Przygoda z owcą
Haruki Murakami

Przygoda z Owcą to dla mnie książka o Nas samych, o ludziach bez względu na czas w którym żyją. To książka o pewnym stanie umysłu, w który łatwo wpaść. Dla mnie książka ta jest podzielona na 2 części: jedną realną - opisującą życie bohatera, który jest już człowiekiem z jakąś małą owcą w sobie i część drugą – mistyczną, polegającą na wyzwoleniu się bohatera z tego owczego stanu. Według mnie stan owczy czy też posiadanie owcy w sobie jest jak sam autor pisze czymś naturalnym, czymś co może zdarzyć się każdemu. Powiem szczerze że po przeczytaniu sam zauważyłem owcę u siebie. Czym jest ta owca? Uważam że owca to stan umysłu, który stoi na drugim biegunie innego stanu – stanu gotowości do ogólnie znanego wyścigu szczurów. Oba te stany mimo że skrajnie różne są równie wyniszczające. O ile w wyścigu szczurów biorą udział jednostki inteligentne, przebiegłe i cyniczne, myślące indywidualnie, to w stanie owcy ludzie zachowują się właśnie jak baranki w stadzie jak owce, którym przewodnik wytycza cel i drogę a te akceptują je w ciemno. Autor naświetla stan owczy z iście szatańskim przesłaniem, jako stan diabolicznego opętania. Książka poruszyła mną bardzo, tak bardzo jak prawie żadna. Ileż to razy jakaś obca myśl stara się zawładnąć stadem jak ta mityczna irracjonalna zgoła owca z gwiazdą. Ile razy popadamy w stan, w którym przyjmujemy obce odpowiedzi na różne pytania jak własne. Dajemy się prowadzić z pozoru wyglądającym miło i dobrotliwie jak owieczki przywódcą. Zaprzeczamy wtedy że jesteśmy ludźmi w sensie humanizmu. Stan owcy jest stanem wygodnym ale szalenie niebezpiecznym. Nie bez powodu owce w książce pojawiają się w Japonii w czasie tworzenia siły cesarstwa. Jak w epoce Dżingishana. Jeden Wódz jedna jego myśl – jeden naród. Stado owiec które prowadzi przewodnik. Chciałbym krzyknąć” Ein Volk – Ein Furer” (okrzyk Hitlera – Jeden Naród - Jeden Wódz). Taki stan odkrywam dzisiaj również w Polsce i praktycznie w każdym kraju.(w książce Szef kontroluje cały rynek prasowy). To kiedy Pan z TV ( tu kłania się opowiadanie Murakamiego „TV People) tłumaczy nam np. jakie wnioski mamy wyciągnąć z jakiegoś wydarzenia, które miało miejsce. Pan nam narzuca czy mamy być prześmiewcą czy np. współczującym. Nie pozostawia miejsca na własną interpretację. Sam zastanawiałem się nieraz jak przyjaciel głównego bohatera co ja tak naprawdę robię w życiu, jakie ideały przyświecały mi za młodu a w jaki zaprzęg dzisiaj wpadłem i jakich rozkazów dzisiaj słucham. Bohater w części mistycznej otrząsa się. Otrząsa się tak dalece że nawet dając czek przyjacielowi nie spogląda na kwotę. Kto z Nas by tak potrafił? On nie spogląda bo wie że to pokusa i jak się jej oprze to znów może stać się owieczką. Wcześniej wysadza domek – pustelnię wraz z człowiekiem, który symbolizuje ludzi o myśleniu totalitarnym. (amerykanie mieli tam bazę i prawdopodobnie prowadzili tam badania tzw” prania mózgu na całych narodach”). Jest w tej książce cała masa symboliki, Dopatrzeć się można narodu, który porzuca swe dotychczasowe ziemie i idzie ku wolności. (grupa osadników). Idźcie i rozmnażajcie się i czyńcie swą ziemię poddaną. Lecz nie da się bo ideologia wodzów dosięga i ich. Oddają na śmierć swych synów, doświadczają też różnych plag. Nie sposób pominąć dziewczyny, która prawdopodobnie popełnia samobójstwo na samym początku książki, a która symbolizuje bardzo modną wówczas epokę „dzieci kwiatów”. James Dean mówił jak ona; żyć szybko – umierać młodo. To też ideologia zgubna ideologia, którą zaszczepiono owcą. Ciekawą sprawą jest motyw telefonu do Boga, który przestał odpowiadać po śmierci Szefa. Do kogo był tak naprawdę ten telefon? Do demona? Według mnie możemy też obserwować przemianę dziewczyny z magicznymi uszami ze szpiega tajnej organizacji do anioła, który w odpowiednim momencie odszedł, by bohater mógł podjąć właściwą decyzję o wysadzeniu kolejnego Szefa - demona organizacji. Gdyby nie odeszła nowy szef zorientował by się że to pułapka. Kolejne poświęcenie po Szczurze. Zaraz, zaraz a co symbolizuje Szczur?. Nie chce już mi się pisać dalej, bo jest tu cała masa odniesień, które jednak splatają się w całość. To czytelnik powinien je odkrywać, myśleć o nich, zastanawiać się nad nimi itp. Powinny one „wiercić mu dziurę w brzuchu” i nie dawać spokoju ponieważ JESTEŚMY WTEDY DOPIERO LUDŹMI. WTEDY KIEDY MYŚLIMY, BŁĄDZIMY, SAMI SZUKAMY DROGI. Nie bądźmy Owcami! Bądźmy Ludźmi – to takie Trudne. To my mamy Wolę, My jako jednostki. To Nasza Wola powinna stać na dziobie okrętu, a jeśli ta Wola będzie Piękna – nie owcza, to popchnie Nas w wartościową stronę. ;) Tak oto w wielkim skrócie ja rozumiem tę książkę, ale to tylko moje subiektywne spostrzeżenia, może się mylę...hmmm... ;) Pozdrawiam wszystkich czytelników.

Informacje dodatkowe o Przygoda z owcą:

Wydawnictwo: Muza
Data wydania: 2013-07-23
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-7319-863-6
Liczba stron: 420
Tłumaczenie: Anna Zielińska-Elliott
Ilustracje:-
Dodał/a opinię: thomaZo