W poszukiwaniu straconego czasu. T. 2 W cieniu zakwitających dziewcząt
Marcel Proust

Jak kochać to księcia. Jak kraść to miliony. Jak czytać to tylko klasykę literatury. Z tym pierwszym się zgadzam. Do drugiego nie zachęcam, za to gdy chcę zażyć nieco literackiej klasyki, bez wahania sięgam po dzieła Marcela Prousta. Tak było w przypadku drugiego tomu słynnego cyklu pt.: "W poszukiwaniu straconego czasu", o którym po raz pierwszy opowiadałam Wam kilka miesięcy temu. "W cieniu zakwitających dziewcząt" (bo taki tytuł nosi drugi tom wspomnianego cyklu) zakwita, a w zasadzie rozkwita i nasz narrator. Nadal chętny do kontaktów z Gilbertą (córką Odety i Swanna), powiela całe mnóstwo zachowań jej ojca, z których niegdyś się naśmiewał. Mało tego, jego pole zainteresowań nie ogranicza się tylko do córki znanych nam bohaterów, ale obejmuje również jej matkę. Ba, godne uwagi naszego narratora wydają się nawet wiejskie dziewki i młodziutkie damy poznane podczas wakacji w Balbec. Czy to ideał miłości romantycznej rodem z dzieł francuskich klasyków prowokuje bohatera do poszukiwań, czy też przemianę tę należy zrzucić na karb okresu dojrzewania? Oto jest zagadka! Druga część słynnego cyklu Prousta jest świetnie dopracowaną kontynuacją poprzedniego tomu, a przy tym, nic nie stoi na przeszkodzie, by czytać ją jak osobne dzieło. Historia w niej opowiedziana jest znana i nieznana zarazem. Ciężar opowieści skupia się bowiem na osobie samego narratora i wydarzeniach, w których przed laty brał udział. I choć nie raz opowie nam on o postaciach dobrze znanych z tomu pt.: "W stronę Swanna", to niemal do ostatniej strony nie możemy się wyzbyć wrażenia, że prawdziwą jego intencją jest przede wszystkim odtworzenie epizodów z własnego okresu dojrzewania. Z cyklem pt.: "W poszukiwaniu straconego czasu" jest jak z dobrym ciastkiem (np. magdalenką). Kto raz spróbował smaku tej prozy, zawsze będzie do niej wracał. Tak było również ze mną. Niebywały zmysł obserwacyjny narratora i jego skłonności do rozległych, a przy tym nad wyraz błyskotliwych opisów zwróciły mnie raz jeszcze w stronę prozy Prousta i przyznam, że "W cieniu zakwitających dziewcząt" spędziłam czas z taką sama przyjemnością, z jaką przy lekturze pierwszej części wędrowałam "W stronę Swanna". A po zakończeniu lektury stale towarzyszyła mi ciekawość, o czym też opowie nam bohater w swojej kolejnej powieści z tej serii? Prawdziwych miłośników literatury francuskiej i wielbicieli talentu Marcela Prousta chyba nie muszę przekonywać, że oto prezentuję Wam pozycję obowiązkową, która zasłużyła na honorowe miejsce w Waszej biblioteczce. Utrzymany na najwyższym poziomie drugi tom słynnego cyklu spełnia najbardziej wygórowane czytelnicze wymagania i wprost prosi, by sięgnąć po kolejną część tej opowieści, co z pewnością uczynię w stosownym momencie.

Informacje dodatkowe o W poszukiwaniu straconego czasu. T. 2 W cieniu zakwitających dziewcząt:

Wydawnictwo: MG
Data wydania: 2015-02-19
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-7779-179-0
Liczba stron: 476
Dodał/a opinię: malutkaska