KUP TERAZ

Próby ognia
James Dashner

Tom 2 cyklu Więzień Labiryntu

Ocena: 4.6 (35 głosów)

opis

Cieszę się, że nie oglądałam "Prób ognia" w kinie! Dzięki temu lektura drugiego tomu "Więźnia labiryntu" podobała mi się o wiele bardziej, niż pierwszego. Każda strona książki przynosiła nieoczekiwane zwroty akcji, a czytanie dostarczało mi wielu wrażeń. Przejście Labiryntu miało być końcem, uwolnieni Streferzy odpoczywają, jednak ich błogi spokój nie trwa długo. Po przebudzeniu znajdują się w pomieszczeniach wyjścia, Teresa znika bez śladu, a jej miejsce zajmuje Aris, do okien dobijają się Poparzeńcy. Thomas i pozostali Streferzy dowiadują się od Arisa, że istniał drugi analogiczny Labirynt, w którym uwięzione były same dziewczyny, a przybycie Arisa zapoczątkowało koniec, tak jak przybycie Teresy. Szczurowaty mężczyzna pojawia się znikąd i informuje Streferów, że muszą przejść Próby Ognia, drugą fazę testów DRESZCZu, czyli organizacji rządowej krajów po zagładzie świata wywołanej rozbłyskami słonecznymi. Bohaterowie przechodzą przez Płaski Przenos i muszą wydostać się na Pogorzelisko, po czym w ciągu 14 dni przebyć 160 kilometrów do Bezpiecznej Przystani, gdzie mają otrzymać lek na Pożogę, zabójczą chorobę, której wirusem zostali zarażeni. Po drodze napotykają na szereg utrudnień, wielu z nich umiera, żar z nieba osłabia ich siły, a bezlitosne pioruny uderzają w uciekinierów. Streferzy trafiają również do miasta Poparzeńców, gdzie zawierają sojusz z Jorge i Brendą, by uzyskać ich pomoc w wydostaniu się z miasta. Wkrótce Streferzy natykają się na Grupę B, której przewodzi Teresa, pragnąca śmierci Thomasa. Ta pozycja wciągnęła mnie od pierwszego rozdziału. Tak naprawdę nic w tej książce nie jest oczywiste. Zdrada Teresy, która rzekomo była zaplanowana dla dobra Teresy, po czym szokujące zakończenie. To sprawia, że mam ochotę już sięgnąć po "Lek na śmierć" i dowiedzieć się, co jeszcze się wydarzy. Z góry wiadomo, że DRESZCZowi nie można ufać, ale też nie jest to jednoznaczne, bo jednak uratowali Thomasa po postrzale. Dodatkowego smaczku dodają powracające w snach wspomnienia Thomasa z przeszłości: co się stało z jego rodzicami, jaki udział miał Thomas, Teresa i Aris w inicjatywie DRESZCZu i stworzeniu Labiryntu, czy Brenda naprawdę rozmawia w myślach z Thomasem, czy to kolejny sen. Również pułapki czyhające na bohaterów podczas przeprawy przez Pogorzelisko były przerażające i podnosiły ciśnienie: krople spadające z sufitu i odcinające głowy, pioruny, susza i gorąco, Poparzeńcy. Szkoda, że poznaliśmy tylko Harriet i Sonyę z grupy B, może autor rozwinie to w kolejnej części, zważywszy na to, że ta grupa szybciej wydostała się z Labiryntu. Podobała mi się relacja między Thomasem a Brendą, która jest o wiele ciekawsza od Teresy. Podekscytowane lekturą książki, mogę wreszcie zabrać się za oglądanie filmu, a jednocześnie mam nauczkę na przyszłość - najpierw książka, potem film.