"MÓJ SEN"

 Pewnego razu na Drodze pełnej Kamieni spotkałam Kupca...Był On Bogaty i Pewny Siebie...patrząc Mi w Oczy ,

Zamyślił się i Poszedł Dalej...

Zastanowiłam się, dlaczego Mi Nie Zaufał...a to Spojrzenie w Oczy było Znamienne...

Pomyślałam Sobie: " Może wyglądam nie tak jak trzeba"..."Może Stałam się Pośmiewiskiem dla Innych Ludzi"...

I tak Szłam z Myślą , o tym Kupcu i Naszym Dziwnym Spotkaniu...

Po drodze mijając domy zrobione raz z kamienia, raz z drewna; mijając twarze nieznanych Mi ludzi ; mijając

kafejki,sklepy,bary...

To Moje "Chodzenie" było takie jak gdyby "Beznajdziejne"...bo Moje Myśli były Zaprzątnięte ciągle  Myślą o Kupcu...

I tak szłam dalej...Podążając Drogą Niepewną i Niezbyt Mi Znaną...

Mijały Sekundy,Minuty,Godziny...I nic...żadna inna Myśl Mi nie powstała w Głowie...

Patrząc na Mój Zegar i ten na Wieży Zegarowej...zobaczyłam ,że w sumie mimo,że Mijał Czas...

Nic się dookoła Nie Zmieniło...I ten Pan z laseczką w ręce stał gdzieś blisko Swego Psa- Pupila...była prawdopodobnie Ślepy, bo miał również Czarne Okulary na nosie...

Ten oto Pan; stał i stał w tym samym miejscu...bez żadnego charakterystycznego Wyrazu Twarzy...

Powstało pytanie:" Czy Ja się Nie Zawiesiłam zbytnio w tej Rzeczywistości ?"...

Wszystko wydawało się jakieś "Mętne"...Jakieś "Rozlane" - prawie jak na Obrazie Salvadora Dahli...

Moje Myśli znów wróciły do Owego Kupca...tego; którego spotkałam wcześniej...

Po drodze Zasypiałam i Słabłam w Nogach, bo ciągle musiałam gdzieś Iść ...

Nagle, zauważyłam,że Zasnęlam przy Obrazie Salvadora Dali... i innych  nieznanych Mi Malarzy...

Ten Sen, był również związany z kupcem, bo u Niego kupilam te Drogie Obrazy...

TO BYŁ DOPIERO SEN...

I SIĘ OBUDZIŁAM...