nienaruszoną i szczerą beztroską, dzięki której trzylatek z radością wskoczy do kałuży, będzie turlał się w trawie z małym szczeniakiem lub głośno komuś wytknie, że
lecą mu z nosa gile. Tego właśnie potrzeba, by znaleźć się w niebie. Duchowa szczerość – przeciwieństwo ignorancji – oznacza chęć do zaakceptowania rzeczywistości taką, jaka jest i nazywania rzeczy po imieniu nawet wtedy, gdy wydaje się to niemożliwe.
Więcej